با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباط تان با اين مركز؛
استعمال شياف روزه را باطل نمي­کند ،ولي براي روزه دارمکروه است. (1)
پي­نوشت :
1. آيت الله مکارم ،توضيح المسائل ،م 1398.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
در صورتي که انسان عمدا غسل نکند و باقي بر جنابت باشد، روزه باطل است و علاوه بر قضا کفاره هم لازم است.
اما در صورتي که قصد داشته باشد موقع سحر غسل کند، ولي خواب بماند و نتواند غسل کند، روزه صحيح است(1).
در صورتي که غسل نکردن عمدي باشد ،علاوه بر قضا بايد کفاره نيز بدهد يا بايد شصت روز روزه بگيرد و يا شصت فقير را سير كند يا به هر كدام يك مد(750 گرم) كه تقريباً ده سير است، طعام يعنى گندم يا جو و مانند اين ها بدهد .(2)
کفاره را انسان بايد به صورت طعام بدهد .دادن پول کافي نيست . در صورتي که مبلغ کفاره را به دفتر مرجع ويا فرد مطمئني بدهد که او طعام خريده و به فقير بدهد، کافي است.
مبلغ هر مد طعام 400 تومان مي باشد ومبلغ کفاره يک روزه روزه خوراي عمدي 24000تومان مي باشد.(3)
پي نوشت ها:
1. آيه الله خامنه اي ، استفتائات ، س778 .
2 . همان ،س811 .
3. سوال تلفني از دفتر (7746666-0251) آيه الله خامنه اي .

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
کسي که يک دست او کاملا قطع باشد، بنابر احتياط واجب نمي تواند امام جماعت باشد.(1)
پي نوشت:
1. آيت الله مکارم، استفتائات جديد، ج1، سؤال 261. و سؤال تلفني(7840001-0251) از دفتر آيت الله مکارم.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
بين دو نماز جمعه بايد حد اقل يک فرسخ شرعي فاصله باشد(1) . مقدار فرسخ شرعي به حساب کيلومتر، حدود 5625 متر مي شود.
بنابراين لازم نيست بين دو نماز جمعه حتما 10 کيلو متر فاصله با شد لکن فاصله دو شهرک کم تر از 5625 متر نباشد .
ا گر از اين مقدار کم تر باشد، نماز جمعه دوم باطل است، ولي اگر بيش تر از اين مقدار باشد ،هردو نما ز جمعه صحيح است .
پي نوشت:
1. آيت الله خامنه اي، استفتائات، سؤال 623.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
در مورد پرسش اگر اطمينان داشته ايد که مني از شما بيرون نمي آيد، روزه شما اشکال ندارد و قضا و کفاره ندارد،گرچه کار خلافي مرتکب شده ايد .(1)
پي نوشت:
1 .آيت الله سيستاني ،توضيح المسائل،م 1576.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
آمدن مني در شب براي روزه اشکال وارد نمي کند ،ولي در اين صورت بايد قبل از اذان صبح غسل جنابت کني . اگر عمدا غسل نکني و يا اگر وظيفه ات تيمم بدل از غسل جنابت باشد، تيمم نکني ،روزه فردايت باطل مي شود و قضا و کفاره دارد.
بيرون آمدن مني در روز و در حال روزه اگر بدون دخالت تو و بي اختيار باشد، براي روزه ضرر ندارد و روزه صحيح است، ولي براي نماز بايد غسل کني.هر لحظه لازم نيست غسل کني بلکه قبل از نماز غسل کني و نماز بخواني ،صحيح است.
استمنا حرام و گناه کبيره است وضرر هاي زياد دارد . واجب است که توبه کنيد . ديگر هرگز به سراغش نرويد. اما هرترشحي که از زن خارج مي شود، مني نيست و ترشح هاي غير مني غسل لازم ندارد وپاک است و روزه را هم باطل نمي کند.
اگر زن بر اثر تحريک هاي جنسي به قدري تحريک شود که به اوج لذت و شهوت جنسي برسد و در آن حال مايعي از او خارج شود ،جنب مي شود. اگر به اوج لذت نرسد و مايع خارج شود و يا به اوج لذت برسد، ولي مايعي خارج نشود و يا شک کند که مايعي خارج شد يا نه ،جنب نمي شود و غسل لازم نيست. زن اگر يقين به خارج شدن مني پيدا کند ،جنب مي شود و اگر يقين پيدا نکند ،جنب نمي شود. بنابراين مواقعي که زن بر اثر تحريک هاي شهواني مقداري لذت مي برد و در آن حال رطوبتي از او خارج مي شود، چون به اوج شهوت نرسيده ،جنب نمي شود و رطوبت خارج شده هم پاک است و وضو و غسل را باطل نمي کند.(1)
اوج لذت و شهوت به حالتي گفته مي شود. که در آن حال معمولا انسان از خود بي خود مي شود . لذت زيادي مي برد و مني بيرون مي ريزد. بعد از تمام شدن آن حال انسان احساس تخليه شدن و ارضا مي کند . حالت شهوتش تمام مي شود و بدنش سست مي شود .حالت تحريک آميزي که قبل از تخليه شدن داشت ،ديگر آن حالت را ندارد. مثل اين که انسان گرسنه دلش غذا مي خواهد ،ولي وقتي غذا خورد و سير شد، ديگر ميل به غذا ندارد.
پي نوشت:
1.آيت الله خامنه اي، استفتاآت، سوال 171؛ امام خميني ،استفتاآت، ج1 ،سوال101-104؛ آيت الله بهجت، استفتا آت ،ج1 ،سوال 705 و812.آيت الله مکارم، توضيح المسائل ،م361و مسائل کثيرالابتلا ،م18.

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما در اين ماه عزيز؛ و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز؛
اگر بدون قصد بيرون آمدن مني باشد و مني هم بيرون نيايد، اشکال ندارد، ولي مکروه است.(1)
پي نوشت:
1. توضيح المسائل مراجع ،م 1657.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباط تان با اين مركز
نظريه تكامل موجودات زنده از ابعاد مختلف قابل بررسي است:
گاهي از ديدگاه اعتقاد به خدا و توحيد بحث مي‏شود كه آيا اين نظريه با اعتقاد به خدا منافاتي دارد؟
گاهي از اين بعد كه با آيات قرآن در مورد خلقت منافات دارد ؟
آيا اين يك اصل مسلم و ثابت شده علمي ؟ اين نظريه هنوز هم يك فرضيه است و دانشمنداني با آن به مخالفت برخاسته يا تغييراتي در آن داده اند؛ بر فرض كه اين نظريه مخالف ظواهر برخي از آيات قرآني قلمداد شود، قدرت برابري با آن ها را ندارد.
به فرض تكامل ترانسفورميستي را بپذيريم و براي انسان اجداد حيواني قائل شويم، هيچ گونه مخالفتي با اينكه انسان‏هاي موجود همه داراي پدر و مادر واحدي به نام آدم و حوا باشند ندارد.
بلي اين سوال پديد مي‏آيد كه آدم و حوا از تكامل حيوانات ديگر خلق شده‏ اند (نظريه ترانسفورميسم) يا هيچ گونه اجداد حيواني ندارند (نظريه فيكسيسم)؟
ظواهر آيات قرآن نظريه دوم است، ولي در عين حال اين آيات نفي كلي نظريه ترانسفورميسم را در مورد انسان‏هاي قبل از انسان موجود (مانند انسان‏هاي نئاندرتال) نمي‏كند.
ممكن است آيات قرآن در مورد آفرينش انسان از خاك چنين تفسير شود كه خاك پس از طي مراحل تكاملي بعد از ميليون‌ها سال به صورت خلقت كامل انسان درآمده است.
همان گونه كه برخي نويسندگان آيات قرآن را با نظريه تكامل تطبيق داده­اند.
هم چنين ممكن است بين انسان‏هاي امروزي و از نسل آدم با انسان نماهاي گذشته از نظر فيزيولوژي (جسماني) شباهت‏هاي وجود داشته باشد، اما به هيچ وجه نمي‏تواند بين عناصر اساسي انسانيت مانند روح انساني، خلاقيت، وجود ارزش‏هاي اخلاقي، خوب و بد و... شباهت‏ها را اثبات كرد تا بين انسان‏هاي امروزي موجودات حيواني ارتباط برقرار كرد.
در هر حال تئوري هاي علمي صرفا مي تواند شباهت­هايي را از نظر فيزيولوژي و مادي اثبات كند، اما در موضوع عناصر و ويژگي هاي ديگر انسان از نظر ساختار روحي و معنوي چيزي بيان نمي كند.
هم چنين حتي بر فرض اثبات كامل اين نظريه، باز نمي‏تواند نظريه‏اي مقابل و مخالف با قرآن باشد، زيرا بر اساس نظريه تكامل، راه پيدايش انسان از دگرگوني‏هاي طبيعي حيوان مي‏گذرد، اما ثابت نمي‏كند كه اين، تنها راه تحقق انسان است و بشر منحصراً از اين طريق پا به عرصه هستي گذاشته ، زيرا تجربه دلالت مي‏كند بر اين كه از اين راه فلان حادثه رخ مي‏دهد و هرگز دلالت ندارد بر اين كه رخداد فلان حادثه از غير اين راه محال است. (1)
به اين معنا كه ممكن است انسان نماهايي وجود داشته اند كه از نسل حيوانات و از تكامل آن ها به وجود آمدند، اما در عين حال آدم مي تواند مستقيما از خاك به وجود آمده باشد.
بنابراين درباره تكامل انسان و نظريه داروين بايد به اين نكته توجّه داشت كه يك نوع را در صورتي مي‏توان تكامل يافته نوع پيش دانست كه اتّصال اين نوع به نوع قبلي حتمي باشد. اگر احتمال داده شود كه نوع قبلي از بين رفته و نوع ديگري به وجود آمده كه شباهت به نوع پيشين داشته است، نمي‏توان اين نوع را تكامل يافته نوع قبل دانست. در مورد نسل انسان چنين است؛ براساس آنچه از ظاهر احاديث و آيات استفاده مي‏شود، نسل كنوني انسان به حضرت آدم و حوا منتهي مي‏شود و آن دو داراي آفرينش مستقل بوده‏اند. اينكه قبلاً موجوداتي شبيه به انسان بوده‏اند و فسيل‏هاي به دست آمده حاكي از آن هاست، دليل آن نيست كه انسان‏هاي تكامل يافته آنان باشد.
در هر حال اين مسئله از زواياي مختلف قابل بررسي بوده و با توجه برداشت‌ها و نظريات مختلف( هم در جانب علم و هم در برداشت از آيات قرآن) ناهمگوني ظاهري ميان آيات و تئوري تكامل كاملا قابل رفع است.
پي نوشت :
1. جوادي آملي، تفسير موضوعي، ج 14، ص 26.