با سلام
حدیث عجیبی خواندم در مورد سادات که رعایت آن خیلی از اوقات برای بنده مقدور نیست یا مشقت بسیار دارد،متن حدیث :
" در حدیث است اگر کسی یکی از سادات را ببیند و به احترام او تمام قد قیام نکند خدا به دردی او را مبتلا می‌کند که دوا نداشته باشد."
برای مثال بنده هم اتاقی (دانشجوی رشته ی برق دانشگاه سراسری) سیّده دارم یعنی باید هروقت ایشان وارد اتاق می شود برخیزم بالأخره شاید این امر شدنی باشد ولی واقعاً مشکل است ممکنه در حال آشپزی باشم یادر حال رفت وروب ویا از فرط خستگی در حال استراحت ویا مشغول مطالعه...
مهمتر از همه ی این ها سر کلاس درس است ، اگر یکی از دانشجوها که سید است وارد شود به خحصوص اگر جنس مخالف باشد برای بنده به هیچ وجه مقدور نیست بلند شوم چون علاوه بر اینکه اتهام دیوانه بودن می خورم آبروی بنده هم به خطر می افتد و علاوه بر این باعث پرت شدن حواس بقیه و داد وهوار احتمالاً استاد خواهد شد ، باتوجه به اینکه قصد جسارت به مقام سادات را ندارم چه باید بکنم؟
با سلام و شادباش فرا رسيدن سال نو و تشکر از ارتباط¬تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
حدیث مذکور را در منابع معتبر روایی نیافتیم اما احادیث متعدد دیگری وجود دارد که دلالت و تأکید بر استحباب اکرام و بزرگداشت سادات دارد چنانکه در حدیثی از امام صادق (ع) می خوانیم که:
« روز قيامت كه مىشود، منادى ندا خواهد كرد كه: اى گروه خلايق! خاموش شويد كه محمّد (ص) با شما سخن مىگويد. پس همه خلايق، خاموش مىشوند و پیامبر (ص) بر مىخيزد و مىگويد: اى گروه خلايق! هركس از شما را كه نزد من، نعمتى يا منّتى يا احسانى بوده باشد، برخيزد تا من تلافى او به جاى آورم.
پس مردم خواهند گفت : پدران و مادران ما فداى تو باشند! چه نعمت يا كدام منّت و چه احسان هست كه ما كرده باشيم؟ و هر نعمت و منّت و احسانى كه هست، از خداى و رسول اوست بر جميع خلايق. پس حضرت (ص) به ايشان مىگويد كه: هر كس كه جاى داده باشد يكى از اهل بيتِ مرا يا به ايشان نيكى كرده باشد يا برهنه ايشان را پوشانيده باشد يا گرسنه ايشان را سير كرده باشد، برخيزد تا من، تلافى او را به جاى آورم. پس جمعى از مردم كه اين كارها كرده باشند، برخيزند و از جانب خداى تعالى، ندا رسد كه: اى محمّد و اى حبيب من! تلافى ايشان را به تو گذاشتم. پس در هر جاى از بهشت كه خواهى، ايشان را جاى بده . پس حضرت (ص) ايشان را در «وسیله» (1) جای خواهد دارد به گونه ای که از آن حضرت و اهل بيت او محجوب نباشند»(2)
با توجه به مطلب مذکور باید بگوییم که برخواستن هنگام ورود یکی از سادات هم مصداق بزرگداشت مقام و منزلت ایشان به سبب انتساب به خاندان وحی است و لذا امر مستحبی است که در صورت امکان و عدم وجود مانع و عذر انجام آن ثواب دارد اما اگر عذر و مانعی وجود دارد همانند سایر مستحبات می توانید آنها را انجام ندهید.
پی نوشت ها:
1. «وسیله» طبق سایر روایات درجه ای از بهشت است.
2. شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، قم، جامعه مدرسین، 1413ق، ج2، ص: 65
