قرآن و حدیث

فرق‌هاي ‌بين‌ قرآن‌ و حديث‌ قدسي ‌عبارتند از:
حديث قدسي كلامي است كه پيامبر از زبان خدا نقل مي كند
كلمه مُرْسل از حيث لغوي، از «إرسال الدابه» به معناي رها نمودن و برداشتن قيد و بند از چهارپا آمده است
حديث غريب به حديثي مي گويند كه متن آن شامل لفظي خاص و مشكل و پيچيده باشد كه به خاطر كمي استعمال دور از فهم باشد.(1)
علماي شيعه در علم حديث، احاديث را از حيث ميزان اعتبار و حجيت دسته بندي كرده اند
قرآن اصالت و واقعيت دارد و در جاي خود- با دلايل متقن - اثبات شده است
حديث، در لغت به معناي هر چيز نو و تر و تازه است (1) و بر اين اساس، به شخص كم سن و سال «حديث السن» گفته مي شود.
غالب آيات و سوره هاي قرآن ابتدا و بدون اين كه واقعه خاصي اتفاق افتاده باشد، بر پيامبر نازل شده اند...
ايشان حلال خدا را اعتقادا حرام نشمرد و به عنوان عبادت و براي رسيدن به قرب خدا، استفاده از حلال خدا را بر خود حرام نكرد
چه تناسبي بين مسأله ولايت و امامت و جانشيني پيامبر (ص)، با مسأله گوشتهاي حرام و حكم اضطرار و ضرورت وجود دارد؟
اين آيه مشتمل بر دو بخش است كه بخش اول مربوط به زنان پبامبر (ص) ...
پيامبران و امامان به مرتبه اي از معرفت، ايمان و يقين رسيده اند كه ...
اهل تسنن ركوع در آيه را به خضوع و خشوع معنا كرده و آيه را اين گونه معنا مي كنند:
آيت الكرسي از جمله آيات معارفي قرآن است كه ناظر به واقعه يا بيان حكم موضوعي خاص نيست تا شأن نزول خاصي داشته باشد.
شان يعني منزلت ، حقيقت ، واقع ،آنچه هست
جمعي از مفسران گفته‏ اند كه شأن نزول اين آيه "عوف بن مالك" از ياران پيامبر (ص) بود
قرآن كتاب هدايت است نه كتاب تاريخ يا قصه...
تأكيد و سفارش قرآن نسبت به صلاه وسطي ...

صفحه‌ها