از امیرالمؤمنین‌علی(ع) است که فرمود: کسی که بخواهد صدآیه از قرآن را از هر جای آن، و بعد از آن هفت مرتبه بگوید (یا اللّه) پس اگر نفرین کند بر سنگی، هر آینه آن سنگ را از جای خود جدا می‌نماید.

این حدیث به طور مرسل (بدون ذکر نام راوی ها تا امام )به نقل از امام صادق (ع) در مکارم الاخلاق طبرسی آمده و کتاب های دیگر از آنجا نقل کرده اند و به شرح زیر است:
من قرأ ماه آیه من ای آی القرآن شاء ثم قال سبع مرّات یا الله فلو دعا علی الصخور فلقها (1)
با توجه به روایات معتبری که از رسول خدا و امامان وارد شده ، اگر در حدیثی به نقل از معصومین بر انجام کار صحیح و مشروعی (مثل کار بالا) وعده ای داده شد و کسی بدان امید آن کار را انجام داد ، به وعده موعود می رسد حتی اگر آن روایت را معصومین نگفته باشند . (2)
با توجه به روایات فوق ، عالمان در مورد روایات مربوط به مستحبات (مثل روایت بالا) تسامح به خرج داده و سخت گیری نکرده اند.
اما روایت بالا در صدد ایجاد امید در بندگانی است که با مصایب و موانع روبرو می شوند که ناامید نشوید و به امید خدا به قرآن و دعا متوسل شوید و بدانید اگر با اخلاص کامل به قرآن و دعا متوسل شوید ، حتی اگر صخره ای عظیم مانع رسیدن شما به مطلوبتان باشد ، خدا تقاضای شما را اجابت می کند و آن صخره را می شکافد و راه رسیدن به مطلوب را برای شما باز می کند.
این مثالی برای تقریب معنا به ذهن و تمثیل به محسوس است و گر نه کسی بدون دلیل علیه صخره نفرین نمی کند تا خدا در اجابت ، آن صخره را بشکافد و متلاشی کند.
اما دعا و نفرین هم یک کار است و اگر این کار مصداق ظلم باشد ، ممنوع بوده و شما با انجام آن مرتکب ظلم شده و مستحق کیفر می شوید مثلا پیامبر از نماز بر مرده منافقان که نوعی دعا و طلب رحمت است ، منع شد:
وَ لا تُصَلِّ عَلى‏ أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى‏ قَبْرِهِ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُون (3)
هرگز بر مرده هيچ يك از آنان، نماز نخوان! و بر كنار قبرش، (براى دعا و طلب آمرزش،) نايست! چرا كه آنها به خدا و رسولش كافر شدند و در حالى كه فاسق بودند از دنيا رفتند!
حالا اگر پیامبر یا مؤمنی در حق کافر ظالمی با این که می داند به کفر انكاري و آگاهانه از دنیا رفته ، دعا کند ، گناه کرده است همچنین اگر علیه فرد بیگناهی نفرین کند ، مرتکب ظلم شده است.
البته خداوند دعا ها و نفرین های نابجا را اجابت نمی کند ولی گناه بودن آن سرجای خود باقی است.
اگر ما باعث شویم به ناحق بر کسی بلایی نازل شود ، بر او ظالم شده و گناهش به گردن ما است.
باز تكرار مي كنيم خداوند نفرين بي جا را اجابت نمي كند . شما از كجا مي دانيد بلايي كه بر سر ايشان آمده به خاطر نفرين شماست ؟ براي برطرف شدن نارحتيتان براي ايشان دعا كنيد
پی نوشت ها:
1. طبرسی ، مکارم الاخلاق ، قم ، شریف رضی ، 1392 ق ، ص 343.
2. روایات "من بلغ" ، ر. ک: مجلسی ، بحار الأنوار، بیروت ، الوفا ، 1403ق ، ج 2 ، ص 256 - 257.
3. توبه (9) آیه 84.