با سلام .متاسفانه پدر بنده اعتیاد شدید به مواد مخدر دارد. اعتیاد ایشان زندگی خانوادگی من و دیگر اعضای خانواده را تحت تاثیر منفی خود قرار داده است.به طوریکه ابرو و اعتبار خانواده تحت تاثیر قرار گرفته و ... جهت مداوای و اطلاع رسانی با ایشان ناخواسته دچار پرخاش و بلندی صدا بر روی لیشان شده ام. ایا با دینمان منافات دارد. با سپاس

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
گفتار و نوشتار شما حاكى از ضمير و فطرت پاك تان است. از اينكه رفتار بد پدر را تحمل مي كنيد و مي خواهيد سخني بر زبان نياوريد كه او را برنجاند، بسيار خرسنديم. اميدواريم خداوند قدرت صبر و تحملتان را بالا برده و پاداش تحملتان را در نامه اعمالتان ثبت بفرمايد.
پرسشگر گرامي؛
دستور اسلام در احترام به مادر و پدر مطلق است، يعني به هر مادر و پدري بايد احترام كرد، خواه با انسان رفتار خوبي داشته باشند و خواه بد. قرآن مجيد احسان به پدر و مادر را وظيفه مردم مي داند و مي فرمايد: پروردگارت فرمان داده كه تنها او را بپرستيد و نسبت به پدر و مادر نيكي كنيد. (1)
از روايات معصومان استفاده مي‌شود كه والدين چه مؤمن باشند و چه كافر و چه نيكوكار و چه معصيت كار بايد مورد احترام قرار گيرند و استثنا بردار نيست.
البته اين كار، نياز به صبر و بردباري دارد. اما اگر انسان رضايت خدا را در نظر داشته باشد و انگيزه الهي را در كار خود قرار دهد، همه چيز را براي خدا تحمل مي كند. نه تنها براي او سخت نخواهد بود، بلكه گاهي از آن لذت مي برد.
فراموش نكنيد پدر شما به جهت اعتيادي كه دارد به مانند بيماري است كه نياز به مراقبت ويژه اي دارد پس تحت هيچ شرايطي ايشان را به خود وا مگذاريد. بلكه با تقويت مهارت هاي ارتباطي ديگر خود مثل زيركي و هشياري در نحوه برخورد و سخن گفتن با پدرتان، سعي كنيد سعه صدر خود را بالا ببريد و راه برخورد مناسب با پدرتان پيدا كنيد. تا زماني كه به ايشان بي احترامي نكنيد گناهي مرتكب نشده ايد.
دليل اهميت اين موضوع، از آيات و روايات اهلبيت بدست مي آيد. قرآن، خطاب به فرزندان مي گويد كه به پدر و مادر، حتي اُف مگوييد، قرآن، حتي كمترين بي احترامي را در برابر پدر و مادر اجازه نداده است چه رسد با صداي بلند و اهانت آميز با آنها سخن گفتن. در حديثي از امام صادق(ع) مي خوانيم: «لو علم الله شيئاً هو أدني من اُف لنهي عنه، و هو من أدني العقوق، و من العقوق ان ينظر الرجل الي والديه فيحّد النظر اليها.»(2) اگر چيزي كمتر از اُف وجود داشت، خدا از آن نهي مي كرد و اين، حدّاقل مخالفت و بي احترامي نسبت به پدر و مادر است و از اين جمله، نظر تند و غضب آلود به پدر و مادر است. احترام به پدر و مادر آن قدر لازم است كه حتي نبايد در برابر آنها كمترين سخني كه دليل بر ناراحتي از آنها و يا حتّي تنفّر باشد، بر زبان جاري ساخت.
سعي كنيد با برخورد محبت آميز و دلسوزانه ايشان را قانع كنيد تا به يكي از مراكز ترك اعتياد معتبر برود و راه درمان را پيش بگيرد در اين زمينه از افرادي كه پدرتان از آنان حرق شنوي دارد نيز استفاده كنيد
توضيحات بيشتر را از مشاورين اين مركز به شماره ( 096400 ) جويا شويد.
پي نوشت:
1. اسراء (17)، آيه 23 و 24.
2. ملامحمدمهدى نراقى، جامع السعادات، ج 2، ص 258، بيروت، منشورات مؤسسه الاعلمى للمطبوعات.
موفق باشید.