پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
توبه ندامت و پشيماني واقعي از گناهان گذشته است . ندامت , ندامت قلبي است , ولي اظهار آن به اين نحوه است : استغفراللّه ربى و أتوب اليه . تكرار اين لفظ همراه با ندامت قلبي بسيار مطلوب است. يا لفظ و عبارتي كه اين معنا را داشته باشد. البته توبه‌ واقعي آن است كه علاوه بر اعتراف به جهل و ندامت و تنفّر قلبي، با عمل نيكو و صالح ، كاستي ها يي را كه دارد ، جبران كند.
قرآن مي فرمايد : پروردگارت نسبت به آنان كه از روي جهل اعمال بد انجام داده اند ، سپس توبه كردند و در مقام جبران بر آمدند ، آمرزنده و مهربان است .
طبق اين آيه توبه به توبه قلبي و ندامت دروني محدود نمي شود ، بلكه روي اثر عملي آن تأكيد شده و اصلاح و جبران را مكمّل توبه شمرده شده تا اين فكر غلط را از مغز خود بيرون كنيم كه هزاران گناه را با جمله « استغفرالله » مي توان جبران كرد.
بنابراين بايد عملاً خطاها جبران گردد و قسمت هايي كه از روح انسان و يا جامعه بر اثر گناه آسيب يافته، اصلاح و مرمّت شود.
البته توبه كردن از گناهان , بستگي به گناهي دارد كه انجام شده است . اگر گناهي مشتمل بر حق الناس است , بايد حق الناس ادا و جبران حقوق ضايع شده افراد بشود. اگرحق الله است , بايد قضا شود. مراتب گناهان متفاوت است ، بعضي گناهان خيلي بزرگ است و توبه آن احتياج به گريه و زاري بسيار دارد: « و توبوا الى اللّه جميعاً ايه المؤمنون لعلّكم تفلحون ؛(1) اى مؤمنان ! همگى به سوى خدا توبه كنيد تا رستگار شويد». برخي از گناهان كوچك است كه تكرار نكردن گناه دليل بر قبولي توبه است .
آداب توبه :
توبه آداب خاصي دارد که بايد آن را از مستحبات توبه دانست :
1- سه روز روزه گرفتن؛
امام صادق(ع) مي‌‏فرمايد: توبه نصوح که خداوند به آن امر فرموده، روزه گرفتن روز چهارشنبه و پنج‏شنبه و جمعه است.(2)
2- غسل توبه؛
پيامبر اکرم(ص) مي‌‏فرمايد: بنده‏اي نيست که گناهي کند (هر چه و هر اندازه که باشد) سپس پشيمان شود و توبه کند مگر اين که خداوند به مغفرت و آمرزش به او نظر کند، سپس پيامبر به شخصي که مي‏خواست توبه کند فرمود: «برخيز و غسل کن و براي خدا سجده نما».(3)
3- خواندن دو يا چهار رکعت نماز؛
امام صادق (ع) مي‏فرمايد: «هر بنده‏اي که گناهي کرد، پس برخيزد و طهارت کند (وضو بگيرد) و دو رکعت نماز بخواند و از خداوند طلب آمرزش نمايد، بر خدا است که توبه‏اش را بپذيرد، چون خود فرموده ‏است: هر کس کار زشتي کند يا به خودش ستم نمايد، پس استغفار کند، خدا را آمرزنده و مهربان مي‏يابد.(4)
4- دعاهاي توبه؛
مناسب است کسي که مي‏خواهد توبه کند ،دعاهاي توبه‏اي را که از ائمه معصومين وارد شده ‏است، به ويژه دعاهاي صحيفه سجاديه، مخصوصاً دعاي 31 و يا مناجات خمسه عشر، به ‏خصوص مناجات تائبين را بخواند.
5- استغفار (درخواست بخشش)؛
قرآن مجيد مي‏فرمايد: «وَ يا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيهِ؛(5) اي قوم، از خدا آمرزش بخواهيد، سپس به سوي او توبه کنيد.
درباره توبه مي توانيد كتاب هاى قلب سليم و گناهان كبيره شهيد دستغيب و كتاب اخلاق عملى از آيةالله مهدوى كنى و معراج السعاده از مرحوم ملا احمد نراقى را مطالعه كنيد.

پي‌نوشت‌ها:
1. نور( 24) آيه 31.
2. وسائل الشيعه، ج 11، ص 362.
3. مستدرک الوسائل، ج 2، ص 513.
4. وسائل الشيعه، ج 11، ص 363.
5. هود (11) آيه 90.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
كمال مطلق بودن واجب الوجود، از خود مفهوم «واجب الوجود» استفاده مى شود.
خداوند بايد کمال مطلق باشد; چرا که اگر ناقص باشد، معنايش اين است که نسبت به کمال يا کمالاتى، حالت امکانى دارد. ذات او، فاقد يک صفت کمالى است. آن گاه بايد گفت که ذات واجب الوجود، واجد يک سرى کمالات و فاقد بعضى از کمالات ديگر است. مفهوم چنين مطلبى اين است که واجب الوجود - به حسب تحليل عقلى - مرکب از وجود و عدم باشد; يعنى، مرکب از داشتن يک سلسله کمالات و نداشتن يک سلسله کمالات ديگر، و چيزى که مرکب باشد ولو مرکب عقلى (بر اساس تحليل عقلى مرکب از اجزايى باشد) نيازمند به اجزايش خواهد بود و لازمه احتياج، امکان است; يعنى، نسبت به کمالاتى که ندارد، حالت امکان دارد و حال آن که چنين مطلبى، در ذاتى که ما فرض کرديم - که او واجب الوجود است - راه ندارد و در واقع خلاف فرض است.
اما اين که واجب الوجود حتى از ترکيب اجزاى تحليلى عقلى نيز مبرّاست; به اين دليل است که در جاى خود ثابت شده که عقل تنها مى تواند موجودات محدود را به دو حيث ماهيت و وجود - که بيان ديگرى از ممکن الوجود است تحليل کند - اما واجب الوجود، وجود صرف است و عقل نمى تواند هيچ ماهيتى را به آن نسبت دهد و تحليلى را از آن ارائه نمايد. بر اين اساس خداوند متعال، از هر گونه ترکيب، حتى ترکيب از اجزاى تحليلى عقل نيز مبرّا است.
بنابراين، با دقت در مفهوم واجب الوجود بايد اذعان کنيم که خداوند، داراى تمامى کمالات و در واقع مطلق کمال و کمال مطلق است . انفصال بعضى از کمالات از ساحت مقدس او، به معناى خروج واجب الوجود از «وجوب وجود» به «امکان وجود» است; حال آن که فرض ما بر آن است که خداوند واجب الوجود است.

پرسش: درمو رد ازدواج شرح من در شرف تشکيل خانواده هستم وسوالات زير برايم پيش امده....
اداب نکاح وچگونگي جماع مرد و همسرش را لطفا توضيح بدهيد .
پاسخ:
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در شب زفاف مستحب است نخست دو رکعت نماز خوانده شود. بعد از سلام نماز، صلوات فرستاده شود. بعد دعاهايي که از معصومين
رسيده خوانده شود. اگرچه دعاهاي مأثور زياد است، به برخي اشاره مي‌شود. علاوه بر اين دعاها، مي‌توانيد خواسته‌هاي خود را بر هر زباني که خواستيد از خداوند طلب کنيد.
1ـ «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم. اللّهمّ جنّبني الشيطان و جنّب الشيطان ما رزقتني».(1)
2ـ «اللّهمّ ارزقني إلفها و ودّها و رضاها، و ارْضني بها، و اجْمع بيننا بأحسنِ اجتماعٍ، و اُنسٍ و ائتلافٍ، فانّک تُحِبُّ الحلال و تکره الحرام».(2)
3ـ مرد دستش را روي پيشاني همسرش بگذارد و بگويد:
«اللّهمّ على کتابک تزوّجتها، و في أمانتِک أخذتها، و بکلماتک إسْتحللتُ فَرْجها، فإنْ قضيتَ في رحمها شيئاً فاجعله مسلماً سويّاً، ولا تجعلهُ شِرک الشيطان».(3)
4ـ «بسم الله الرحمن الرحيم الّذي لا إله إلاّ هو بديعُ السموات والأرض، اللهمّ إن قضيتَ منّي في هذه الليلة خليفةً فلا تجعل للشيطان فيه شِرکاً و لا نصيباً، ولا حظاً و اجْعله مؤمناً مخلصاً، مصفّاً من الشيطان ورجزه جلّ ثناؤک».(4)
پاسخ کامل در سايت اين مرکز آمده و در بخش دوم در ذيل ذكر شده است.
پي‌نوشت‌ها:
1. وسايل الشيعه، ج 14، ص 31.
2. اللمعه المشقيه، ج 5، ص 92.
3. همان.
4. وسايل الشيعه، ج 14، ص 31.
**************
شب اول عروسي (شب زفاف) يكي از شب هاي بسيار مبارك است . به همين جهت در منابع اسلامي آداب فراواني براي آن ذكر شده است. مباركي آن از اين جهت است كه در روايت آمده مؤمن با ازدواج و عروسي كردن نيمي از ايمانش تكميل مي شود. در اين شب دعا مستجاب است و فرشتگان براي عروس و داماد رحمت خدا را نازل مي كنند.
از آموزه هاي ديني به دست مي آيد همبستر شدن زن و شوهر و ارضاي غريزه جنسي از اين راه عبادت محسوب مي شود حتي در روايتي آمده است اگر كسي عمل نزديكي با همسرش را همراه با آداب و رسوم آن زود به زود انجام دهد، به يكي از سنت هاي پيامبران عمل كرده است.
نكاتي که در اين جا بايد بر آن تأكيد كرد اين است كه؛
1- در انسان برخلاف ساير جانداران، كيفيت همبستر شدن با همسر و انجام رفتار جنسي غريزي نيست ،بلكه آموختني است. بايد روش صحيح آن را ياد گرفت، گرچه اصل وجود غريزه جنسي غريزي و فطري است. به همين دليل يكي از ضروريات براي هر پسر و دختر جوان كه تصميم دارند ازدواج كنند، اين است كه دانستني هاي لازم براي اين كار را ياد بگيرند.
دانستني ها شامل: مقدمات همبستر شدن، شناخت نيازهاي عاطفي يكديگر در هنگام آميزش و رعايت آن، شناخت راه هاي مختلف همبستر شدن، آگاهي از راه هاي جلوگيري از بارداري، تنظيم خانواده، آگاهي از احكام شرعي آن اعم از زمان و مكان آميزش و مسائل ديگر آن مثل غسل ، رعايت بهداشت ظاهري مثل مسواك زدن، خوشبو بودن ، آگاهي از نكات بهداشتي آميزش و رعايت آن، آگاهي ضمني از اختلال هاي جنسي كه در صورت وقوع، سريعا براي معالجه اقدام كنند و صدها نكته ريز و درشت كه بيان آن ها در اين نامه مقدرو نيست و براي فراگيري آن لازم است به كتاب هاي مفيدي كه در اين زمينه تأليف شده مراجعه كنيد.
2- رسيدن زن و شوهر به اوج لذت جنسي (ارگاسم) يكي از علائم انجام شدن موفقيت آميز آميزش جنسي است. بسياري از همسران به دلايل مختلف كه مهم ترين آن عدم آگاهي است، از انجام رضايت بخش اين عمل ناتوانند .به همين جهت به مشكلات زيادي اعم از جسمي و رواني مبتلا مي شوند. حتي طبق آماري كه روان شناسان و كارشناسان امور خانواده ارائه كرده اند ،بيش از 75 درصد از عوامل اختلاف هاي خانوادگي ريشه در اين موضوع دارد. حتي شيخ اجل سعدي در گلستان در ضمن داستاني مي گويد:
زن كز بر مرد بي رضا برخيزد زان خانه و زان سرا بلا برخيزد
3- در رسيدن به اوج لذت جنسي، كه علامت آن انزال در زن و مرد است، بين زن و مرد تفاوت وجود دارد . معمولا مرد بسيار زودتر از زن به اين مرحله مي رسد. به همين خاطر بسياري از مردان وقتي به ارگاسم مي رسند، دست از كار مي كشند ،در حالي كه هنوز همسرشان به ارگاسم نرسيده است. رها كردن زن دراين حالت باعث مي شود مشكلات جسمي زيادي از جمله ايجاد درد در ناحيه كمر و شكم به وجود آيد. پس لازم است مرد به اين نكته توجه كند و قبل از آميزش، همسرش را با تحريك كردن زياد، آماده اين كار كند.
در روايات فراواني اين موضوع مهم بيان شده و تصريح مي كند يكي از آداب همبستر شدن با همسر ملاعبه ،يعني تحريك زن از طريق لمس و مالش بدن و در آغوش گرفتن است حتي در حديثي آمده است مردي كه قبل از نزديكي با همسرش ملاعبه كند، مورد نظر و لطف و رحمت ويژه خدا قرار مي گيرد.
آداب روابط زناشويي زن و مرد دو قسم است:
ا - آداب شب زفاف كه عبارت است:
1- ابتدا عروس و داماد وضو بگيرد.
2- تكبير در شب زفاف؛ برخلاف مراسم جاهليت - كه متأسفانه عده‏اي در عصر ما به بعضي از آن ها گرفتاراند و شب زفاف را به بي‏عفتي و بي‏غيرتي تبديل مي‏سازند - در اسلام نخستين حركت سازنده آن، با شعار «تكبير» آغاز مي‏گردد و آن، فلسفه و سرچشمه بسيار عالي تاريخي دارد.
3- خواندن دو ركعت نماز پس از گرفتن وضو، با حال خضوع و خشوع و دعاي ذيل كه بسيار در سرنوشت عروس و داماد مؤثر است:
«اللهم ارزقني الفتها و ودّها و رضاها بي و ارضني بها و اجمع بيننا با حسن اجتماعٍ و انفس ائتلاف فانّك تحب الحلال و تكره الحرام؛
خدايا الفت و مودت و رضايت زن را نسبت به من و رضايت مرا نسبت به او، بر من ارزاني دار . ميان ما ربه بهترين وجه جمع نما .نيكوترين الفت را به ما عطا كن، همانا تو حلال را دوست مي‏داري و حرام را زشت مي‏شماري».
4- خواندن دعا و نيايش، كه بعد از خواندن نماز زفاف صورت مي‏گيرد.
5- دست داماد بر پيشاني عروس،
پس از ورود عروس به اتاق زفاف، داماد دست خويش را در حالي كه رو به قبله مي‏ايستد، بر پيشاني عروس مي‏گذارد و براي خود و عروس و اولاد آينده‏اش از وي، دعا مي‏كند:
«اللهم بامانتك اخذتها و بكلماتك استحللت فرجها، فان قضيت لي منها ولدا فاجعله مسلما سويّا و لا تجعله شرك شيطان؛
خدايا اين زن را به امانت از تو گرفتم و با كلمات تو او را حلال كردم، اگر از اين زن فرزندي براي من مقرر فرمودي ،او را پربركت و پارسا قرار ده و براي شيطان در او بهره‏اي قرار مده».
ب - آداب عمومي زناشويي:
مستحبات:
1- گرفتن وضو
2- گفتن بسم اللّه‏
3- در هنگام جماع تعجيل نكند و زن را براي آن آماده كند تا او هم كاملاً لذت ببرد.
4- جماع در شب‏هاي دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه يا جمعه باشد.
5- هنگام جماع با زن ملاعبه و بازي كند تا او كاملاً آماده شود.
6- جماع را وقتي انجام دهد كه زن ميل دارد.
7- نزديكي بهتر است در اول شب نباشد ،بلكه ساعاتي بعد از خوردن شام باشد، زيرا معده پر است. نزديكي موجب قولنج و فلج و رعشه و نقرس و سنگ درون و چكيدن بول و فتق و ضعف بينايي مي شود.
امام رضا(ع) فرمود: اين عمل را در آخر شب انجام دهيد. زيرا براي بدن صالح تر و مايه اميد بيش تر و ذكاوت بيش تر براي فرزند كه در آن ميان ايجاد مي كند مي باشد. (سفينه البحار ، ج 1، ص 181)
موارد مكروهي نيز وجود دارد كه بهتر است از آن ها پرهيز گردد:
1- جماع در شب و روزي كه ماه و خورشيد گرفته است.
2- هنگام غروب خورشيد.
3- هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب.
4- شب اول ماه غير از ماه رمضان.
5- در شب آخر ماه.
6- جماع بعد از احتلام در خواب.
7- جماع در اتاقي كه بچه‏اي وجود داشته باشد.
8- نگاه كردن به فرج هنگام جماع.
9- جماع به صورت عريان.
10- جماع در زير آسمان.
11- جماع رو به قبله و پشت به قبله.
12- هنگامي كه شكم پر است.
13- جماع در جايي كه كودكي باشد كه به آن ها نگاه كند يا سر و صداي آن ها را بشنود، هر چند چيزي متوجه نشود.
14- جماع در فرصت بين اذان و اقامه نماز كه مخصوص اعمال عبادي است.
15- جماع بدون وضو يا غسل.
16- جماع در شب عيد قربان.
17- جماع در شب عيد فطر.
در غير اين مواردي كه مكروه است در ساير مواقع نزديكي و مقاربت اشكالي ندارد.
در بعضي اوقات شبانه روزي مي گويند: قمر( ماه) در عقرب است که در بعضي تقويم هاي نجومي اين اوقات را مشخص کرده اند.در اين اوقات از نزديکي و مقاربت خود داري کنيد که طبق بعضي از روايات احتمال فلج بودن يا ناقص العضو متولد شدن کودک زياد است.
اما در مورد نزديکي در دوران بارداري: نزديکي در اين دوران اشکالي ندارد . فقط در مواردي که خطر سقط، زايمان زودرس و پارگي کيسه آب وجود دارد، بايد از انجام مقاربت خود داري کرد.
وطي در دبر (عقب) زن به فتواي برخي از مراجع حرام است(1) . به فتواي بعضي كراهت شديد دارد.(2)
برخي فرموده اند: اگر زن راضي نباشد، حرام است . اگر راضي باشد، كراهت شديد دارد.(3)
بنا بر فتواي آيت الله خامنه اي اين عمل کراهت شديد دارد و احتياط در ترک آن است .مخصوصا اگر زن راضي نباشد .در صورتي که موجب اذيت او شود حرام است .(4)بنابر فتواي آيت الله تبريزي آميزش با همسر از عقب جائز نيست، بنابر احتياط واجب.(5)
به فتواي كساني كه اين كار را جايز نمي دانند، اگر كسي مرتكب شد، بايد استغفار و توبه نمايد. اگر در حال حيض اين كار صورت گرفت، ‌خوب است كفّاره بدهد. كفّاره آن اگر در ابتداي ايام حيض باشد، هجده نخود طلاي سكّه دارو اگر در وسط عادت باشد، نُه نخود و قسمت آخرت حيض 5/4 نخود طلاي سكه دار بايد به فقير بدهد.
احکامي که بيان شد ، در فرض دخول است . لذت بردن از همسر از عقب بدون دخول اشکالي ندارد حتي کراهت ندارد .
پي نوشت ها:
1. آيات عظام: خويي،‌اراكي و سيستاني؛ توضيح المسائل مراجع، مسئلة 450 و ذيل آن.
2.امام خميني ، همان .
3. همان، آيت الله فاضل.
4. آيت الله خامنه اي ، پاسخ سوال هاي مورد ابتلا س 65 .
5. آيت الله تبريزي، استفتائات جديد، س 1463.
موفق باشيد.
براي آگاهي بيش تر ر.ك:
- ريحانه بهشتي ، سيما ميخبر
ـ ازدواج مكتب انسان‏سازي (جلد سوم)، دكتر پاك‏نژاد
- حليه المتقين، ص 70 - 75، علامه مجلسي
- ازدواج و مسائل جنسي، گروهي از نويسندگان
- بهشت خانواده، دكتر سيد جواد مصطفوي

پرسش: آيا مجاز است که الت مرد در دهان زن وبرعکس قرار گيرد؟
پاسخ:
بوسيدن و ليسيدن اعضاى تناسلى زن و شوهر و وارد كردن آلت در دهان همسر(زن و مرد) از نظر شرعي اشکالي ندارد . زن و شوهر مي توانند هر نوع کامجويي جنسي، از همديگر ببرند.(1)
البته بهتر است مرد و زن مؤمن از کارهايي که مخالف کرامت مؤمنان است ، خودداري نمايند . از طريق طبيعي و مواردي که منافي با کرامت مؤمنان نباشد، از همديگر لذت ببرند.
البته اين کارها از نظر پزشكى رعايت بهداشت لازم است، زيرا آلت تناسلى در معرض ابتلا به بيمارى هاى پوستى مختلف مى باشد. بايد مطمئن بود ناراحتى پوستى و ديگر بيمارى ها وجود ندارد. بلعيدن مني و ترشحاتي که خارج مي شود ،حرام است .
لطفا هرگاه سوال شرعي مي پرسيد ،نام مرجع تقليد خود را ذکر کنيد تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهيم .
پي نوشت:
1. استفتا از دفتر رهبري و استفتاءات از آيت الله مکارم شيرازي. بخشي از مسائل کثير الابتلاء ،س 93.

پرسش: بهترين زمان براي جماع کدام است
پاسخ:
پاسخ در سوال اول آمده است.

پرسش: اعمال مستحبي وزن چيست؟
پاسخ:

پاسخ در سوال اول آمده و اطلاعات بيش تر را مي توانيد با مراجعه به سايت هاي مذهبي و كتاب هاي كه نوشته شده كسب نماييد.

پرسش: ازدواج موقت (صيغه محرميت) شرح 4سال پيش پسر عموم آمدخواستگاريم. ما نامزد شديم .يک سال بعد مي خواستيم عقد کنيم. پدر بزرگم فوت کرد. تا الان مادر بزرگ پسر دايي ,خواهر نامزدم ... فوت کردن .شايد بنظر شما اتفاق هاي افتاده خيلي مهم نباشه اما براي ما مهم هست,خانواده هاي ما خيلي مذهبي نيستند واصلا فکر نمي کنند که ما با هم نامحرم هستيم. به خاطر همين تصميم گرفتيم عقد موقت کنيم (صيغه موقت)پدرم درجريان رفت آمد هاي ما هست اما نمي دونم چرا هيچ عکس العملي نشون نمي ده,هيچ بزرگتري نيست که با بابا وعمو حرف بزنه که به فکر ما باشن. الان هم من موندم با هزارتا ترديد سر اين قضيه عصبي شدم چون من هيچ وقت نمي خوام مثل خانوادم باشم که فکر کنم دختر عمو پسر عموها باهم محرم هستم,مي خوام بدونم خدا در مورد امثال ما چيزي نگفته ؟!!!!
پاسخ: پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
دغدغه شما در اين زمينه بسيار ستودني است. ان شاالله در همه زمينه ها اين گونه باشيد.
به فتواي علما مانند آقاي سيد صادق روحاني،عبدالكريم موسوي اردبيلي و...براي عقد موقت اجازه پدر شرط نيست . اگر در اين مسأله از ايشان تقليد نماييد ،عقد شما صحيح و بي اشكال است.
در غير اين صورت مي توانيد با يك سوال ساده يك جمله اي (و بدون بغرنج سازي مسأله و با توجه به رگ خواب پدر)نظر پدر در زمينه جاري ساختن صيغه عقد موقت را جويا شويد.
در صورت تمايل مي توانيد براي اطلاع دقيق تر از حكم اين مسأله با كارشناسان فقهي اين مركز (ترجيحاً كد 81) با شماره 09640 بدون كد و هزينه تماس حاصل نماييد.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
به چنين کراهتي( انداختن انگشتر به انگشت شست)دست نيافتيم . آنچه زياد تأکيد شده ، انگشتر را به دست راست نمودن است؛ انگشتر به دست چپ کردن نيز تنها در صورت استنجا و طهارت اگر اسماي متبرکه داشته باشد، نهي شده است.(1)
درارتباط هاي بعدي نام مرجع خود را ذکر کنيد.
پي نوشت:
1.حليه المتقين،ص 31.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
اگر دخول نشده يا گمان كند دخول شده يا شك كند كه دخول شده ، خواهر لواط دهنده بر لواط کننده حرام نمى شود. (1)
اپي نوشت:
1.توضيح المسائل مراجع، مسئله 2405.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز2
راه‏هاي پيش روي بشر براي خداشناسي سه قسم است:
ا) راه دل يا فطرت ،يعني هر انساني به مقتضاي خلقت و ساختمان اصلي روح خود خدا را مي‏شناسد ،بدون اين كه نيازمند به اكتساب و تحصيل علوم مقدماتي داشته باشد.
منظور از فطرت، فطرت عقل نيست، بلكه مقصود فطرت دل است. عرفا از آن جا كه به نيروي عشق فطري ايمان و عقيده دارند، در تقويت اين نيرو مي‏كوشند. اگر بخواهيم بدانيم آيا چنين احساسي در آدمي هست ، دو راه در پيش داريم:
1- دست به آزمايش در وجود خود و ديگران بزنيم.
2- ببينيم دانشمنداني كه ساليان دراز در زمينه روان آدميان از جنبه مسائل معنوي مطالعه و تحقيق كرده‏اند چه نظر داده‏اند.
ب) راه حس و علم يا راه طبيعت.
اين راه سه راه ديگر دارد:
1- راه تشكيلات و نظاماتي كه در ساختمان جهان به كار رفته است.
2- راه هدايت و راهنمايي مرموزي كه موجودات در مسير خويش مي‏شوند.
3- راه حدوث و پيدايش عالم.
ج) راه عقل يا راه استدلال و فلسفه.
اين راه گرچه سخت و پر پيچ و خم است و پيمودن آن و فهماندن و فهميدنش نياز به مقدمات زيادي دارد، ولي بهترين و محكم‏ترين طريق خداشناسي و معرفت به حضرت ربوبي است.
هر يك از سه راه فوق از وجهي بر راه‏هاي ديگر رجحان دارد: راه دل و فطرت از نظر شخصي كامل‏ترين راه‏ها است ؛يعني، براي هر فرد بهتر و لذت‏بخش‏تر و مؤثرتر اين است كه از راه دل به معرفت خداوند راه يابد، ولي نمي‏توان آن را به صورت يك علم قابل آموزش براي عموم درآورد.
راه مطالعه حسي و علمي خلقت از نظر سادگي و روشني و عموميت بهترين راه‏ها است اما اين راه تنها ما را به وجود قوه عليم و حكيم و مدبري كه طبيعت را مي‏گرداند و اداره مي‏كند، معتقد مي‏كند اما آيا آن قوه خدا است و مصنوع صانع ديگري نيست؟ علوم حسي بشر از اثبات آن عاجز است.
راه عقل تنها راهي است كه خداشناسي را به صورت يك علم مثبت، منسجم و منطقي درمي‏آورد،(1).
در مورد اثبات وجود خداوند دلايل متعددي اقامه شده كه برخي وجداني (مانند برهان فطرت) برخي علمي (مانند برهان نظم) و برخي عقلي و فلسفي است (مانند برهان محرك اول ارسطو، برهان وجوب و امكان، برهان وسط و طرف، براهين استحاله تسلسل، علل هستي بخش، برهان مشروطيت و اطلاق فارابي، قاعده الشي‏ء ما لم يجب لم يوجد از خواجه نصيرالدين طوسي، برهان صديقين صدرايي و.).
هر يك از براهين مذكور مبتني بر مباني و مبادي عقلي و فلسفي ويژه‏اي است كه در يك نامه مجال پرداختن به هيچ يك از آنان نيست.
در اين جا به طور فشرده به ذكر يكي از روشن‏ترين آن ها بسنده نموده و براي تحقيق بيش تر كتاب‏هايي را معرفي كنيم. اين برهان ضمن آن كه قدمت بسياري دارد، يكي از استوارترين ادله خداشناختي است .از جهان اسلام به تئولوژي غربي نيز راه يافته ، نزد تئولوژيست‏ها و فيلسوفان دين غرب تحت عنوان (from Contingency Argument ) به عنوان خدشه ناپذيرترين برهان- كه تاكنون انديشه بشر بدان راه يافته- مورد پذيرش واقع گرديده است.
سير پيدايش و سپس ورود اين برهان در انديشه‏هاي كلامي غرب طبق نمودار زير است: فارابي--- ابوعلي‏سينا--- غزالي--- ابن رشاندلسي--- ابن ميمون--- الهيات نوين غرب .
اصل برهان به طور فشرده از قرار زير است:
1- بدون شك جهاني واقعي نه وهمي صرف وجود دارد (رئاليسم و نفي سفسطه).
2- آنچه در جهان است ،همه ممكن‏الوجودند. يعني وقتي نظر به ذات آن ها كنيم، هيچ يك بالذات اقتضاي وجود ندارند. بلكه همه موجوداتي هستند كه مي‏شود وجود داشته و مي‏شود وجود نداشته باشند. در مرتبه ذات و بدون علت هيچند .
3- تمام جهان يك واحد ممكن‏الوجود است. زيرا وقتي اجزاي جهان همه ممكن‏الوجود باشند ،كل جهان- كه يك واحد ارگانيك است- نيز ممكن‏الوجود است .از مجموعه موجودات ممكن‏الوجود واجب‏الوجود پديدار نمي‏شود. پس جهان يك واحد ممكن‏الوجودي بيش نيست .
4- هر ممكن الوجودي در تحقق و بقاي خويش نيازمند و وامدار ديگري است.
اگر جهان بي‏نهايت پديده هم باشد، از بي‏نهايت صفر هيچ چيز درست نمي‏شود . اگر وراي سلسله موجودات امكاني واجب بالذاتي دركار نباشد، جهان هيچ اندر هيچ خواهد بود.براي توضيح مطلب در اين جا مي‏توان مثالي از فارابي در برهان مشروطيت ذكر كرد:
فرض كنيد لشكري انبوه از سربازان براي حمله آماده باشند. ليكن به هركس فرمان حمله دهند آن ها بگويند: تا زماني كه ديگري حمله نكند ،من نيز حمله نخواهم كرد. يعني هر كسي حمله رامشروط به آغاز تهاجم توسط ديگري كند. در اين صورت كاملا روشن است كه اگر هيچ كس حاضر نشود بدون شرط حمله را آغاز كند ،هرگز تهاجمي صورت نخواهد گرفت حتي اگر عدد سربازان به بي‏نهايت برسد.
همين طور از بي‏نهايت ممكن‏الوجود- كه هستي‏اش وامدار متعلق وابسته و مشروط به ديگري است- بدون وجود يك موجود ناوابسته نامشروط و غير متعلق به ديگري (خدا) هيچ موجودي امكان تحقق ندارد و چون مي‏بينيم جهاني از ممكنات تحقق يافته است، پس قطعا درمي‏يابيم كه آن موجود واجب وجود دارد.
برهان وجوب و امكان به اشكال ديگري نيز گزارش يافته و در اين‏جا تنها يكي را ذكر نموديم. در اين باره مي‏توانيد از نگارش‏هاي زير استفاده كنيد:
1- اصول فلسفه و روش رئاليسم، ج 5، علامه طباطبايي- شهيد مطهري
2- علل گرايش به مادي، شهيد مطهري 3
- آموزش فلسفه، ج 2، محمد تقي مصباح يزدي
4- كليات فلسفه، آوروم استرول، ريچارد پاپكين، ترجمه: دكتر سيد جلال‏الدين مجتبوي.

پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با اين مرکز؛
در فرض سؤال که مفعول بوده ايد، نه فاعل(لواط كننده) ازدواج شما با خواهر فاعل(لواط كننده) اشکال ندارد. (1)
پي نوشت:
1.آيت الله فاضل، توضيح المسائل، م 2525.

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
کسي که روزه قضاي واجب داشته باشد، نمي تواند روزه مستحبي بگيرد(1)، بنابراين با داشتن روزه قضاي واجب، نمي توانيد درماه رجب يا ماه هاي ديگر، روزه مستحبي بگيريد، بلکه روزه قضاي خود را در ماه رجب بگيريد، اميد است که خداوند ثواب روزه ماه رجب را نيز به شما عنايت نمايد.
لطفا هرگاه سوال شرعي مي پرسيد ،نام مرجع تقليد خود را ذکر کنيد تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهيم.
پي نوشت:
1. توضيح المسائل مراجع، ج1، مسأله 1563.