وابستگي عاطفي يا عشق مرضي ريشه در برخي اختلالات رواني مانند اضطراب، افسردگي، افكار وسواسي و... دارد. اين پسر به خاطر برخي زمينه هاي قبلي از جمله فقدان پدر از سلامت روان برخوردار نيست . همين امر نيز باعث رويكرد عاطفي آسيب زايش به شما شده است.
در حقيقت شما براي ايشان هيچ موضوعيتي نداريد .كارويژه اي جز تسكين موقت آلام و دردهاي روحي ايشان نداريد. آرامشگري كاذب را مي توانست و مي تواند هر دختر غير خويشتندار ديگر غير از شما انجام دهد.
ورود و خروج ناشيانه شما به مخمصه عاطفي هيچ تأثير عمده اي در اصل اختلالات روحي رواني ايشان و پيامدهايي مانند افتادن در امتحانات پيش دانشگاهي و ناكامي در كنكور نداشته ، در شروع و تداوم اختلالات تا حد زيادي بي تقصيريد .
البته شكي نيست كه در آزمايش الهي نمره قبولي نياورديد . جاي شكرش باقي است كه تاوان سنگين تر از اين پرداخت نكرديد.
به هوش باشيد هر گونه بي مبالاتي در زمينه ارتباط با جنس مخالف بي هزينه نخواهد بود . دير يا زود هزينه كمرشكن آن شما را از كرده خود پشيمان خواهدكرد.
از نظر ما روانشناسان در شرايط كنوني نبايد نقش يك روانشناس را براي ايشان ايفا كنيد ،چرا كه نه تنها به درمان اختلالات ريز و درشت ايشان كمكي نمي كنيد، بلكه روز به روز بر وخامت حال روحي ايشان خواهيد افزود.
پيشنهاد خواستگاري به پسري كه از شما كوچك تر است و هيچ كدام از مقدمات ضروري و اوليه ازدواج را دارا نيست، بسيار تعجب برانگيز است. مضافاً بر اين كه ملاك سلامت رواني و اخلاقي پسر (به عنوان يكي از مهم ترين ملاك هاي انتخاب همسر) در هاله اي از ابهام قرار دارد.
نيك بدانيد برخي ناكامي هاي عاطفي (مانند قطع رابطه كامل با ايشان و پرهيز از هر گونه ترحم و دلسوزي گناه آلود) هر چند در كوتاه مدت باعث عوارضي مانند ناكامي در كنكور و ...در فرد وابسته مي گردد، ولي در ميان مدت يا دراز مدت فرد وابسته را به تغيير اساسي در زندگي وا مي دارد.
با اين وصف ايشان را به حال خود واگذاريد . از هر گونه گزارش گيري از حال و روز ايشان بر حذر باشيد. متوجه باشيد هرگونه تجديد رابطه بر پيچيدگي و وخامت حال ايشان مي انجامد .دوست همجنس ايشان مي تواند وي را به مراجعه هر چه سريع تر به يك مشاور زبده متقاعد نمايد. يك مشاوره كارآمد مي تواند ايشان را تا حد زيادي به عملكرد سابق خود برگرداند.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
ساختن ضريح و حرم براي قبور رهبران مذهبي، به عنوان يک رسم و سنتي است که در جامعه به وجود آمده ، منظور از کساني که اين کار انجام مي‌دهند، يک نوع احترام به آن امام يا امام‌زاده است . طلا و جواهراتي که داده مي‌شود، توسط خود مردم است، مردم اختيار اموال خود را دارند که در راهي که خوب مي‌دانند، هزينه کنند . اين عمل تجمل‌گرايي به حساب نمي‌آيد، چون معناي تجمل‌گرايي خرج‌هاي بيهوده و غير ضروري و از بين بردن اموال و استفاده بهينه نکردن از امکانات خدادادي است، مانند اينکه لباسي را خريداري کند و بعد از چند مرتبه پوشيدن آن را کنار بگذارد و لباس ديگري بخرد يا يخچال خود را بدون جهت منطقي کنار بگذارد و مدل جديد بخرد.
ساختن ضريح از طلا و نقره و جواهرات، تجمل‌گرايي مذموم به حساب نمي‌آيد، چون اين جواهرات موجود است و بر ارزش آن افزوده مي‌شود . گذشته از اين، سبب مي‌شود تا مردم با سهولت بيش تري براي زيارت بروند . هرچه ضريح زيباتر و جذاب‌تر باشد، در جذب مردم عادي مؤثرتر است، موجب رفتن بيش تر مردم به زيارت مي‌شود که انسان به خدا و امام و معنويات توجه بيش تري مي نمايد.
اگر جلسه سخنراني در محلي برگزار شود، هرچه با شکوه تر و جذاب‌تر باشد، افراد بيش تري جذب مي‌شوند. سبب مي‌شود که سخنان حقّي به گوش مردم برسد، پس گاهي برخي خرج‌ها و تجملات، در واقع يک نوع تبليغ شعائر ديني به حساب مي‌آيد . مي‌توان گفت: ساختن ضريح يک نوع تعظيم و تقويت شعائر ديني است.
اما اين كه مردم فقيرتر هستند ، حرف درستي است اما فكر مي كنيد اگر طلاهاي ضريح امامان به افراد فقير داده شود ،مشكل فقر بر طرف مي شود؟ مگر طلاهاي ضريح امامان چقدر مي شود، با توجه به اين كه چهار نفر از امامان بقيع كه اصلا ضريح و طلايي ندارند . برخي نيز بسيار كم، گذشته از اين كه مشكل فقر را در جاهاي ديگري بايد جستجو كنيد ، نه در ضريح امامان كه مردم از روي عشق و علاقه آن ها را به امامان خود هديه كرده اند.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
مي توانيد از همان پول، خمس را بدهيد. مي توانيد از پول ديگر پرداخت کنيد. هر دو صورت جايز است.(1)
پي نوشت:
1.آيت ا... سيستاني،توضيح المسائل،س1758

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
خواهر محترم ، دغدغه و تلاش شما را در جهت حل مشکل به وجود آمده مي ستاييم . اميدواريم که هرچه زودتر نگراني و مشکل برطرف گردد ،
به وجود آمدن ترديد و شک حتي در بديهي ترين و ريشه اي ترين عقايد و باورها امري نيست که نگران کننده و غير عادي باشد ، بلکه بر عکس اين امر تا حد زيادي طبيعي و منطقي و معقول است .
هر انسان متفکر و حقيقت جويي به شکل طبيعي لازم است که در خصوص مباني فکري و اعتقادي خود تفحص و جستجويي منصفانه و حقيقت جويانه را دنبال نمايد . مقدمه هر جستجوي چنيني به وجود آمده ،ترديد و شک در بنيادي ترين تفکرات و عقايد فردي است ، در نتيجه نگراني شديد شما در اين مسير تا حدودي غير منطقي است. اگر ايشان حقيقتا به دنبال حقيقت باشد و از نظر شخصيتي هم فردي منصف محسوب شود، نتيجه طبيعي اين ترديد و ابهام سرانجام مثبتي خواهد بود .
البته متاسفانه بسيار ديده مي شود که ترديدها در برخي از جوانان نه در مسير جستجوي حقيقت بلکه به نوعي در مقام رد کردن عقايد و باورهايي است که تا حدود زيادي مانع رسيدن به تمايلات فردي و نفساني آن هاست ، اما فارغ از اين موارد ، در هر حال در مورد وضعيت همسرتان پيشنهاد مي شود :
با درك موقعيت خود و فضاي موجود در خانواده بهترين تصميم را در اين زمينه بگيريد ؛ تاكيد مي كنيم كه موقعيت ديني و فرهنگي خانواده شما و همسرتان و ميزان علاقه و وابستگي همسرتان به شما در نوع رفتار پيشنهادي ما بسيار تاثيرگذار است . نمي توان بدون در نظر گرفتن اين جزييات توصيه دقيقي داشت؛ در هر حال پيشنهاد مي شود:
1- به مدت چند روز در برابر ايشان رفتاري متفاوت داشته ، با سكوت و ابراز ناراحتي دروني ،نوعي تفاوت در رفتارتان را نشان دهيد . وي را منتظر نوعي برخورد متفاوت از جانب خودتان بنمايد و در برابر سوالات وي هيچ نگوييد .
2- پس از اين چند روز در وضعيتي ايده آل و در فضاي روحي مناسب از وي بخواهيد كه ساعتي با هم گفتگو نماييد . در اين فضاي جدي و متفاوت مجموعه باورها و رفتارهاي نادرست وي و بحث ها گفتگوهاي احتمالي گذشته را يادآور شويد . اظهار كنيد كه بايد تصميمي جدي در اين زمينه گرفته شود .
به ايشان نشان دهيد که در خصوص ديدگاه ها و عقايد ايشان بي تفاوت نيستيد . نوع عقيده و نگرش ايشان در مباحث کلان عقيدتي براي ادامه زندگي از طرف شما نقش کليدي دارد . اين گونه نيست که ديدگاه هاي فکري ايشان به هر سمت و سويي برود، در روند زندگي شما و احساس مشترک تان نسبت به هم تفاوتي به وجود نخواهد آمد .
اين نکات بايد در نهايت دقت و ظرافت منتقل شود .اقتضائات خاص روحيات ايشان و فضاي فرهنگي خانواده و مانند آن در اين امر ملاحظه شود .
3- در شروع كار از وي بخواهيد اشكالات و شبهات دقيق و مبنايي خود را دقيقا مشخص كرده ،ياد داشت نمايد . سپس با مطالعه و كمك گرفتن از كارشناسان خبره ديني به دنبال پاسخ آن ها برويد ؛ اگر در منطقه خود روحاني مطلع و توانمندي را سراغ داريد كه بتواند پاسخگوي اين سوالات باشد، او را مرجع مراجعه خود قرار دهيد . با مطالعه يا ارسال نامه براي كارشناسان اين مركز به دنبال پاسخ تك تك اين سوالات باشيد . البته شماره نامه قبلي خود را نيزمطرح نماييد .
4- براي رسيدن به پاسخ همه ابهامات و سوالات از خود علاقه نشان دهيد. براي اين امر محدوده زماني و ضرب الاجلي تعيين كرده ،تاكيد كنيد كه اگر در نتيجه تحقيق و بررسي به جواب قانع كننده اي نرسيديد ، شما هم از عقايدتان دست خواهيد كشيد، ولي اگر پاسخ منطقي شنيديد ، ترديد و انكار بعدي به منزله پايان كار خواهد بود . تصميمي جدي بعد از آن اتخاذ خواهيد نمود .
5- در همه آنچه مي گوييد واقعا صادق باشيد . بر انجام آن مصر باشيد تا وي تصور نكند كه اين حرف ها نوعي نقش بازي كردن است ، در هر حال از وابستگي او به خودتان و خطري كه در نتيجه اين رفتارها متوجه او مي شود ، استفاده خوبي بكني، با انجام درست اين کار بيش ترين خدمت را به او و خودتان نموده ايد.
6-در خلال اين مدت تلاش كنيد زمينه ارتباط وي را با افراد متدين و بستگاني كه در رفتار ديني و موفقيت هاي علمي و اجتماعي وضعيت خوبي دارند ، بيش تر فراهم نماييد . از ارتباط وي و رفت و آمد وي با بستگان يا دوستاني كه چنين تفكراتي دارند جلوگيري نماييد . در حد امكان زمينه حضور در محافل مذهبي و ارتباط با علما و بزرگان ديني را فراهم سازيد . اگر در زماني آرامش روحي داشت ، او را دعوت به انجام برخي عبادات كرده ،خطرات برخي رفتارهايش را دوستانه گوشزد نماييد .
اميدواريم اين تلاش ها به نتيجه مثبتي منتهي گردد،
البته اگر توضيح در خصوص سوالات و ابهامات و عقايد جديد ايشان اراده مي داديد و روشن مي نموديد که منظور ايشان از بعد چهارم و ارتباط آن با انکار خدا چيست ، پاسخ هاي مختصري را بيان مي کرديم ، اما فعلا پاسخي به اين امر نمي دهيم زيرا حل اين گونه شبهات نيازمند توضيح و تبيين دقيق اين نکات است .
ممكن است اشكالات ايشان علاوه بر ريشه هاي علمي، داراي ريشه هاي رواني نيز باشد، در اين صورت بايد مشخصه هاي آن را بيان كنيد، تا بتوان به طور مشخص تر در مورد‌ آن سخن گفت.
اين مرکز داراي کارشناسان متعدد در رشته هاي گوناگون است ، ولي ارتباطي با بزرگواراني چون آيه الله فاطمي نيا ندارد.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
رفتن زن حائض به حرم امام زاده ها اشکال ندارد . خانم ها مي توانند در ايام عادت ماهانه به حرم حضرت زينب (س) و حرم حضرت رقيه (س) و ساير اماکن مقدسه داخل شوند و آن بزرگواران را زيارت نمايند.(1) اما توقف در مساجدي که در کنار زيارتگاه قرار دارد، براي زن حائض جايز نمي باشد.
لطفا هرگاه سوال شرعي مي پرسيد ،نام مرجع تقليد خود را ذکر کنيد تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهيم .
پي نوشت :
1.توضيح المسائل مراجع ، ج1، مسأله 355 و450.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در زندگي مشترک وظايف مختلفي وجود دارد . برخي وظايف جنبه ديني و شرعي دارد ، خواه واجب باشد يا مستحبي . ولي در کنار وظايف ديني، بعضي وظايف عرفي و اخلاقي نيز وجود دارد، مانند مراقبت کردن، احترام نمودن ،يا کمک و دستگيري کردن از اقوام و خويشان به ويژه والدين همسر .
بي توجه شدن به اين دسته وظايف و ترک آن، اگر چه گناه نباشد ، ليکن بسياري از اوقات موجب چالش ، سردي روابط زن و شوهر و اختلال در کانون زندگي مي شود .در اين صورت عقل حکم مي کند که براي گرم نگه داشتن زندگي و از هم نپاشيدن اين کانون مقدس ، ضربه ندبدن بچه ها و فرزندان از تلخي روابط ميان پدر و مادر ،به اين وظيفه عرفي گردن گذارد و خود را پايبند انجام آن نمايد . پرستاري از مادريا پدر شوهر مريض همچنين پدر يا مادر خانم بيمار مي تواند يکي از مصاديق آن باشد . پرستاري از پدر و مادر در درجه اول و به حکم ديني و شرعي وظيفه فرزندان (پسر يا دختر ) است . ولي به خاطر ملاحظاتي که ذکر شده ، اگر عروس يا داماد آن را انجام دهد ، علاوه بر ثواب و پاداش اخروي ، هم باعث گرمي روابط زندگي مي شود ، هم آن چه را کاشتي در دنيا برداشت خواهيد کرد ، هر جور با پدر و مادر همسر رفتار کرديد ، منتظر بمان همان جور با شما رفتار خواهند کرد.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
دادن نمره براي شاگردان، چه در دانشگاه و چه در مدارس بايد با دقت لازم و روي ضوابط و ملاک هاي امتحاني باشد . اسرار دانشجويان مجوز شرعي ارفاق نمي شود .چنانچه دادن نمره به دانشجويان برخلاف مقررات امتحاني باشد ،جايز نيست . اگر حق ديگران ضايع شود، ضامن است و اين نوع نمره دادن نوعي تقلب حساب مي شود،
اما اگر مواردي باشد که ارفاق کردن نمره قبولي مخالف با مقررات نباشد و دانشجو شايسته ارفاق کردن را داشته باشد و حق ديگران هم ضايع نشود ،اشکال ندارد(1).
پي نوشت:
1.سؤال تلفني (7746666-0251) و 7743232-0251) از دفتر آيت الله خامنه اي.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
سوال در خصوص بي سواد و با با سواد بودن پيامبر است که بايد در دو مرحله بحث شود:
1- قبل از بعثت
پيامبر قبل از بعثت سواد خواندن و نوشتن را نداشت.
آيات(1) و روايات(2) بر اين مطلب دلالت دارند. شهيد مطهري مي نويسد: قطعي و مسلّم و مورد اتفاق علماي مسلمان و غير آن‏ها است که ايشان قبل از رسالت کوچک‏ترين آشنايي با خواندن و نوشتن نداشته است. (3)
درست است که خواندن و نوشتن براي هر انساني کمال محسوب مي شود، ولي گاهي وضعي پيش مي آيد که نخواندن و نوشتن کمال است. اين مطلب در مورد پيامبران مخصوصاً خاتم انبيا(ص) کاملاً صدق مي کند، چه اين که اگر دانشمندي درس خوانده، و فيلسوفي آگاه و پر مطالعه ادعاي نبوت کند و کتابي ارائه دهد، به عنوان کتاب آسماني، در چنين وضعي ممکن است وسوسه و ترديدهايي پيش بيآيد که اين کتاب و مکتب مولود انديشه‏هاي او است يا از جايي آموخته است، ولي اگر از ميان يک قوم عقب افتاده، انساني که هرگز استادي را درک نکرده و کتابي نخوانده و ننوشته است، برخيزد و کتابي به عظمت عالم هستي، با محتواي بسيار عالي ارائه دهد، مي توان درک نمود تراوش فکر او نيست، بلکه وحي آسماني و تعليم الهي است. (4) يکي از معجزات پيامبر همين است که در حال امّي بودن قرآن را آورده است.
2- بعد از بعثت
انديشمندان اسلامي در خصوص بي سواد و با سواد بودن پيامبر(ص) بعد از رسالت اختلاف نظر دارند.
بعضي باور دارند که حضرت در دوران رسالت هم مي­خواند و هم مي نوشت. برخي مانند سيد مرتضي از طرفداران اين نظريه است. (5) طرفداران اين رويکرد با بهره‏گيري از آيات و روايات قايل شده‏اند چگونه ممکن است پيامبر - که همه چيز را مي­آموخته است - خواندن و نوشتن را نياموخته باشد؟!(6)
برخي عقيده دارند که پيامبر بعد از رسالت مي خواند، ولي نمي‏نوشت. (7)
بعضي احتمال داده‏اند حضرت بعد از رسالت نه مي خواند و نه مي نوشت.
شايد بتوان اين نظر را پذيرفت که پيامبر بعد از رسالت خواندن و نوشتن را مي دانست، اما چيزي ننوشت.
پي نوشت‏ها:
1. عنکبوت (29) آيه 48؛ پيام قرآن، ج 8، ص 61؛ منشور جاويد، ج 6، ص 40.
2. بحارالانوار، ج 16، ص 119.
3. مرتضي مطهري، مجموعه آثار، ج 3، ص 208.
4. تفسير نمونه، ج 26، ص 306.
5. بحارالانوار، ج 16، ص 135.
6. مرتضي مطهري، همان، ص 212.
7. بحارالانوار، ج 16، ص 133.

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
در صورتي که صاحب منزل شرط کرده باشد که خانه را به کسي ديگري اجاره ندهد و فقط خود مستأجر در خانه سکونت کند، مستأجر و اجاره کننده حق اجاره دادن خانه را به مستأجر دوم ندارد.
اگر صاحب منزل شرط نکرده باشد، مستأجر مي تواند به کسي ديگري آن را براي مدت معيّني اجاره بدهد، لکن بنابراحتياط در تحويل دادن خانه به مستأجر دوم بايد از مالک خانه اجازه بگيرد.
هم چنين اگر مستأجر اول خانه را به مستأجر دوم به همان مقداري که خودش اجاره نموده، اجاره دهد ، با شرايطي که ذکر شد، اشکال ندارد . اگر بخواهد به بيش تر از آنچه که خودش اجاره نموده، اجاره بدهد، جايز نيست، مگر آن که در خانه (با اجازه مالک )کاري مانند تعمير کردن و يا سفيد کاري انجام داده باشد.(1)
پي نوشت:
1. آيت الله سيستاني، توضيح المسائل، مسأله 2139 و سؤال تلفني (7747073-0251) از دفتر آيت الله سيستاني.