سلام علیکم،
بنده دانشجوی دکترا در انگلستان هستم. یکی از دوستان عراقی بنده سوالی به شرح زیر برای دفتر حضرت امام خامنهای فرستاده است و جوابی را دریافت کرده که اولا متقاعد کننده نبوده و دوما به نظر نمیرسییده که این سوال از خود حضرت آقا پرسیده شده باشد.
سوال دوست بنده: علت اینکه در تمام ادارات دولتی ایران تقریبا اجبار هست که عکس حضرت آقا امام خامنهای را به دیوار و یا روی میز داشته باشند چیست. این سوال را برای این مپرسم که عینا این کار توسط رهبران دیگر کشورهای اسلامی انجام میشود و حال این که گذاشتن عکس طبقه بعضی از احادیث از پیامبر و اهل بیت علیهم سلام جایز نیست. بنده ارادت خاصی به حضرت آقا دارم و شاید خود از روی علاقه به ایشان این کار را بکنم اما علت اجبار این موضوع را نمیفهمم. بنده در زمان نوجوانی در عراق زندگی میکردم و این کار (گذاشتن عکس صدام) اجباری بود. از شما خواهش میکنم علت این امر رو برای من از طریق منابع دینی بین فرمائید.
جوابی که از مرکز گرفته شده: سوال شما جواب ندارد
ایشان با این جواب بسیار متعجب و مقداری ناامید شده این موضوع را به بنده گفتند. با توجه به اینکه مقلدین مراجع حق دارند بابت سوال دینی خود جوابی منطقی دریافت کنند لطفا این سوال را برای این جانب پاسخ دهید.
التماس دعا
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مركز
در باره چسباندن تصاوير و عكس ها بر ديوار، از دو جهت جاي بحث است:
نخست، از جهت مسائل سياسي. همان گونه كه بيان داشتيد، در بسياري از كشورها نصب تصوير شخصيت هاي اوليه مملكتي، امري مرسوم است و شايد نشانگر وفاداري مركز مربوطه به حكومت و شخصيت مذكور باشد؛ وگرنه اجباري در اين امر نيست.
جهت دوم، حكم چنين كاري در متون اسلامي است.
در روايتي امام صادق - علیه السلام - می فرماید: نماز نخوان در خانه ای که در آن سگ است؛ مگر سگ شکاری باشد و در را بر رویش بسته باشی. در خانه ای که در آن تمثال باشد، ملائکه داخل نمی شوند. همچنین در خانه ای که در آن ظرفی باشد که در آن بول است، وارد نمی شوند. (1)
گر چه این روایت مرسله است، یعنی شیخ صدوق که آن را از امام صادق - علیه السلام - نقل می کند، واسطه های خود را تا امام نام نبرده است. در این که به حدیث مرسل می شود تمسک کرد یا نه، سخنان زیادی وجود دارد و بین علما در استناد یا عدم استناد به آن، اختلاف نظر وجود دارد. (2)
اما بر فرض پذیرفته شدن این روایت، حداکثر دلالت دارد که نماز خواندن در چنین خانه ای کراهت دارد؛ ولی در مورد حرام بودن نصب عکس در خانه، نه این روایت دلالت دارد و نه کسی از علما آن را مورد اشکال قرار داده است؛ بلکه مشهور علما فتوا داده اند که در صورت پوشاندن تصویر، نماز خواندن هم کراهت ندارد. (3)
نتيجه آن كه چسباندن تصاوير شخصيت ها بر ديوار، امري حرام نبوده و فقط هنگام نماز كراهت دارد و آن هم با پوشاندن روي آن، كراهتش برداشته مي شود؛ البته شايد حكمت آن، عدم تمركز در نماز و حواس پرتي باشد.
پی نوشت ها:
1. من لا یحضره الفقیه، 4 جلد، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه، قم، ایران، نوبت چاپ دوم، 1413 ه ق، ج 1، ص 246.
2. عاملی، وصول الاخیار الی اصول الاخبار، مجمع الذخائر الاسلامیه، الطبعة الاولی، 1410 ه ق، ص 107.
3. نجفى، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، 43 جلد، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، نوبت چاپ هفتم، ج 8، ص 389؛ خویى، موسوعة الإمام الخوئی، 33 جلد، ج 13، ص 204؛ سبزوارى، مهذّب الأحکام فی بیان الحلال و الحرام، 30 جلد، دفتر آیت الله سبزوارى، قم، ایران، نوبت چاپ چهارم، 1413 ه ق، ج 5، ص 477.