عوامل مختلفی در وقوع جنگ ایران و عراق مؤثر بود. از آن جمله، تلاش عراق برای برقراری حاکمیت مطلق بر اروندرود و نیز تصمیم عراق به تصرف خاک ایران عزیزمان.

عدم تحویل بخش عمده تسلیحات خریداری شده قبل از انقلاب به ایران، در بعد از انقلاب، به خاطر اقدامات خائنانه دولت بختیار و دولت موقت در لغو قراردادهای نظامی بود.

امام خمینی تصویری جدید از مبارزه با رژیم ستمکار صهیونیستی به جهان ارائه کرد و مردم ایران اسلامی نیز با بصیرتی مثال زدنی، در خط مقدم این مبارزه هستند.

عرصه نبرد با داعش در کشورهای اطراف ایران اسلامی متفاوت با عرصه جنگ غزه وفلسطینیان است لذا جمهوری اسلامی ایران در مدیریت جنگ ها به دنبال بهترین روش اثرگذاری است.

حضور منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران برای تقویت عمق راهبردی و به درخواست برخی کشورهای منطقه و وظیفه‌ای دینی است؛ بنابراین این حضور بر اساس منطق است نه احساسات.

انتقام سخت یک مساله زودگذر و احساسی نیست و در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، هر رفتاری باید بر مبنای اصول «عزت، حکمت و مصلحت»، سنجیده و انجام شود.

رابطه تخاصمی میان ایران و رژیم صهیونیستی از عواملی همچون عوامل ایدئولوژیکی،جغرافیایی،انسانی وعوامل سیاسی وامنیتی تاثیر می‌پذیرد که راهبرد ایران را نشان می دهد.

اگر دشمن آغازکنندۀ جنگ باشد و مسلمانان در موضع برتر باشند، پیشنهاد صلح از سوی مسلمانان جایز نیست؛ اما اگر دشمن جنگ را رها کرد و خواهان صلح شدباید آن را پذیرفت.