پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در فقه اسلامي قاعده اي است به نام قاعده طهارت . اين قاعده مي گويد: کل شي طاهر حتي تعلم انه قذر (هر چيزي پاک است مگر يقين به نجاست آن پيدا بکني ) بنابراين در خانه اي که وارد مي شويد، چون شک در نجاست اشياي مذکور داريد ، نجس محسوب نمي شوند . مي توانيد همه را پاک بدانيد . لزومي ندارد همه را آب بکشيد ، گرچه بدانيد فرد قبلي که در اين خانه زندگي مي کرده ،کافر بوده است.(1)
پي نوشت:
1 . آيت الله مکارم ، رساله توضيح المسايل م136و 137 .

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
به نظر مي رسد كه وسواس داريد يا بيش از اندازه نسبت به طهارت و نجاست حساس هستيد . در فقه اسلامي قاعده اي است به نام قاعده طهارت . اين قاعده مي گويد :کل شي طاهر حتي تعلم انه قذر (هر چيزي پاک است مگر يقين به نجاست آن پيدا بکني ) . هر چيزي را که در نجاست آن شک داريد، پاک بدانيد.
اگر گربه زنده روي زمين خيس و يا زمين خشک بخوابد ، زمين نجس نمي شود ، چون گربه نجس نيست، ولي بول وغايط گربه نجس است . اگر جسد گربه مرده روي زمين خشک باشد ،باز زمين نجس نمي شود . اگر خاک باغچه نجس باشد، با آب باران و آب شيلنگ پاک مي شود. اگر وارد توالت شدي و کف کفش نجس شود، با راه رفتن پاک مي شود، گرچه کف کفش در حالت نشسته نجس شده باشد .(1)
پي نوشت:
1 . آيت الله بهجت، رساله توضيح المسايل مسئله هاي 184 و 42 و 147 و 88 .

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباط تان با اين مرکز
مبناي حرمت انواع بازي ها دو چيز است:
1- ابزار قمار بودن،
2- برد و باخت.
در صورت اوّل اگر ثابت شود که وسيله بازي، جزء وسايل قمار است، يعني از اوّل كه اين وسيله ايجاد شده، براي قمار بوده و الآن نيز به عنوان وسيله قمار شناخته مي شود، بازي با آن حرام است، چه برد و باخت باشد و چه نباشد. علت اين حكم رواياتي است كه در اين موارد ذكر شده است.
در صورت دوم ممکن است وسيله قمار نباشد، اما شرط برد و باخت و سود و زيان مالي شود، در اين صورت هم حرام است، مثلاً بازي فوتبال يا بازي هاي كامپيوتري، با شرط برد و باخت، قمار و حرام محسوب مي شوند. چون کسب و پول در آوردن از راه غير مشروع است و مفاسد زيادي دارد.
بنابراين اگر پاسور اكنون وسيله قمار شمرده شود، بازي با آن در هر صورت مطلقا حرام است. (1)
اگر پاسور روزي واقعا از آلت قمار بودن بيفتد و عرفاً آلت قمار محسوب نشود و مکلف اين را احراز کند ،بازي با آن بدون برد و باخت اشکال ندارد.(2)
در احكام ديني ما بايد تابع حكم خدا و پيامبر باشيم. اينكه چيزي آلت و ابزار قمار باشد، ممكن است نوعي ترويج قمار و مانند آن باشد و به اين دليل يا دلايل ديگر بازي با آن حرام شده است. امروزه با پيشرفت هاي بسيار زياد، انوع و اقسام بازي ها وجود دارد، چه ضرورتي است كه بايد قمار بازي، يا چيزي كه ابزار قمار است، استفاده شود؟
اما اينكه اين بازي موجب جلوگيري از كار حرام مي شود، پس بايد بگوييم اشكال ندارد، سخن درستي نيست.
با فرض حرام بودن بازي با پاسور، خودش نيز حرام است . جلوگيري كردن آن از حرام ديگر، موجب حلال شدن نمي شود. اين مثل آن است كه بگوييد، اگر من غيبت كنم، به دنبال فلان كار حرام نمي روم، پس غيبت كردن در اين صورت اشكال ندارد.
اين سخن غير منطقي است.
پي نوشت ها:
1. آيت ا.. . خامنه اي، ‌استفتائات، ‌ص 246، ‌سؤال 1120.
2. همان، سؤال1115-1121.سوال حضوري از دفتر معظم له.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
آنچه خوانده مي شود، الفاظ عربي است كه پيمان عقد و زناشويي با آن بسته مي شود، نه ‌آيه قرآن.
به فتواي برخي فقها در صورت ندانستن عربي، مي توان ترجمه فارسي آن را نيز خواند.
دستور خواندن عقد غير دائم (صيغه موقت) : اگر خود زن و مرد بخواهند صيغه عقد غير دائم را بخوانند، بعد از آن كه مدت و مهر را معين كردند، چنانچه زن بگويد : زوجتك نفسى فى المده المعلومه على المهر المعلوم ( خودم را به همسري تو در مدت معين با مهر معين در آوردم) بعد بدون فاصله مرد بگويد : قبلت ،صحيح است.
خوب است بلکه لازم است مطالب زير را بدانيد :
شرائط عقد: عقد ازدواج چند شرط دارد :
اول : به احتياط واجب به عربى صحيح خوانده شود، اگر خود مرد و زن نتوانند صيغه را به عربى صحيح بخوانند، به هر لفظى كه صيغه را بخوانند صحيح است . لازم هم نيست كه وكيل بگيرند اما بايد لفظى بگويند كه معنى " زوجت و قبلت " را بفهماند .
دوم :مرد و زن يا وكيل آن ها كه صيغه را مى خوانند، قصد انشا داشته باشند؛ يعنى اگر خود مرد و زن صيغه را مى خوانند، زن با گفتن " زوجتك نفسى " قصدش اين باشد كه خود را زن او قرار دهد و مرد با گفتن " قبلت التزويج " زن بودن او را براى خود قبول نمايد.
سوم :كسى كه صيغه را مى خواند عاقل باشد، و بنابر احتياط واجب بالغ باشد.
چهارم . دخترى كه به حد بلوغ رسيده و رشيده است ، يعنى مصلحت خود را تشخيص مى دهد، اگر بخواهد شوهر كند، چنانچه باكره باشد، بنابر احتياط واجب بايد از پدر يا جد پدرى خود اجازه بگيرد . ولي اگر دختر باكره نباشد، در صورتى كه بكارتش به واسطه شوهر كردن از بين رفته باشد، اجازه پدر و جد لازم نيست.(1)
پنجم: تعيين مدت .
ششم: تعيين مهريه.
لطفا هرگاه سوال شرعي مي پرسيد ،نام مرجع تقليد خود را ذکر کنيد تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهيم .

پي‌نوشت‌:
1. امام خميني، توضيح المسائل، مسئله2363-2377.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز.
ترك عادتي كه مدت 5 سال با شما بوده، يك روزه و يا در يك زمان محدود ممكن نيست . برخي عوارض كه در نامه شما ذكر شده، امري طبيعي است و نبايد شما را نگران كند.
مسئله خواب نيز يكي از همان عوارض است. سال ها به آن عادت كرده بود و الان در حال ترك هستيد، بنابراين طبيعي است كه برخي از رفتارهاي گذشته در خواب براي شما پيش آيد، اما اين عمل چون در اختيار شما نيست، خودارضايي محسوب نمي شود و گناه نيست، اما اگر مطمئن شديد كه به ارگاسم رسيديد و در همان لحظه ترشحات نيز داشتيد، بايد غسل جنابت نماييد.
البته موضوع خواب مي تواند مربوط به اشتغالات، يا افكار روزانه باشد كه به سراغ شما مي آيد. در اين خصوص تفاوتي ميان دو جنس نيست و نبايد نگران آن باشيد.
ممكن است هنوز برخي از عوامل تحريكي سابق همچنان وجود داشته و از صحنه زندگي شما حذف نشده باشد. در طي روز آن را كنترل مي كنيد، اما در خواب قابل كنترل نيست. لازم است كه آن عوامل را حذف نماييد، حتي اگر عوامل فكري و ذهني يا محيطي باشد.
بعيد است كه حساسيت چشمي شما از عوارض ترك خود ارضايي باشد. در بسياري از افراد اين امر طبيعي است، اگر از عوارض خودارضايي باشد، در صورت ترك برطرف خواهد شد، اما اگر اين مسئله براي تان نگران كننده است، به پيش چشم پزشك مراجعه نماييد. اجازه ندهيد كه اين مسئله موجب اضطراب و نگراني شما شود. هر چيزي كه شما را به اضطراب دچار نمايد، در تحريك شما نيز موثر خواهد بود.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در صورتي که حسادت ظهور و بروز پيدا نکند و عملا رفتار حسودانه آشکار نشود، گناه نيست، ولي بروز دادن عملي حسد گناه و حرام است.
حسد از بيماري هاي روحي و رواني است که آرامش را از انسان حسود بر طرف مي کند . سبب ايجاد کينه نسبت به ديگران و از بين رفتن رابطه سالم بين مؤمنين مي گردد. چه بسا منشأ جنايات زيادي مي گردد.
حسد ازگناهان کبيره است که در روايات به شدت مذمت شده است .
امام صادق فرمود: «إِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ الْإِيمَانَ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ(1)؛ حسد ايمان را از بين مي برد ،همان طوري که آتش هيزم را مي خورد و از بين مي برد».
هم چنين در حديث ديگري امام فرمود: « آفَةُ الدِّينِ الْحَسَدُ؛ آفت ( وسيله خراب کردن و از بين بردن دين )حسد است».
اظهار و آشکار کردن حسد و عکس العمل منفي در برابر ديگران به خاطر حسد حرام است.(2)
اگر کسي نسبت به ديگري حسادت پيدا کند، ولي عملا آن را آشکار نکند و مرتکب گناه ديگري نشود، صرف ايجاد حسد در درون انسان حرام نيست. اگر کسي در هنگام ايجاد حسد آن را آشکار کند و عکس العمل منفي نشان دهد ،به گونه اي که ديگران متوجه حسادت او شود ،جايز نيست. (3)
پي نوشت ها:
1. الكافي، ج 2،ص306 باب الحسد.
2، همان،ص 307.
3. سؤال تلفني (7840001-0251) از دفتر آيت الله مکارم شيرازي.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
1- پوست سرخ رنگى كه بعد از شستن زخم يا هنگام بهبودى روى زخم ظاهر مى‏شود، پاك است، مگر اين‏ كه يقين حاصل شود خون در آن است. چنانچه با شستن رنگ آن پاک نشود و يا اگر با دست تر چند مرتبه روي آن کشيده شود، دست خوني نشود و رنگ خون پس ندهد، خون نيست و پاک مي باشد. مقدار دست کشيدن و آب ريختن نيز به تناسب مقدار زخم متفاوت است.
2- اگر مايع چسبنده اي که از زخم خارج مي شود، همراه با خون نباشد، يعني خون در آن ديده نشود، پاک است. (1)
3- تا زماني كه يقين در خون بودن يا نجاست چيزي نباشد، حكم شرعي آن پاكي و طهارت است، بنابراين وارسي كردن و وسواسي بودن لازم نيست .ناخن کشيدن و فشار دادن باعث بدتر شدن زخم و خون آمدن دوباره مي شود و خيلي آرام مي توانيد دست بکشيد. مهم ترين عامل در بهبودي هر چه زودتر زخم ها دست نزدن و نکندن آن مي باشد. اگر در بدن خون زخم باشد، تا وقتي که زخم خوب نشده باشد، مي توان با آن خون نماز خواند و لازم نيست با زحمت آن خون را شست. بلي اگر زخمي باشد که زود خوب مي شود و شستن آن آسان باشد و خون به اندازه درهم(دوريالي) يا بيش تر باشد، بايد شسته شود.(2)
پي نوشت ها:
1. سؤال تلفني(7741415-0251) از دفتر آيت الله سيستاني .
2. همان، توضيح المسائل، م 836و837.

با سلام و سپاس از اعتماد به ما و ارتباط با اين مركز.
با علائمي كه ذكر كرديد، به سن بلوغ رسيديد و تكاليف ديني بر شما واجب مي شود.
كسي كه مني از او خارج شده، چه در خواب باشد، يا در بيداري، جنب محسوب شده و بايد غسل جنابت نمايد؛ بنابراين خواب و بيداري فرقي در اين مسئله ايجاد نمي كند، اما خارج شدن در حال خواب و در حال بي اختياري گناه نيست، اما اگر در حال اختيار باشد، يا انسان با خود كاري كند كه مني خارج شود، اين كار گناه است.

منى در مردان سه علامت دارد:
ا) از روى شهوت و ارضاي غريزه باشد.
ب) با فشار و جستن بيرون آيد.
ج) هنگام بيرون آمدن، بدن سست شود. (1)
آب هايى كه از انسان خارج مى‏شود، به غير از بول و مني ،عبارتند از: مذى، ودى، وذى.
مذى؛ آبى است كه كمى لزج و چسبنده است و اغلب پس از شوخى و تحريکات جنسي و مانند آن خارج مى‏شود . معمولاً قبل از خروج منى خارج مى‏شود و پاك است . غسل و وضو را باطل نمى‏كند.
ودى؛ آبى است كه كمى سفيد رنگ است و گاهى بعد از بول خارج مى‏شود. در صورتى كه انسان يقين نداشته باشد كه با بول آلوده شده، پاك است و غسل هم ندارد.
وذى؛ آبى است كه گاهى بعد از منى خارج مى‏شود. در صورت يقين به اين كه با منى يا بول برخورد كرده ،فقط محل خروج را بايد تطهير كرد .
تا وقتى كه انسان يقين پيدا نكرده كه آنچه خارج شده منى است، غسل واجب نمى‏شود.

پي نوشت :
1 .آيت الله مکارم شيرازي ، توضيح المسائل ، ص 31 ، م 79.

با عرض سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مرکز
اگر نماز گزار براي کار دنيا عمدا گريه کند، نمازش باطل است، ولي اگر براي کار دنيا بي صدا گريه کند، اشکال ندارد، ولي اگر از ترس خدا يا براي آخرت گريه کند، آهسته باشد يا بلند، اشکال ندارد، بلکه از بهترين اعمال است.(1)
اگر نماز گزار عمدا با صدا بخندد، نمازش باطل است.چنانچه سهوا با صدا بخندد يا لبخند بزند ،نمازش باطل نيست.(2)

در ارتباط هاي بعدي نام مرجع خود را ذکر کنيد.
پي‌نوشت‌ها:
1. توضيح المسائل مراجع، ص 650، هشتم از مبطلات نماز.
2. همان، ج 1، ص 649، هفتم از مبطلات نماز.