باسلام و خسته نباشید خدمت شما
دختری 30 ساله هستم که به دلیل تجاوز جنسی در سن 12سالگیم توسط زن دایی ام که بواسطه ی پسرش این تجاوز رو به من انجام داده تا کنون دچار مشکلات جنسی و روحی و عاطفی روحیه ی پرخاشگری شدید و فراوانی بوده و هستم از طرفی در طول این سالها به دلیل تهمتهای فراوانی که زن دایی و دایی و پسر دایی ام به من میزدند مجبور بودم به خاطر حفظ صله رحم و ترس از عواقب خطرناک قطع صله ی رحم سکوت کنم و به گونه ای راه بخشش خطای آنها و ایجاد عشق نسبت به آنها مخصوصاً عشق نسبت به پسر دایی ام را در درون خودم در پیش بگیرم. اما بخشیدن خطای آنها از عوارض های شدید فشارهای جنسی روحی و عاطفی من نکاست بلکه به شدت مرا عصبی هم کرد
از طرف دیگر هم نتوانستم از نظر قانونی هیچ اقدامی انجام بدهم علاوه بر آن، این جریان مثل کابوسی از کودکی تاکنون گریبانگیر من بوده و چون این اتفاق به گونه ای بوده که والدینم از این جریان مطلع نبودند تمام این سالها با زجر جنسی و عاطفی و روحی همچنان با خانواده ی دایی ام رفت و آمد و صله ی رحم داشتیم ومن هم سعی داشتم تا این مشکل را به شکلی حل نمایم اما نتوانستم و به دلیل فشارهای عصبی روحی و جنسی من بخاطر اصرارهای من برای انتخاب یکی از دوراه 1)ازدواج با پسردایی م یا 2) قطع صله ی رحم با کل اعضای خانواده ی دایی ام
مجبور به قطع صله ی رحم با خانواده ی دایی ام و زن و فرزندانشون شدیم چون ادامه ی دیدارها وداشتن ارتباط با آنها به دلیل ترس از ارتکاب فساد و یا ترس از کشتن یکی از (زن دایی یا پسر دایی ام) و ترس از آبروریزی توسط من خانواده ام را مجبور به قطع صله ی رحم با آنها نمودم
من با اینهمه فشار چه کنم؟ تمام همتم این هست که با قرآن خودم رو درمان کنم اما از عواقب قطع صله رحم هم میترسم مانده ام بین دوراهی نه را ه پس دارم نه راه پیش
هر نوع ارتباطی چه از طریق تلفن یا توسط خانواده ام به شدت مثل صفحه ی سینما تمام اتفاقات کودکی تا به امروزم جلوی چشمانم رژه میروند
و از طرفی با این قطع صله رحم چه کنم آیا عواقبش گریبانگیر مان خواهد شد یا با همچین شرایطی که بوجود آمده و حتی بخشیدن آنها که نتوانست از عوارض برجای مانده این تجاوز بر من بکاهد آیا میتوانیم به قطع صله ی رحم ادامه دهیم از طرفی اگر هم بخواهیم من دیگر از لحاظ روحی توانمندی دیدار و یا ارتباط داشتن با آنها را ندارم
شما را قسم به حق این ماه پرفیض رمضان و وجود مبارک امام علی علیه السلام بگویید من چه کنم؟؟؟؟؟
خواهش میکنم جوابمو بدید ...خواهش میکنم جواب این سوال رو از طریق همین ایمیلم به من ارسال بفرمایید خواهش میکنم از طریق ایمیلم پاسخم روبدید
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي از خواندن نامه شما متاثر شديم، به چند نكته توجه كنيد:
1-بدانيد زن دايي تان و پسر دايي تان به خاطر اين گناه و ظلمي كه به شما كردند، حتما در پيش گاه خداوند مسئول خواهند بود، و حتما مواخذه خواهند شد.
2- كار شما در اين كه فكر كرده ايد: بايد راه بخشش خطاي آنها و ايجاد عشق نسبت به آنها مخصوصاً عشق نسبت به پسر دايي تان را در درون خودتان در پيش بگيريد، فكر اشتباهي بوده است و بعد از اين اتفاق بايد از او فاصله مي گرفتيد، نه اين كه عاشق او شدن را راه چاره بدانيد، چرا كه چنين فردي كه گناه به اين بزرگي مي كند و با توجه به ظاهر گفته هاي شما اظهار پشيماني هم نكرده است، اصلا فرد مورد اعتماد و مطمئني براي اين كه عاشق او شويد و يا با او ازدواج كنيد نيست. پس به فكر ازدواج با پسر دايي تان نباشيد. چون ازدواج با چنين فردي به صلاح تان نيست.
3- قطع رحم جايز نيست. ولي بايد بدانيد دايي تان رحم شما است، نه زن دايي تان و پسردايي تان هم اگر چه رحم هست. ولي نا محرم است و ارتباط با او فقط در حد سلام و احوال پرسي معمولي و رسمي جايز است و بيش از اين ارتباط داشتن با او حرام است. در ضمن براي صله رحم لازم نيست حتما حضوري آن ها را ببينيد، بلكه صله رحم(كه فقط با دايي تان لازم است) از طريق تماس تلفني و پيامكي و يا ديدار با فاصله زياد هم ممكن است. و لازم نيست حتما براي صله رحم ديدار حضوري داشتي باشيد، تا مجبور باشيد با زن دايي و پسر دايي تان ارتباط برقرار كنيد و ياد آوري ظلمي كه به شما كرده اند باعث رنجش تان شود.
پس توصيه مي كنيم با توجه به اين كه گفتيد احتمال مبتلا شدن به گناه مجدد وجود دارد، تا مي توانيد از زن دايي و پسردايي تان فاصله بگيريد و سعي كنيد ديدار هاي حضوري را به حد اقل برسانيد و فاصله ديدار ها را بسيار زياد كنيد و ارتباط با دايي تان را هم كه واجب است، بيشتر از طريق تلفن داشته باشيد.
4- اصلا نگران نباشيد، ارتباط خود را با خداي خود بيشتر كنيد و سعي كنيد با نماز و قرآن و دعا خود را آرام كنيد. چرا كه با ياد خدا دل ها آرام مي گيرد.ألا بذكر الله تطمئن القلوب»(1) آگاه باشيد تنها با ياد خدا دلها آرامي مي گيرد. در روايات معصومان نيز به اين نكته پرداخته شده. امام علي (ع) مي فرمايد: "ذكر الله جلاء الصدور و طمأنينه القلوب؛(2) ياد خدا روشني بخش سينه ها و آرامبخش دل هاست". و با تقويت باورهاي اعتقادي و دوري از گناه ،و بيشتر كردن ارتباط تان با خداوند متعال، حتما به آرامش مي رسيد. در ضمن سعي كنيد اوقات خود را با برنامه هاي عبادي ،علمي ،ورزشي، فرهنگي و هنري پر كنيد تا فرصت فكر كردن به اين خاطرات منزجر كننده را نداشته باشيد.
5- در اولين فرصت كه خواستگار مناسبي داشتيد، ازدواج كنيد و حتما فردي با ايمان و اخلاق را براي ازدواج انتخاب كنيد، و از گناه و ظلمي كه به شما شده با هيچ كسي حتي خواستگار و همسرآينده تان نبايد سخني بگوييد،چون انسان حق ندارد نزد هيچ فردي از افراد ،اعتراف به گناه كند يا آبروي خود را ببرد و خود را خوار كند ،وبا گفتن اين اتفاق باعث خوار شدن خود در چشم بقيه خواهيد شد.امام صادق (ع)فرمود: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَوَّضَ إِلَى الْمُؤْمِنِ كُلَّ شَيْءٍ إِلَّا إِذْلَالَ نَفْسِهِ؛(3).
خداوند همه چيز را به خود مومن واگذار كرده، مگر ذليل كردن خود را،يعني حق نداريد خود را خوار و ذليل كنيد. و حتما در مورد گناه به هيچ كسي چيزي نگوييد.
موفق باشيد.
پي نوشت ها:
1. رعد (13) آيه 28.
2. محمدي ري شهري، ميزان الحكمه، 4جلدي، انتشارات دار الحديث، ج 2، ص 972.
3. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعةمؤسسه آل البيت عليهمالسلام قم، 1409 ه.ق، ج 16، ص 157.
موفق و موید باشید
