اینکه اگر کسی گناه کرده باشد ایا تا اخر مجازات میشود اصلا اخر کجاست پایان چیست ؟این فکر که اخری وجود نداره ادمو دیوونه میکنه کمکم کنین خواهش میکنم
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مركز
در آیات قرآن برای تمام اهل دوزخ وعده عذاب دائمی داده نشد. عذاب جاودان تنها برای عدهای خاص و در آیاتی خاص بیان شده است. بنا بر آیات و روایات، بعضى از گناهان مانند شرک و کفر و نفاق موجب عذاب ابدى و خلود در جهنم می شود و این در صورتى است که صاحب آن بدون توبه واقعى بمیرد. بعضى دیگر از گناهان براى مدت مشخصى موجب عذاب مىباشد . بعد به واسطه اعمال نیک، یا شفاعت اولیا به اذن خدا، یا لطف و فضل خداى متعال مورد بخشش واقع مىشود.
چندین دسته در جهنم جاوید مىمانند :
1. کسى که مؤمنى را عمداً به قتل رساند، (1)
2. کسى که با خدا و رسولش به مبارزه بر مىخیزد، (2)
3. کافران و تکذیب کنندگان آیات الهى، (3)
4. مرتکبان گناه که آثار گناه سراسر وجودشان را گرفته باشد، (4)
5. مرتدى که کافر از دنیا برود.(5)
با وجود این که براى این گونه گناهان جاودانگى در جهنم مقرّر شده، ولى در توبه باز است و مرتکبان آن در ارتباط فردى خود با خداى رحمان، به وسیله توبه مىتوانند کاملاً پاک شوند و از عذاب نجات پیدا کنند. فقط توبه کسانى پذیرفته نیست که به هنگام دیدن آثار مرگ توبه کنند؛ مثل توبه فرعون هنگام غرق شدن.
امّا اگر کسى بدون توبه از دنیا رفت، کافر و معاند هم نبود ،مثل بعضى از مسلمانان، براى همیشه در جهنم نمىماند. مسلمانى که عناد ندارد، بلکه اعتراف به تقصیر و گناه خود دارد، رحمت خداوند رحیم حتما شامل او هم شده و سرانجام وارد بهشت می شوند، البته هر مسلمانى به اسم مسلمان بودن، از خلود در عذاب مصون نیست؛ بلکه ممکن است شخص به ظاهر مسلمان نیز به دلیل اعمال و فجایعى که انجام داده است، در جهنم مخلّد باشد.
بنا بر این اهل جهنم دو دسته هستند،
بعضی برای همیشه در عذاب خواهند بود .
بعضی برای مدت معینی که خداوند میداند و به اندازه گناهانی که کرده اند.
این دسته بعد از طی کردن دوران عذاب چون سایر اعمال شان خوب بوده و اعتقاد به خدا و پیامبر داشتند، مشمول رحمت الهی واقع شده و به بهشت منتقل می شود.
روایاتى در مورد خروج برخى از اهل جهنم از آن مکان وارد شده است از جمله:
- اَنس گوید: رسول خدا فرمود: مردمى از آتش خارج مىشوند، (6)
- جابر گوید: رسول خدا آیه «فاما الذین شقواللّه» را خواند و فرمود: اگر خدا بخواهد مردم شقاوتمندى را از آتش خارج کرده و به بهشت وارد کند ، انجام خواهد داد.(7)
- ابى بصیر گوید: از امام باقر شنیدیم فرمود: مردمى از آتش خارج مىشوند... و به بهشت وارد مىگردند (8).
بنا بر این، طول عذاب متناسب با گناهانى است که از شخص سر زده است:
الف) برخى پس از مدتى عذاب، عفو الهى شامل شان شده و به بهشت جاودان منتقل مىگردند.
ب) به گروهى خاص همچون کفار که با وجود دلایل روشن آیات الهى را تکذیب کردند، عذاب همیشگى و جاوید وعده داده شده است.
ابديت به معناي پايان نداشتن يك امر مي باشد. بنا بر اين امر ابدي با پايان داشتن در تضاد است . نمي توان گفت آيا ابديت و جاودانگي پاياني دارد؟ اين سوال تناقض آميز است .
از ابديت هم نمي توان تعريفي ارائه كرد ،چرا كه تصور آن روشن است . به معناي همان تصوري بي پاياني است كه در ذهن همه ما از آن وجود دارد.
بلي براي آن هائي كه با كفر و عناد ازدنيا رفته و برخي از گناهان بزرگ را عمدا انجام داده و توبه از آن ها هم نكرده و از دنيا رفته اند، ابديت عذاب ، فارغ از خود عذاب ، ديوانه كننده و عذابي است فوق عذاب . همان گونه كه ابديت در بهشت، علاوه بر لذتي كه انسان مومن از نعمت هاي بهشتي مي برد، لذت اضافه اي هم به مومن مي بخشد كه فوق لذت نعمت هاي بهشتي است. زیرا اين فكر كه نعمتي كه در دست من است و برايم لذت بخش است، لذتي خواهد بود دائمي ، لذتي دارد وصف ناشدني.
براى مطالعه بیش تر در این زمینه ر.ک:
1ـ معاد و جهان پس از مرگ، آیت اللّه مکارم؛
2ـ کلم الطیب، آیتاللّهطیب؛
3ـ معادشناسى، ج 10 آیت اللّه طهرانى.
پی‌نوشت‌ها:
1. نساء (4) آیه96. برخی از مفسران، خلود را در این آیات را به معنای مدت طولانی تفسیر کرده‌اند، نه دائمی و همیشگی.
2. توبه (9) آیه 63.
3. بقره (2) آیه 39؛ تغابن (64) آیه 10.
4. بقره، آیه 81.
5. همان، آیه 217.
6. تفسیر المیزان عربى، ج 11، ص 39.
7. همان.
8. همان.
