با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با اين مرکز
اين طرز فكر شما كاملا صحيح است كه ما از آن به تعادل تعبير مي كنيم كه يكي از ملاك هاي اساسي انتخاب همسر مي باشد.
زنان اگر از نظر تحصيل، مال، شغل و سن پايين تر باشند و از نظر زيبايي بالاتر، ملاك هاي عمومي ظاهري و اوليه خوبي براي ازدواج دارند. چنانچه هر يك از اين موارد اشكالي باشد و تغيير يابد، به همان نسبت ريسك ازدواج بالاتر مي رود. البته اين بدان معنا نيست كه با اختلال در هر يك از اين ها، ازدواج حتماً ناموفق خواهد بود، بلكه ريسك بالاتر است و لازم است از عناصر ديگر پوشش يابد.
مثلاً شايد يكي از اين چند مورد وجود نداشته باشد، اما موارد ديگر باشد، پس مي تواند تا حدي از طرف موارد ديگر مورد پوشش قرا گيرد.
ملاك هاى ديگري ني‍‍ز وجود دارد كه در انتخاب همسر بايد در نظر گرفته شود كه عبارتند از؛
ا. آن هايى كه ركن و اساس اند و براى يك زندگى سعادتمندانه حتما لازم اند.
ب. آن هايى كه شرط كمال هستند و براى بهتر و كامل تر شدن زندگى اند و بيش تر به سليقه و موقعيت افراد بستگى دارد.
ملاك هاى دسته اول عبارتند از:
1. تدين و دين دار بودن فرد. زيرا انسانى كه دين ندارد، هيچ ندارد .انسان بى دين در حقيقت مرده متحرك است . كسى كه پاى بند به دين (كه اصلى ترين مسأله زندگى است) نباشد، هيچ تضمينى وجود ندارد كه پاى بند به رعايت حقوق همسر و زندگى مشترك باشد. انسان ديندار هرگز نمى تواند با همسر بى دين كنار بيايد و با هم زندگى سعادتمندانه اى داشته باشند.
2. اخلاق نيك داشتن كه منظور داشتن صفات و خلق و خوهاى پسنديده در نظر عقل و شرع است. در واقع اخلاق و دين دو ملاك و معيار اصل در ازدواج و انتخاب همسر است.
اگر بخواهيم نمونه هايى از اخلاق خوب و بد را اشاره كنيم، مى توان موارد زير را ذكر كرد.
ا. خوش زبانى و بدزبانى، زبان ترجمان و بيانگر احوال درون است .زبان دريچه اى است از محتويات درون فرد. زبان انسان، آينده دل اوست .
ب. بزرگوارى و حسادت .
ج. خوش خلقى و كج خلقى .
د. حق پذيرى و لجاجت .
3. شرافت و اصالت خانوادگى كه منظور نجابت و پاكى خانواده است، زيرا ازدواج دختر و پسر تنها پيوند و تركيب دو فرد نيست، بلكه پيوند دو خانواده است . نمى توان گفت مى خواهم با خود اين فرد ازدواج كنم و كارى به خانواده و فاميلش ندارم. زيرا اين فرد شاخه اى است از اين خانواده و از ريشه هاى همان درخت خانواده تغذيه كرده است . صفات اخلاقي ،روحى عقل و جسمى آن خانواده از راه وراثت و محيط و عادات به اين فرد منتقل شده است.
4. عقل؛ در واقع همان نور افكنى است كه جاده زندگى را روشن مى كند.بايد زن و شوهر براى اداره زندگى و تربيت فرزندان از نيروى عقل و فهم مجهز برخوردار باشند . رشد عقلى كافى پيدا كرده باشند همان طور كه ائمه اطهار ما را از ازدواج با افراد احمق و كم عقل نهى فرموده اند.
5. تناسب همتايى و كفو همديگر بودن كه از حساس ترين نكاتى است كه بايد در انتخاب همسر مورد توجه قرار گيرد. همتايى و تناسب از نظر و جنبه هاى مختلف مثل :
ا. تدين و ميزان پاى بندى به دستورات شرع .
ب. همتايى و هماهنگى فرهنگى و فكرى .
ج. همتايى اخلاقي و پاى بندى به آداب اخلاقي .
د. كفو همديگر بودن از نظر تحصيلات علمى .
ه. تناسب در زيبايى .
و. تناسب سنى .
ز. تناسب مالى و سطح اقتصادى .ملاك ها و معيار و مسائل ديگرى كه بيش تر مربوط به سليقه و موقعيت افراد دارد. در دسته دوم قرار مى گيرد و مى توان از آن صرف نظر كرد. ولى براى اينكه بتوان به يك تصميم صحيح و عاقلانه اى رسيد ،بهتر است با افراد مورد اعتماد مثل والدين، يا اقوام نزديك دلسوز و عاقل و داراى تجربه مشورت كرده و با دقت كافى تصميم مناسبى اتخاذ شود.
اما راه هاي شناخت اين ملاک ها:
اقدام براى شناسايى ملاك هاى فوق و اطلاع يافتن از وجود آن ها در يك فرد از راه هاى زير امكان پذير است:
1- تحقيق و بررسى از خانواده و چگونگى روابط خانوادگى و فاميلى. چون هر فردى تحت تأثير محيط خانواده به دنيا آمده و رشد كرده ، از آن فضاى فرهنگى و اجتماعى تأثير پذير بوده و هست.
2- تحقيق و شناسايى دوستان و نزديكان و رفقاى صميمى در محل زندگى و سكونت، محل درس و محل كار.
3- گفتگوى مستقيم (ولى تحت نظارت خانواده هاى دو طرف) با يكديگر و اطلاع يافتن از نقطه نظرات همديگر درباره مسائل مختلف و آنچه در آينده مى تواند در زندگى مشترك تان تأثيرگذار باشد . كسب اطلاع از ميزان اهتمام وى نسبت به ملاك ها و معيارهاى معرفى شده.
نكته پاياني اين كه: در معيارها و ملاك ها نبايد وسواس داشت . اگر طرفين در مجموع اين ملاك ها معدل بالاي 50 بياورند ،مي توانند يك زندگي ايده ال داشته باشند.
موفق باشيد.

با عرض سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مرکز
در صورتي که پسر و دختر بتوانند عقد را درست بخوانند و تمام شرايط خواندن عقد موقت را رعايت کنند، اشکال ندارد .عقدي که مي خوانند صحيح است.
شرايط خواندن عقد ازدواج :
ا) به عربى صحيح خوانده شود. اگر خود مرد و زن مي توانند صيغه را به عربى صحيح بخوانند، بنابر احتياط واجب بايد به عربي صحيح بخوانند . اگر نمي توانند ،چنانچه عقد را به فارسي يا با هر زبان ديگري بخوانند ،بايد لفظى بگويند كه معناى زَوَّجْتُ و قَبِلْتُ را بفهماند.
اگر در عقد يک حرف اشتباه خوانده شود که معنا را عوض کند، عقد باطل مي شود.
ب) زن با گفتن «زَوَّجْتُكَ نَفْسِى» قصدش اين باشد كه خود را زن او قرار دهد . مرد با گفتن قبلت قصدش پذيرش ازدواج باشد.
ج) كسى كه صيغه عقد را مي‌خواند، بايد مفهوم لفظى را كه مى گويد دقيقاً بداند . اگربه عربي بخواند، در صورتي که هر کلمه را صحيح بخواند و معناي هر کلمه را جدا گانه بداند ، صحيح است.

د) در عقد موقت بايد مهريه و مدت تعيين شود . بدون تعيين مهريه و مدت عقد، عقد موقت صحيح نيست.
ها) اگر دختر باکره باشد ،به نظر رهبري بنابراحتياط واجب بايد پدر دختر اجازه بدهد)(1)
پي نوشت:
1. امام خميني، توضيح المسائل، مسئله2369 و2370 و 2372 و 2421و2376.
سؤال تلفني(7746666-0251) از دفتر رهبري.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباط تان با اين مرکز
کشتارگاه هاي کشور خصوصا کشتار مرغ زير نظر مسئولان نظام جمهوري اسلامي ايران انجام مي گيرد . در کشتارگاه ها رعايت ذبح اسلامي مي شود .
اگر فرد بدون اطلاع از ذبح غير شرعي از آن ذبيحه خورده باشد، اشکال ندارد ،چون اطلاع نداشته است.

پاسخ:
اين بحث که امر «لاتقربا هذه الشجره» (1) به اين درخت نزديک نشويد. آيا امر مولوي بوده يا ارشادي، در مقام تحليل علمي از عملکرد جناب آدم امروز مطرح است، و گرنه در آن عصر و شرايط که آدم بوده است شرايط براي تکليف فراهم نبوده تا امر مولوي متوجه او شده باشد بلکه از باب راهنماي خداوند او را به اموري در رابطه به شرايط زندگيش در بهشت راهنمايي کرده و گوش نموده که اگر بدين راهنمايي توجه نکند در زندگي دچار رنج و زحمت خواهد شد(2) از اين روز گفته شده: خداوند به آدم وحوا فرمود: اگر مي‌خواهيد در بهشت بمانيد و گرسنگي و تشنگي و گرما و سرما شما را رنج ندهد نبايد به اين درخت نزديک شويد وگرنه بر خود ستم کرده، به نشئه رنج و زحمت وارد مي‌شويد مانند اين که طبيب مي‌گويد: از اين غذا نخور وگرنه بيمار مي‌شوي، يا معلمي به شاگردش مي‌گويد: شب کمتر غذا بخور تا بتواني سحر براي مطالعه برخيزي در حالي که در نهي‌هاي مولوي غالبا سخن از جهنم و کيفرهاي اخروي آن است. (3) بنابراين بر خلاف آنچه در پرسش آمده حضرت آدم مصون از گناه بوده و معصيتي مرتکب نشده است.
پي‌نوشت‌ها:
1- بقره (2) آيه 35
2- طه (20) آيه 123 و 117
3- ر. ک: تفسير تسنيم ج 3، ص 340.

با عرض سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مرکز
در فرض سؤال اگر استناد تشنج به افتادن بچه از بغل دختر 9 ساله ثابت نيست و پزشکان هم تشنج بچه را به مسئله ارثي بودن نسبت داده اند، هيچ گونه خسارت مادي متوجه دختر 9 ساله مذکور که الآن خانم 27 ساله است نمي باشد.
زن مذکور که بچه از بغل او افتاده ، چون عمدا نبوده ،در پيش خدا نيز جوابگو نمي باشد و مرتکب گناه نشده است.
چنانچه اختلاف دراين مسئله باشد، مي توانند به دادگاه مراجعه کنند.

پرسش:

مرتبا دچار مسائل اعتقادي خودجوش مي شوم؟ آيا راهي براي از بين بردن اين مسئله وجود دارد؟ مرکز آموزش اعتقادات در مشهد سراغ داريد؟
پاسخ: پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مرکز؛
منظور شما از مسائل اعتقادي خود جوش چندان روشن نيست . اي كاش توضيح بيش تري در اين رابطه مي داديد ؛ اما به نظر مي رسد مشكل شما سوالات و ابهامات و ترديدهايي است كه در زمينه اصول و مباني فكري و عقيدتي براي تان به وجود ميآيد ؛ مي توانيم به چند نكته اشاره كنيم :
1- سوالات و ابهامات شما امري كاملاً عادي و طبيعي در خصوص عقايد ديني است كه براي هر انسان عاقل و بالغي كه مي خواهد دين خود را از روي اعتقاد و باور عقلي و قلبي بپذيرد ، مطرح است . بدون اين سوالات و ابهامات نمي توان به حقيقت اعتقاد ناب ديني رسيد .
چه بسا بتوان گفت نداشتن اين گونه سوالات براي جواني جوياي حقيقت، قابل تامل و غير منطقي است، هر چند با همه ارزشي كه ترديدها و ابهامات دارد ، توقف و سردرگمي و ماندگاري در آن ها بسيار خطرناك است. به قول شهيد مطهري : «شك پل خوبي است اما منزلگاه خوبي نيست » ؛ همچنين منتهي شدن اين امر به نوعي وسواس فكري و سوالات دائم و بي پايان و ترديد مطلقي كه با هيچ برهاني برطرف نشود از خطرناك ترين آفات فكري محسوب مي شود .
2-در حالت عادي نمي توان جلوي اين سوالات و ترديدهارا گرفت و يا مانع آن ها شد ، اما بهترين راه براي كنترل آن ها يافتن پاسخي منطقي و درخور براي آن ها و دستيابي به باوري عميق در اصول عقيدتي است كه باعث رسيدن به نوعي ثبات و آرامش در انسان شده مانع شكل گيري سوالات مجدد در اين زمينه مي شود .
3- رسيدن به اعتقادي عميق و كامل و رفع همه شبهات و سوالات در خصوص اصول و عقايد ديني نياز به تلاش مستمر و جامعي دارد. نبايد توقع داشته باشيد كه با تحقيقي مختصر اين نتيجه براي شما حاصل شود؛ جواناني همچون شما سال هاست كه با اين مركز در تماسند . سوالات و شبهات خود را مطرح مي نمايند تا به ايماني عميق تر و اعتقادي كامل تر برسند . شما هم در اين مسير بايد تلاش هاي بيش تري داشته باشيد .
4- ظاهرا استان قدس بخشي تحت عنوان پاسخگويي به سوالات و شبهات ديني دارد، اما ما مركز مستقلي در مشهد دراين باره سراغ نداريم ؛ در هر حال مي توانيد با دوستان خود در مركز ملي پاسخگويي به سوالات ديني در ارتباط بوده و سوالات خود را مطرح نماييد ؛ پيشنهاد مي شود قبل از هرچيز ابتدا يك دوره آموزش عقايد مانند كتاب «آموزش عقايد آيه الله مصباح يزدي» را تهيه نموده و به دقت مطالعه نماييد . در هر بخشي كه سوال و ابهامي برايتان باقي ماند، به بررسي و تحقيق بيش تر اقدام كنيد .

تا زماني که بين زن و مرد عقد شرعي ازدواج -موقت يا دائم- به صورت صحيح خوانده نشود ، با هم نامحرم هستند . هر نوع ارتباط غير متعارف بين آن ها حرام است ، هرچند قصد ازدواج هم داشته باشند.
حتي نگاه کردن با قصد لذت به صورت و دست هاي همديگر و نگاه کردن بدون قصد لذت به بدن همديگر و دست دادن به هم و خنديدن و شوخي کردن با هم و صحبت هاي تحريک کننده حرام است.(1)
تنها رضايت به ازدواج و علاقه داشتن به هم، سبب حلال شدن رابطه بين آن ها نمي شود، بلکه بايد عقد شرعي ازدواج با رعايت شرائط آن بين شان خوانده شود، آن وقت با هم محرم مي شوند.
پي نوشت:
1. امام خميني(ره)، توضيح المسائل، مسئله: 2433.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباط تان با اين مركز
1- اگر نذر با صيغه شرعي بوده است و با وجود شرايط آن، نذر کرده ايد ، نمي توانيد تغيير دهيد، بلکه بايد همان چيزي را که نذر کرده ايد، انجام دهيد. اما اگر با صيغه شرعي نذر نکرده ايد، يا يکي از شرايط نذر موجود نباشد، چيزي بر شما واجب نيست . مي توانيد اصلا نذر را انجام ندهيد و مي توانيد نذر را تغيير دهيد.
شرايط نذر شرعي:
عمل به نذر در صورتي واجب است که :
ا) با صيغه شرعي نذر صورت بگيرد مثلاً نذر كننده بگويد: براي خدا بر من است كه ده تومان به فقير بدهم.
اگر اين لفظ و صيغه را نخواند، نذر شرعي محقق نمي شود.
ب) نذر كننده بالغ و عاقل باشد.
ج) نذر كننده با اختيار خود نذر کرده و کسي اورا مجبور نکرده يا به واسطه عصبانيت بي‌اختيار نذر نكرده باشد،
د) انجام نذر در توان نذر کننده باشد. اگر قدرت برانجام کاري نداشته باشد و انجام آن را نذر کند، عمل به نذر واجب نيست.
ها) مورد نذر از نظر شرعي حرام يا مکروه نباشد.(1)
اگر با اين شرايط نذر کرده ايد ، عمل به نذر در همان موردي که نذر کرده ايد ، واجب است و نمي توانيد مورد نذر را تغيير بدهيد.
پي نوشت :
1. آيت الله مکارم شيرازي،توضيح المسائل، مسئله 2274 به بعد .