ريشه گفتن اذان در گوش نوزاد به كجا بر ميگردد آيا ائمه در اين مورد توصيه كردن يا نه ؟چه منابع و كتابي در اين مورد داريم ؟
پرسشگر گرامی با سلام و تشکر از ارتباط شما با مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی؛
اتفاقا گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد، سنت مستحب و موکد و مورد عمل و نیز توصیه فراوان پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه و امامان معصوم سلام الله علیهم اجمعین به مسلمانان و شیعیان است که هنگام تولد نوزاد (چه پسر و چه دختر) در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه بگویند.
در این باره به چند حدیث توجه می کنیم:
پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه فرمود:
"من ولد له مولود فليؤذن فى أذنه اليمنى بأذان الصّلاة و ليقم فى اليسرى فإنّها عصمة من الشّيطان الرجيم".(1) اگر براى كسى فرزندى به دنيا آيد، بايد در گوش راستش چون اذان نماز، اذان گويد و در گوش چپش اقامه گويد، چون كه آن پناهى از شيطان رانده شده است.
عین همین حدیث از امام باقر سلام الله علیه از قول رسول خدا صلوات الله علیه نقل شده است حضرت فرمود:
قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: "من ولد له مولود فليؤذّن في اذنه اليمنى بأذان الصّلاة و ليقم في اليسرى فإنّ ذلك عصمة من الشّيطان الرّجيم و الإفزاع له".(2) رسول خدا صلوات الله علیه فرمود: هر كس فرزندى براى او تولّد يافت بايد در گوش راستش اذان نماز و در گوش چپش اقامه بگويد، كه اين سبب مىشود كودك از شيطان رانده شده و از ترس او در امان باشد.
امام باقر سلام الله علیه فرمود:
إِذَا وُلِدَ لِأَحَدِكُمْ وَلَدٌ فَكَانَ يَوْمُ السَّابِعِ .........وَ لْيُؤَذِّنْ فِي أُذُنِهِ الْيُمْنَى وَ لْيُقِمْ فِي الْيُسْرَى
یعنی هنگامی که برای یکی از شما فرزندی به دنیا آمد، روز هفتم (البته بعد از انجام آدابی که در حدیث بیان شده است) در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه بگویید.(3)
رسول گرامی اسلام صلوات الله در وصیتی به مولای متقیان سلام الله علیه فرمود:
اى على! چون پسرى يا دخترى برايت متولّد شد، در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگو كه شيطان هرگز به او آسيبى نرساند.(4)
نتیجه این که ما باید به تبعیت از شارع مقدس اسلام به این سنت نیکو و حسنه که نتیجه ای پر فایده برای طفل تازه به دنیا آمده دارد، عمل کنیم و در این باره منابع فراوان و نیز مستندی داریم از جمله آن منابعی است که در پی نوشت ها آمده و می توانید به آن ها مراجعه کنید.
پی نوشت ها:
1.خرمشاهی بهاء الدین و انصاری مسعود؛ پيام پيامبر، متن عربى، انتشارات منفرد،تهران،سال 1376 ه.ش ،چاپ اول، ص 866
2. صابری یزدی علی رضا و انصاری محلاتی محمدرضا،ترجمه الحكم الزاهرة،قم، انتشارات مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی،سال 1375 ه.ش،چاپ دوم، ص 444.
3.طبرسی شیخ حسن، مكارم الأخلاق،قم، انتشارات رضی،سال 1370 ه.ش،چاپ چهارم، ص 229.
4.حسن زاده صادق،ترجمه تحف العقول،قم،انتشارات آل علی علیه السلام،سال 1382 ه.ش،چاپ اول، ص 25.
