پرسشگر محترم باسلام و تشكراز ارتباطتان با اين مركز؛
در سفارش هاي لقمان حكيم به فرزند خود به بر قراري رابطه با دوستان خوب تأكيد شده :
"دوست خوب بهتر از تنهايي و گوشه نشيني است. فرزندم! هزار دوست براي خود انتخاب كن .بدان كه هزار دوست كم است . هيچ كس را دشمن خود مساز، زيرا يك دشمن هم زياد است".
هم چنين اميرالمؤمنين(ع) فرمود: "تا مي تواني دوستانت را زياد كن. دوستان به هنگام ياري جستن تكيه گاه وپشتيبان آدمي هستند". (1)
اسلام، اصل معاشرت با مردم و دوستي با همسالان را تأييد كرده حتي بر دوست گيري تأكيد نموده است، تا جايي كه امام علي (ع) مي فرمايد: "كسي كه دوست پاك ضمير خود را براي خدا با وي پيوند دوستي داشته، از دست بدهد، مثل اين است كه شريف ترين اعضاي بدن خود را از دست داده است". (2)
دوستي ها گاهي مبتلا به آفاتي نيز مي شود، يكي از اين آفات ، دوستي هايي است كه از با عدم تدبير و آگاهي همراه مي شود. اين گونه دوستي ها مضرات فراواني رانيز همراه دارد. زيراجوانان در انتخاب دوست. آسان پذير و زود پسند و با يك برخورد عادي مجذوب ديگري مي گردند. چنين دوستي هاي تصادفي و حساب نشده مي تواند ثمرات تلخي داشته باشد.
يكي ديگر از آفات دوستي ،‌افراط در آن است . جوانان به دليل برخورداري از احساسات و عواطف، در دوستي افراط مي كنند. ارتباط امروز را ثابت و ناگسستني مي پندارند، از اين رو به قدري در دوستي زياده روي مي كنند كه گويي يك روح در دو بدن اند، از جمله مثل هم لباس مي پوشند و مانند يكديگر موي و روي خود را مي آرايند، نيز با هم از هر سرّي سخني مي گويند و تحمل جدايي از يكديگر را ندارند، چنان كه در ايام جدايي بيش از حد ابراز مخالفت و دشمني مي كنند اما اسلام اعتدال در دوستي را مطرح كرده، در دوستي و دشمني خواهان ميانه روي است.
امام علي (ع) مي فرمايد: "با دوستت با حفظ جهات و مدارا اظهار دوستي كن. شايد روزي دشمنت شود. همچنين در اظهار دشمني نيز مدارا كن، شايد روزي دوستت گردد". (3)
از بيان فوق آفات دوستي روشن مي شود که عبارتند از: افراط در دوستي، دوستي از روي هوا و هوس و عدم دقت در انتخاب دوست. اسلام دوستي ها و دشمني ها را مي خواهد كه براي خدا باشد و اغراض نفساني در آن دخالت نداشته باشد.
نسبت به وظيفه اي كه در قبال دوستي نسبت به رفقاي خود داريد ،مي توانيد ايشان را از مضرات و آسيب هاي اين گونه از روابط آشنا كنيد .در صورتي كه آن ها بر ادامه دوستي و همنشيني خود با افرادي كه رفاقت با آن ها در آينده موجب ضرر براي انسان مي شود، اصرار ورزيدند، مي توانيد براي حفظ خود از آسيب هاي روابط آن ها ، روابط خود را تا حدي كه از آن مضرات در امان بمانيد ،‌كم تر نماييد زيرا دو رفيق اگر شرائط دوستي را داشته باشند، مي توانند مکمل يکديگر باشند . اگر يكي فاقد شرايط شد ،در حد و اندازه آن رابطه بايد تامل شود.
پي‌نوشت‌ها:
1. بحار، ج 75، ص 90.
2. غررالحكم، ج5، ص 472.
3. نهج البلاغه، قصار260.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
ايمان يعني باور که امري دروني است .جز خدا و اولياي خدا که به اراده او از باطن ها آگاهند، کسي نمي تواند راجع به بود و نبود آن در فردي نظر قطعي بدهد.
اسلام آوردن و بر زبان راندن شهادت به يگانگي خدا و رسالت پيامبر اسلام، اولين مرحله اسلام و ايمان است . موظفيم کساني را که شهادتين را بر زبان رانده اند، مسلمان و مؤمن بدانيم.
احکام و تکاليف هم براي همه کساني است که که شهادتين را بر زبان رانده و به حوزه اسلام وارد شده اند. اگر هنگام خطاب و توجيه تکليف قرآن از مکلفان با عنوان"مؤمنون و مؤمنات" يادآوري مي کند، براي اين است که به آنان گوشزد کند لازمه ايمان رعايت اين احکام است . صرف ادعا کافي نيست، نه اين که اين احکام مختص مؤمنان است و مسلمان ها معاف هستند.
در تکاليف فردي و در محيط اختصاصي مسلمانان اگر عمل کنند که خدا شاهد است و مستحق پاداش مي شوند. اگر عمل نکردند که محروم از پاداش و مستحق کيفرند اما احکام اجتماعي و هنگام حضور در اجتماع تحت نظارت حکومت هستند . اگر افراد به وظيفه اجتماعي عمل نکنند، حکومت براي حفظ سلامت اجتماع موظف به برخورد با آنان است.
احکام پوشش و عفاف از احکام اجتماعي است. زنان و مردان بايد هنگام حضور اجتماعي و در مقابله با نامحرم، هم از چشم چراني خود داري ورزند و هم عفت را مراعات کنند . هم زنان مسلمان و مؤمن موظف هستند زينت هاي طبيعي و عاريتي خود را -جز زينت هايي که ظاهر است_ بپوشانند . اگر افرادي هنگام حضور اجتماعي عفاف و پوشش متناسب را رعايت نکنند يا اهل چشم چراني باشند، حکومت موظف به برخورد با آنان است.
اسلام اگر فقط به زبان باشد و در مرحله عمل نمود و ظهور و بروز نداشته باشد، فقط فايده دنيوي داشته ، فرد را مشمول احکام اسلام مي کند اما فايده آخرتي ندارد، زيرا ايمان هم اقرار زباني است و هم اعتقاد قلبي و هم عمل با اعضا و جوارح.
کسي که به احکام حجاب و آيات و روايات وارد در اين موضوع عمل نکرده ، اگر به اين احکام آگاهي و باور دارد و خود را موظف مي دانسته و عمل نکرده که گناهکار است . البته هنگام حضور اجتماعي علاوه بر گناه ،مجرم است و حکومت مي تواند مطابق قانون او را کيفر کند اما اگر با وجود علم و آگاهي، به اين احکام باور ندارد و منکر آن ها است که انکار احکام دين کرده ، در صورتي که ضرورت و وجوب قطعي برايش ثابت شده و باز هم منکر است ، منکر ضروري بوده و مرتد است.
آن که حجاب ندارد ،اگر علاوه بر نداشتن حجاب ، منکر آن هم هست و آيات و روايات وارده را با علم و آگاهي، انکار مي کند که مرتد است( مصداق اين بسيار کم است و کم مي توان يافت افرادي که با علم و اطلاع از اين آيات و آحکام ، منکر آن ها باشند)
اما اگر به آيات و روايات باور دارد و عمل نمي کند، مسلمان گناهکار است.
حجاب از مظاهر اسلام و احکام قطعي و بنا به نظر بسياري از احکام ضروري است . منکر آن مثل منکر نماز و روزه و...، مرتد است اما کساني که منکر نيستند، ولي عمل نمي کنند، فقط گناهکارند.

با سلام و تشكر از ارتباطتان با اين مركز
چون به صاحب آن دسترسي داري يا بايد حلاليت بطلبي و يا قيمت آن را به صاحب آن پرداخت كني . البته اگر مي ترسي که مفسده اي داشته باشد مي تواني پول آن را حساب كني و به همسايه خود برساني به او بدهد و يا توسط پست براي او بفرستيد . لازم نيست متوجه موضوع شود . ( 1 )
پي نوشت:
1 . سؤال تلفني ( 7741850 ـ 0251 ) از دفتر آيت الله نوري .

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با اين مرکز
دادن سلام نماز، قبل از امام جماعت، بلا اشکال است.(1)
پي نوشت:
1. آيت ا... شبيري زنجاني، توضيح المسائل،س 1477

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
اگر لک‌بيني قبل از ده روز باشد، يعني از اول حيض تا لک بيني مجموعا ده روز يا کمتر از ده روز باشد ،حيض محسوب مي‌شود. بعد از آن بايد غسل حيض انجام شود.
اگر لک‌بيني بعد از ده روز باشد، يعني از اولين روز حيض، ده روز بگذرد، مثلا در روز يازدهم يا دوازدهم باشد، استحاضه است و غسل ندارد و فقط وضو لازم دارد.(1) استحاضه احکام ديگري نيز دارد که در توضيح المسايل مراجع مي‌توانيد به آنها مراجعه کنيد.
پي‌نوشت‌:
1. امام خميني، توضيح المسائل، مسئله 444.

با سلام و تشكر از ارتباطتان با اين مركز
اگراستفاده از ماهواره مغاير با قوانين جمهوري اسلامي ايران نباشد و همچنين برنامه ها داراي مفاسد اخلاقي نباشد، اشکالي ندارد.(1)
پي نوشت:
1. سؤال تلفني از دفتر آيت ا... زنجاني

پرسش: احکام شرح : سلام 1-کارم به صورت دو هفته کار يک هفته استراحت مي باشد و محل کارم از موطن دور است که ساعت پرواز هواپيما 6.5 بعداز ظهر از محل کارم مي باشد که به شهر ديگري غيراز شهر خودم پرواز دارد.ساعت پرواز از اين شهر به محل کارم3.5 بعد از ظهر است وساعت حرکت ازشهر خودم12 بعداز ظهر مي باشد.نماز وروزه به چه صورت است؟
پاسخ:
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در فرض سؤال که دو هفته در محل کار و يک هفته در وطن مي مانيد و در کم تر از هر ده روز يک مسافرت نداريد، حکم کثير السفر را نداريد.
در وطن روزه شما صحيح است .اگر از وطن بعد از اذان ظهر به محل کار خود پرواز داشته باشيد، روزه آن روز نيز صحيح است،
در محل کار که دو هفته مي مانيد ، در صورتي که قصد ماندن ده روز را در محل کار داشته باشيد و در اين مدت مسافرت به جاي ديگري نرويد، روزه شما در محل کار صحيح است و نماز شما تمام است . اگر از محل کار به طرف شهر خود بعد از اذان ظهر حرکت کنيد ،روزه آن روز نيز صحيح مي باشد.
هم چنين اگر قبل از ظهر از محل کار حرکت کنيد و پيش از اذان ظهر به وطن برسيد يا پيش از ظهر از وطن حرکت کنيد و قبل از اذان به شهري که در آن جا دو هفته مي مانيد برسيد ، روزه آن روز نيز صحيح مي باشد.(1)
اگر جواب مطابق سؤال شما نباشد، در نامه بعدي سؤال خود را واضح تر بنويسيد تا جواب ارسال نمائيم.

پي نوشت:
1. آيت الله بهجت، توضيح المسائل، مسأله 1085 و1385.

پرسش: آيا در صورت نعوظ اگر آبي خارج شود ،غسل واجب است و لباس زير بايد شسته شود ؟ فقط با عوض کردن آن مي توان نماز خواند؟

پاسخ:
حکم مني را ندارد. در توضيح المسايل آيت الله بهجت آمده است :
اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اين ها چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن ، بدن سست شده، آن رطوبت حكم منى دارد، بلکه اگر فقط با شهوت و جستن باشد، ثابت شدن حکم مني خالي از وجه نيست ؛ اگر هيچ يک از اين سه نشانه را نداشته باشد ، حکم مني ندارد . در مريض لازم نيست آن آب ، با جستن بيرون آمده باشد ، بلکه اگر با شهوت بيرون آمده باشد ، در حكم منى است ، بنا بر أظهر. ( 1)
اگر آبي از بدن انسان خارج شود و تمام شرايط مني را نداشته باشد، مني نيست .
غالباً آب هايي که با تحريک جنسي و... از انسان خارج مي شود ، اما با جهش و سست شدن بدن همراه نيست، مني نيست ، بلکه از نوع آب «مذي» است که پاک نيز مي باشد و نماز با آن صحيح است.
پي نوشت :
1 . توضيح المسائل ، بهجت ، ص71 ، مسئله 350 .

پرسش: هنوزازدواج نکرده ام .مي توانم با يک دختر ازدواج موقت کنم و يا با يک خانم خارجي که ممکنه دين داشته باشد يا نه ازدواج موقت کنم و شرايط ازدواج موقت چيه؟
پاسخ:
دختري که به حد بلوغ رسيده و رشيده است ، يعني مصلحت خود را تشخيص مي دهد ، اگر بخواهد شوهر کند ، چنانچه باکره باشد، بنا بر احتياط تکليفا بايد از پدر يا جد پدري خود اجازه بگيرد (يعني اگر اجازه گرفته نشود، عقد باطل نيست، ولي طرفين گناه کرده اند).
در غير باکره در صورتي که بکارتش به سبب شوهر کردن از بين رفته باشد ، اجازه پدر و جد پدري لازم نيست .(1)
شرائط ازدواج موقت:
شرائط عقد موقت عبارت اند از:
1- زن و شوهر در ازدواج راضي باشند.
2-زن، شوهر نداشته باشد و در عقد يا در عده کسي هم نباشد.
3-مقدار مهريه و مدت زمان ازدواج تعيين شود .
4- در عقد موقت نيز بايد مثل عقد دائم صيغه خوانده شود و تنها رضايت دو طرف کافي نيست.
خواندن عقد، چه دائم ،چه موقت شرايطي دارد از جمله:
ا) به عربى صحيح خوانده شود. اگر مرد و زن نتوانند صيغه را به عربى صحيح بخوانند ،چنانچه ممكن باشد، احتياط واجب آن است كسى را كه مى تواند به عربى صحيح بخواند، وكيل كنند. اگر خودشان بخوانند ،بايد لفظى بگويند كه معنى «زَوَّجْتُ و قَبِلْتُ» را بفهماند.
اگر در عقد يک حرف اشتباه خوانده شود که معنا را عوض کند ، عقد باطل مي شود.
ب)کسي که صيغه را مي خواند ،قصد انشا(جديت) داشته باشد.
ج) كسى كه صيغه عقد را مي‌خواند، بايد مفهوم لفظى را كه مى گويد دقيقاً بداند .
د)کسي که عقد مي خواند ،بايد بالغ و عاقل باشد.
ه) زن و مرد راضي به عقد باشند . در هنگام خواندن عقد ، زن و شوهر معين شود مثلا اسم آن ها را ببرند يا به آن ها اشاره نمايند.(2)
اگر دختري که مي خواهيد با او ازدواج موقت کنيد ،داراي شرايط فوق باشد، زنا نکرده ايد .
همچنين ازدواج با زنان اهل كتاب (يهودى و مسيحى) به صورت عقد موقت اشكال ندارد اما نسبت به ساير كفار مثل بودايى و كمونيسم و... ازدواج باطل است . آميزش با آن ها جايز نيست.(3)
پي نوشت ها:
1. توضيح المسائل، حضرت آيه الله العظمي بهجت ، ص 379 ، مسئله 1891 .
2.همان،ص 378.
3. همان،س 1916.

با سلام و تشكر از ارتباطتان با اين مركز
گر چه بر اساس آموزه‌هاي وحياني و براهين عقلي . (1) انسان با همين بدن در قيامت محشور مي‌گردد و معاد او جسماني و روحاني است، ولي برخي عوارض بدني او در قيامت نخواهد بود، چون در حشر جسماني، هويت و اين هماني انسان قطعي است ،يعني انسان با همين بدن و خصوصيات آن محشور مي‌گردد ، به طوري که هر گاه مردم همديگر را مي‌بينند مي‌شناسند. ولي نواقص عضو در قيامت نخواهد بود. از اين رو حکيم بزرگ صدر المتالهين گفته است: اگر مي‌گويم که در قيامت عين همين بدن از قبرها سر بر مي‌آورند، بدين معنا نيست که کسي مثلا در دنيا به لحاظ بدني فلج، نابينا، سالخورده و مصدوم بوده است، در قيامت به همان صورت محشور شود، زيرا برگشت شکل، هيئت و مقدار و مانند آن لازم نيست، بلکه آنچه لازم است، اين است که انسان به شکل و هيئت و مقدار با حفظ اين هماني و تشخص محشور شود. (2)
روز قيامت و آخرت شرايط خاص خود را دارد، چه بسا افرادي در دنيا بينا باشند ، ولي در آخرت کور شوند :
«من اعرض عن ذکري فان له معيشةً ضنکاً و نحشره يوم القيامه اعمي قال رب لم حشرتني اعما و قد کنت بصيرا قال کذلک اتتک آياتنا فنسيتها کذلک اليوم تنسي؛
هر کسي از کتاب من روي گرداند، وي را روزگار سخت خواهد بود . او را در قيامت کور محشور مي‌کنيم، آن وقت گويد: پروردگارا !چرا مرا که بينا بودم، کور محشور کرده‌اي؟ در جواب آن ها گفته مي‌شود :همان طور که تو از ديدن آيه‌هاي ما خود را به کوري زدي و آن را فراموش کردي ،ما نيز امروز تو را فراموش کرديم».
مفسر حکيم علامه طباطبايي مراد از کوري را نابينايي چشم دانسته و نه کوري بصيرت:
به نظر مي‌آيد که کوري روز قيامت ،کوري حس باصره باشد، چون اعراض کننده از ياد خدا وقتي کور محشور مي‌شود. مي‌پرسد: چرا مرا کور محشور کرديد، با اين که در دنيا چشم داشتم و بينا بودم. معلوم مي‌شود در آخرت آن چيزي را ندارد که در دنيا داشته و آن حس باصره بود، نه بصيرت که بينايي قلب است.
از ظاهر قرآن و سنت به دست مي‌آيد نظام حاکم در آخرت غير نظام حاکم بر دنيا است، از اين رو عده‌اي در عين حال که رنج‌ها و نامه اعمال زشت خود را مي‌بينند، ولي از ديدن نعمت‌ها و زيبايي‌هاي آخرت بي‌نصيب‌اند و کور هستند و نمي‌توانند آن را ببينند. (3)
چه بسا افرادي در دنيا گرفتار نقص عضو‌اند، مثلا نابينا هستند، ولي در آخرت بينا هستند، برعکس چه بسا در دنيا سالم و بينا هستند ،ولي در آخرت کور مي‌شوند.

پي‌نوشت‌ها:
1. نتايج کلامي حکمت صدرايي، ص 292.
2.المبدء و المعاد، ص 396.
3. الميزان، ج 14، ص 316.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
ضمن ابراز تأسف و تأثر از شرايط بسيار دشوار به وجود آمده توجه شما را به نکات ذيل جلب مي‌نمايم:
1- مشاوره پزشکي و ژنتيکي با بهترين متخصصان کشور (که معمولاً در تهران وجود دارد) در اولويت کاري شما قرار دارد. امور ماوراء طبيعي با امور طبيعي رفاقت ديرين دارند .خداوند متعال نيز امور دنيايي را با اسباب دنيايي اداره مي نمايد.
2- با توجه به قاعده «مأمور بودن به تکليف، نه به نتيجه»بايد پس از کسب صلاح ديد پزشکان و متخصصان به يكي از وظايف نوعي و انساني خود که توليد نسل است بپردازيد .از پيش گويي منفي نسبت به آينده به شدت بر حذر باشيد..
3- احساس گناه و تقصير شما کاملاً بي مورد است. چه بهتر که احساس تقرب و ترفيع درجه را جايگزين آن نماييد. شک نکنيد که در فراز و نشيب‌هاي دشوار( در صورت صبر و بردباري) به مقاماتي دست يافته‌ايد که با تمام دنيا قابل تعويض نيست. اين گونه نيست که رنج و اندوه شما بي‌پاداش گذاشته شود.
4- در شرايط کنوني مراجعه به روان پزشک متبحر و همچنين يک روانشناس باليني بسيار قابل توصيه مي باشد. اين دو مي‌توانند در تحمل هر چه آسان تر شرايط بسيار سخت کنوني به شما کمک شاياني نمايند. به عنوان مثال اگر به تکنيک هاي تن آرامي (ريلکسيشن) تسلط يابيد ، مي‌توانيد در هنگام هجوم افکار اضطرابي به راحتي به حذف و تعديل آن بپردازيد.
5- شرم و حياي شما نيز کاملاً بي مورد است. توصيه اکيد مي‌شود براي تخليه هيجاني و کاهش تنش‌هاي رواني به درد دل بپردازيد. خوشبختانه مشاوران روانشناس بخش تلفني اين مرکز مي‌توانند در کنار همدردي به کمک تخصصي به شما نيز بپردازند. يک ساعت مشاوره تلفني در هفته سهم بسزايي در ارتقاي سلامت و بهداشت رواني شما دارد. کارشناسان اين مرکز همگي دانش آموخته حوزه علميه هستند . مکالمات شما در هر زمينه‌اي که باشد، کاملاً سري و بدون پيامد منفي خواهد بود.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
زن و شوهر بعد از عقد مي توانند هر نوع کامجويي جنسي، از هم ديگر ببرند.(1)ولي با نامزدي بدون خواندن عقد نسبت به هم محرم نيستند و روابط جنسي حرام است .
پي نوشت:
1. استفتاءات از آيت الله مکارم شيرازي. بخشي از مسائل کثير الابتلاء ،س 93.