ارتباط و نزدیکی با نامحرم بدون ازدواج موقت و یا دائم حرام است، و موجب حد شرعی می شود، اما از نظر شرعی شما می توانید با اذن پدر و یا جد پدری وی با او ازدواج دائم و یا موقت نمایید، و در صورتی که پدر و یا جد پدری ندارد. اگر بخواهید ازدواج دائم نمایید لازم نیست از کسی اجازه بگیرید، ولی اگر ازدواج موقت نمایید لازم است از حاکم شرع و یا مراجع تقلید اجازه بگیرید. ولی از نظر قانونی باید از دفتر ثبت ازدواج موضوع را بپرسید.
پی نوشت:
1. سوال از دفتر آیت الله مکارم شیرازی(شماره تلفن: 7840001-0251).

رابطه جنسي و روحی حياتي ترين جزء همه ازدواج هاست. از آن جا که رابطه جنسي نقش بسيار مهمي در ازدواج دارد، تناسب و همخوانی زن و شوهر در این زمینه، ضامن تداوم و سلامت زندگی آنان خواهد بود. به هر حال ما نمی دانیم که علت واقعی کم توجهی شوهرتان چیست؟ شما هم در مکاتبه خود به آن اشاره نکرده اید تا علل و عوامل کم توجهی شوهرتان مشخص نگردد، نمی توان راهکار درمانی متناسب آن را ارائه کرد. با توجه به آنچه ذکر کرده اید نکاتی را خدمت شما عرض می کنیم:
1. بهترین راهکار برای خروج از مشکلات به وجود آمده ،این است که بررسی کنید و ببینید علت و ریشه های بی میلی جنسی و روحی شوهر شما نسبت به شما چیست؟ در قدم اول آن ها را بیابید. در قدم بعدی تمام تلاش و کوشش تان را برای برطرف کردن آن ها به کار بندید.
2.اشاره ای به زمان ازدواج خود نکرده اید که در چه سنی ازدواج کرده اید و اینکه آیا از ابتدای ازدواجتان شوهر شما از لحاظ جنسی و روحی نسبت به شما بی توجه بوده یا نه؟ در هر حال اگر نقطه ضعفی (از نظر چهره یا خلق و خو، نوع پوشش، تناسب اندام و...)در خود احساس می کنید ،به اصلاح هر چه سریع تر آن بپردازید. از حالت انفعال و وادادگی بی ثمر در برابر شوهرتان پرهیز نمایید.
3. بهترین راهکار برای خروج از مشکلات به وجود آمده، بررسی این نکته که آیا علت و ریشه ی این کم توجهی، به عوامل سردمزاجی او بر می گردد و یا نه؟ که اگر این کم توجهی به خاطر طبع سرد ایشان است، این مشکل قابل حل بوده و با رفع این مشکل صلح و صفا و آرامش در زندگی تان سایه خواهد افکند. نیازهای تان در بستری مناسب ارضا خواهد گشت.
4. در حال حاضر، برای حل مشکلات زندگی و درمان شوهرتان، بیش تر به کمک متخصص و روانشناس خانواده و زناشویی احساس مي شود. در اين حالت مي توانيد از مشاوران مراکز درماني معتبر کمک بگيريد.
5. به هر حال اگر راهکارهای مطرح شده،فایده نكرد، صادق و مهربان و قاطع باشيد. هیچ گاه كار را به قهر و دعوا نكشانيد. تقصيرها را به گردن او نيندازيد، انتقاد نكنيد، فقط خيلي آرام به او در مورد مشکلات تان صحبت کنید. بگوييد به خاطر اختلافاتی كه در روحيات جنسي شما وجود دارد، مي خواهيد كاري کنید که به بهبود رابطه تان منتهی می شود . برای این کار همکاری بیش تر او کمک می کند. باید برای بهتر شدن ارتباط تان هردو فعالانه رفتار نمایید. برای این امر باید با کنار گذاشتن خجالت و تعصبات به متخصصان مربوطه و مشاوران اهل فن مراجعه نمایید.
خواهر گرامی!
در پایان مشکل شوهر شما هر علتی که داشته باشد و یا در نهایت درمان بپذیرد و یا نپذیرد، مجاز به روی آوردن به گناه و کارهای ناشایست و پناه آوردن به مرد دیگر نیستید. از نظر شرع مقدس، ارضای جنسی زن شوهردار توسط مردی غیر از شوهرش حرام است. زن نمی تواند چنین کاری انجام دهد . هرگز نباید دامن خود را با ناپاکی و رفتارهای خارج از چارچوب شرع آلوده سازید. رفتار نامناسب و زشت می تواند برای شما اختلالات روانی متعددی را به همراه آورد و شما را از مسیر سعادت دور سازد. وجود احساس خیانت به همسر و ناپاک بودن احساسی است که معمولاً در این دسته از زنان می شناسیم و این مشکلات به سادگی قابل برطرف شدن نیستند.
زندگی خانوادگی و ایجاد آشیانه برای نسل آینده و ارتباط قطعی میان نسل گذشته و آینده، خواسته غریزه و طبیعت بشر است. چند شوهری نه تنها با طبیعت انحصار طلبی و فرزند دوستی مرد نا هماهنگ است(در صورت تعدد شوهر ، تعلق فرزند یه پدر مشخص نیست)، که با طبیعت زن نیز مخالفت دارد. تحقیقات روانشناسی ثابت کرده است که زن بیش از مرد خواهان تک همسری است. (1) از جهت دیگر زن از مرد فقط عاملی برای ارضای غریزه جنسی خود نمی خواهد که گفته شود هرچه بیشتر، برای زن بهتر. زن از مرد موجودی می خواهد که قلب او را در اختیار داشته باشد ؛ حامی و مدافع او باشد؛ برای او فداکاری نماید و غمخوار او باشد. زن در چند شوهری هرگز نمی توانسته حمایت و محبت و عواطف خالصانه و فداکاری یک مرد را نسبت به خود جلب کند، از این رو چند شوهری نظیر روسپی گری همواره مورد تنفر زن بوده است. چند شوهر داشتن نه با تمایلات و خواسته های مرد موافقت داشته ، نه با خواسته‌ها و گرایش های زنان.(2) علاوه بر این، یکی دیگر از مشکلاتی که در صورت چند همسری برای زنان ذکر شده، مشخص نبودن پدر برای فرزند می باشد.
تعلق فرزند و معین شدن پدر فرزند، اگر چه تحقیقات امروزی و آزمایش های پزشکی آن را مشخص می کند، اما از نظر روانی همچنان مسئله حل نشدنی است؛ زیرا:
اوّلاً: همان گونه که دانشمندان می گویند: نتایج آزمایش های تجربی صد در صد نیست و احتمال خطای اشتباه انسانی یا ... وجود دارد.
ثانیا: مسئله اقناع روحی و روانی پدر و مادر و فرزند چیزی نیست که با آزمایش قابل حل باشد. فرزند می خواهد اطمینان قلبی و درونی یابد که پدر و مادر او واقعی هستند و همین طور پدر و مادر. تا زمانی که اقناع و اطمینان قلبی و درونی صورت نگیرد، به همان نسبت رابطه و پیوند عاطفی بین پدر و مادر و فرزند متزلزل خواهد بود. در صورت تعدد شوهر برای زن، این اطمینان و رابطه عاطفی حاصل نمی شود. یکی از مشکلات امروز در جهان غرب در روابط صمیمی فرزندان و پدر و مادر از همین مسئله ناشی می‌شود.
موفق باشید.
برای مطالع بیشتر در این خصوص رجوع کنید به:
1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، جلد سوم
2. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، جلد چهارم
پى‏نوشت‏ها:
1.مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج19، ص 302.
2 . همان، ص 311.

پاسخ:
اگر واقعا خود شما به اصول آن واقف هستید می توانید اقدام به نوشتن آن نمایید. اما از آنجائی که طهارت دست و باطن در نوشتن اینگونه مسائل نقش بسزایی دارد. اگر عالم وارسته و پاک و آشنا به علوم غریبه پیدا نمودید بهتر است که از او درخواست نوشتن نمایید در غیر این صورت ایرادی ندارد خود شما این عمل را با رعایت طهارت انجام بدهید.

پاسخ:
چنانچه دراين واقعه در پي اسناد و مدارك شهادت براي حضرت زهرا باشيم. تنها برخي ازمدارك و منابع را برايتان گزارش مي كنيم
یکی از نویسندگان اهل سنت (عبدالفتاح عبدالمقصود) داستان غم انگیز هجوم به خانه وحی و هتک حرمت بضعه الرسول (ص)را چنین بیان می کند:
عمر بن خطاب در حالی که گروهی او را همراهی می کردند, جهت اخذ بیعت از علی بن ابیطالب (ع)برای ابوبکر به در خانه فاطمه (س)آمد و فریاد زد: سوگند به آن کسی که جان عمر در دست اوست! باید از خانه بیرون بیایید. در غیر این صورت خانه را به سر ساکنانش آتش می زنم . عده ای از صحابه که از خدا می ترسیدند و حرمت پیامبر(ص)را در مورد فرزندانش رعایت می کردند گفتند: اباحفص (کنیه عمر) !چگونه می خواهی خانه را به آتش بکشی، در حالی که فاطمه (س)در این خانه است ؟ عمر با بی پروایی و بی حیایی تمام با صدای بلند گفت : اگر چه فاطمه باشد، به آتش می کشم. سپس عمر به خانه فاطمه (س)هجوم برد و با مشت و لگد به در می کوبید تا به زور وارد خانه شود. علی (ع) از خانه بیرون آمد. در همان هنگام طنین صدای گریه و ناله جان سوز فاطمه (س)دخت گرامی پیامبر که در نزدیکی در خانه بود, بلند شد. استغاثه کنان از صمیم قلب و عمق جان فریاد می زد و می فرمود: یا ابتاه یا رسول اللّه, ببین بعد از رحلت تو عمر و ابوبکر چه به روزگار دخترت آورده اند!صدای جان سوز زهرا(س) چنان جدّی و دردناک بود که گویا می خواهد پدرش رسول خدا را که به ظاهر در نزدیکی خانه اش خفته و در رضوان پروردگارش جای گرفته, به دنیا برگرداند تا یکی از اصحاب سرکش گردن فراز بی پروا را که به خانه اش هجوم آورده, به جای خود بنشاند و جبروتش را زایل سازد و شدت عمل و سخت گیریش را نابود سازد.(1)
ابن قتیبه دینوری ،مطلب را این گونه بیان می کند: فلمّا سمعت اصواتهم نادت بأعلی صوتها, یا ابتاه یا رسول اللّه ماذالقینا بعدک من ابن الخطاب و ابن ابی قحافه (2)
عبدالله الصفدری شافعی از قول نظام بصری نقل کرده: در روزی که عمر بن خطاب جهت بیعت گرفتن از علی (ع)برای ابوبکر, به خانه فاطمه (س)هجوم برد، چنان ضربه ای به پهلوی فاطمه وارد کرد که فرزند داخل رحمش یعنی محسن را ساقط کرد.(3)
ذهبی در میزان الاعتدال می نویسد: محسن با ضربه لگدی که عمر به پهلوی فاطمه زد، کشته شد.
مسعودی می نویسد: درِ خانه فاطمه (س) را آتش زدند. زهرا سیده زنان را چنان با در فشار دادند تا این که محسن او کشته شد.(4) عبداله بن عباس نقل می کند: روزی پیامبر اکرم (ص)را دیدیم که به شدت گریه می کرد. از علت آن پرسیدیم ، فرمود: می بینم روزی را که فاطمه من مورد بی احترامی قرار می گیرد. ارث و حق او را غصب می کنند. پهلوی او را می شکنند, محمول رحم او را می کشند. دخترم پیوسته گریه و ندبه می کند و می گوید: یا محمداه ! ولی کسی به او جواب نمی دهد.(5)
این ها همه از منابع از اهل سنت بود .
در اين جا قسمتی از كتاب فروغ ولايت، آيت الله جعفر سبحاني را نیز مي آوريم :"
بعد از شكل گيري سقيفه، عمر همراه برخي افراد ديگر به دستور ابابكر به خانه علي(ع) هجوم بردند تا از حضرت و تعداد كمي كه متحصن شده بودند، بيعت گيرند. مأموران خليفه خطاب به متحصّنان گفتند: هر چه زودتر خانه را ترك كنند، ‌ولي آنان از خانه بيرون نيامدند. در اين هنگام مأمور خليفه هيزم خواست تا خانه را بسوزاند. ابن عبد ربه اندلسي مي نويسد: "خليفه به عمر مأموريت داد كه متحصنان را از خانه بيرون كند . اگر مقاومت كردند، با آنان بجنگد. از اين رو، عمر آتشي آورد كه خانه را بسوزاند. در اين موقع با فاطمه رو به برو شد. دخت پيامبر به او گفت: فرزند خطّاب، آمده اي خانه ما را به آتش بكشي؟! وي گفت: آري، مگر اين كه همچون ديگران با خليفه بيعت كنيد .مأمور خليفه آتشي بر افروخت و فشاري به در آورد و وارد خانه شد، ولي با مقاومت فاطمه رو به رو گرديد .(6)
در این باره به کتاب رنج های حضرت زهرا (س)، مرتضی عاملی ، ترجمه محمد سپهری
به طور کلی عدم دفاع علی(ع) از فاطمه(س) به صورت علنی و‌ آشکار، ممکن است مبتنی بر دو عامل زیر باشد:
1-عدم قدرت دفاع:
تاریخ نشان می دهد که فاطمه (س) به دفاع از ولایت پرداخت، از این رو هنگامی که به خانه علی(ع) هجوم بردند و قصد بردن ایشان به مسجد جهت بیعت را داشتند، فاطمه (س) به دفاع از ساحت مقدس امام پرداخت و علی(ع) قدرت دفاع از حضرت زهرا را نداشت.
2.تکلیف گرایی:
شاید یکی از علل عدم دفاع امام آن باشد که حضرت مأمور به صبر و سکوت بود که در آن حکمت و مصلحت وجود داشت. امام 25 سال در برابر خلفا سکوت کرد و دست به قیام نزد. او علل عدم قیام را حفظ دین و حفظ وحدت اسلامی و رعایت مصالح جهان اسلام دانست.
دین خداوند بزرگ ترین امانت از جانب خدا و رسول نزد علی بود ومی بایست این امانت را حفظ کند.
استاد شهید مطهری به نقل از ابن ابی‏الحدید، می‏نویسد: «روزی فاطمه علیها‏السلام علی علیه‏السلام را دعوت به قیام می‏کرد. در همین حال فریاد مؤذّن بلند شد که: «اشهد انّ محمّداً رسول اللّه .» علی به زهرا فرمود: آیا دوست داری این فریاد خاموش شود؟ فرمود: نه. فرمود: سخن من جز این نیست.»(7)

پی نوشت ها:
1. عبدالفتاح عبدالمقصود, الامام علی بن ابی طالب (ع) ج 4، ص 274ـ 277، تهران، شرکت سهامی انتشار، 1351 ش، ترجمه سید محمد مهدی جعفری.
2. الامامه و السیاسه، ج 1، ص 16، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول .
3. صلاح الدین بن ابیک صفدری، الوافی بالوفیات، ج 6، ص 17، حدیث شماره 2444.
4. علی بن حسین مسعودی، اثبات الوصیه، ص 110، قم ، بصیرتی.
5. ابراهیم بن محمد جوینی، فراید السمطین، ج 2، ص 34، بیروت، موسسه المحمودی.
6 . جعفر سبحانی، فروغ ولايت، ص182- 187، از انتشارات صحیفه ، 1368، قم ( با تلخیص ).
7. سیری در نهج البلاغه، ص 184.

بهتر بود که توضیحات بیشتری در مورد سن و سال خود، نحوی دوستی های، مدت زمانی که به این گونه دوستی ها مبادرت ورزیده اید و کارهایی که تاکنون برای قطع ارتباط و رهایی انجام داده اید، بیان می کردید تا ما دقیقاً در جریان کارتان قرار می گرفتیم و بهتر راهنمایی می کردیم. اما تا به این مقدار می توان گفت که همان طور که از نام دوستی های خیابانی پیداست، این گونه دوستی ها در حقیقت نوعی رفاقت و آشنایی بدون ضابطه و بی اصل و اساس است و به خاطر آسیب های فراوانی که در دوستی های خیابانی وجود دارد، این گونه دوستی ها هم از منظر آموزه های دینی و هم از منظر مباحث روانشناختی اشکال دارد و پیامدهای منفی و آسیب های زیادی در آن نهفته است.
معمولاً توجه به عواقب سوء و پيامدهاى منفى دوستی های خیابانی در ایجاد انگیزه برای قطع ارتباط و رهایی از آن موثر است و بازدارندگی دارد. این گونه دوستی ها، خصوصاً زمانی که با جنس مخالف بوده باشد، جداى از آن كه معصيت و موجب دوري از رحمت الهي بوده و آیات و روايات بسياري در مذمت و زشتي اين عمل وارد شده است، پیامدهای منفی زيان بار فراوانی دارد که به بیان چند مورد از آن اكتفا مى‏كنيم:
اتلاف عمر و وقت گرانبها؛ افت تحصيلي يا ركود علمي؛ شکل گیری ارتباطات نامشروع؛ پیدایش انحرافات اخلاقی و رفتارهای پرخطر؛ آبروریزی و طرد شدن از خانواده؛ اضطراب، تشويش، احساس نگراني و احساس گناه؛ محروميت از ازدواج پاك و سالم؛ عدم استقبال از ازدواج و تشكيل خانواده؛ ابتلا به انواع و اقسام اختلالات روانی از جمله وابستگی روانی و افسردگی؛ ضعيف شدن حس اعتماد نسبت به همسر در آینده و سوءظن و بدبینی نسبت به تمام دختران و پسران و...
با توجه به این توضیحات، برای قطع ارتباط با دوستان خیابانی و ناباب راهکارهای زیر را عملی سازید:
1- با تقویت اعتماد به نفس و روحیه جرأت مندی و با اعمال قاطعیت «نه» گفتن را ياد بگيريد. اين كار به تمرين احتياج دارد، پس اگر دوستان خیابانی، شما را به جایی دعوت کرد و یا از شما تقاضای ادامه رابطه را داشتند، خيلي راحت به آنها «نه» بگوييد و در برابر خواسته آنان مقاومت کنید و با اتخاذ تدابیری با قاطعیت با آنان برخورد کنید و اجازه هرگونه ارتباط مجدد و سوء استفاده را ندهید.
2- سعی کنید به جای دوستان خیابانی، دوستان خوبی در میان همجنسان خود پیدا کنید و یواش یواش دایره دوستی خود را با آنان گسترش دهید، دوستان با وفا، مهربان، متدین و خوبي كه در اخلاق، درس، ورزش، فعاليت‌هاي علمي يا فرهنگي در مراحل مطلوبي هستند، تاثير مثبتي روي شما خواهند داشت. با کسانی دوست شويد كه منش و سبك زندگي آنها خوب و مثبت باشد.
3- سعی کنید در اجتماع با حفظ حجاب و پوشش مناسب ظاهر شوید و در برخورد با جنس مخالف، متکبرانه و مغرورانه رفتار کنید، در حرف زدن و برخوردهاي خود با نامحرمان، تواضع و فروتني نشان ندهند و صدا و لهجه خود را تغيير ندهند و با ناز و اشوه رفتار نکنید. بلکه با متانت كامل برخورد نمايند تا انگیزه دوستی های خیابانی از بین برود.
4- براي تمام شبانه‏روز، برنامه منظم و متناسب وضع روحى و جسمى خود داشته باشید، سعی کنید هيچ زماني بيكار نباشيد و اوقات فراغت خود را با كارهاي مختلف ورزشي، علمي و هنري پر كنيد تا دوستان خیابانی نتوانند شما را وسوسه کنند و به همراهی خود دعوت کنند.
5- سعی کنید تمامی پیامک ها و خاطراتی را که شما را به یاد دوستان خیابانی می اندازد را حذف کنید و از بین ببرید و در مسیر رفت و آمد آنان قرار نگیرید و با آنان تماس نگیرید و به آنها نیز اجازه تماس ندهید و یا پاسخ تماس های آنان را ندهید. اگر می توانید سیم کارت خود را عوض کنید و شماره آن را به جزء خانواده و افراد شناخته شده به کس دیگری ندهید و به هیچ عنوان هم به تماس های ناشناخته پاسخ ندهید.
6- مراقب حیله ها و ترفندهای مختلف دوستان خیابانی باشید، اگر دوستان خیابانی، شما را دعوت به ادامه رابطه كردند، در برابر فشار دوستان خیابانی، از نيروي خانواده و والدين‌ و بستگان تان كمك بگيريد. در اين موارد نقش والدين و خانواده بسيار موثر‌است.
7- اگر آنان شما را تهدید کردند و شرايط واقعاً خطرناك به نظر مي‌رسد، قبل از هر اقدامی، بدون معطلي و سریعاً مراتب را به اطلاع والدين، مسوولان مدرسه يا فرد بزرگسال معتمد ديگر و حتی نیروی انتظامی برسانید.
8- تصميم جدي بگيريد كه آنان را فراموش كنيد. مطمئن باشيد كه در صورت اراده حتمي و قطعي، خواهيد توانست آنها را فراموش كنيد. یادتان باشد، کسی که معتقد است نمی‌تواند رابطه ای را قطع کند و آن را فراموش کند، یعنی که نمی‌خواهد آن را کنار بگذارد و علاقمند است همچنان آن را حفظ کند. حال اگر همین فرد واقعاً معتقد گردد که می‌تواند آن را به کمک روانشناس یا مشاور کنار بگذارد، احتمال قطع رابطه و فراموشی وجود دارد.

ارتباط جنسی و ایجاد نطفه در ایام عزاداری ها اشکالی ندارد و مشکلی برای جنین پیش نمی آید انشا الله. (1)
پي نوشت ها :
1 . سوال از دفتر رهبری به شماره 7743232 .

پاسخ:
در این باره به کتاب های زیر مراجعه نمایید:
- لهوف ابن طاووس، ترجمه عقیقی بخشایشی؛
- بررسی تاریخ عاشورا، مرحوم دکتر ابراهیم آیتی؛
- حماسه حسینی، مرتضی مطهری؛
- تاریخ واقعه کربلا از مدینه تا مدینه، عبد الرحمن انصاری و مصطفی اخوندی؛
- تأملی در نهضت عاشورا، رسول جعفریان.