salam khaste nabashid, man nesbat be vazaefe sharie khodam kheili sost shodam va daram be samte nabudi miram rahkare monasebi mikham,merC.

پرسش: salam khaste nabashid, man nesbat be vazaefe sharie khodam kheili sost shodam va daram be samte nabudi miram rahkare monasebi mikham,merC.
شرح : daneshjuye sale dovome computer hastam ke az zamani ke varede daneshgah shodam in sostio ehmal dar anjame vazaefe vajebe dinim bishtar shode vaghan nemidunam chikar konam.
نسبت به وظيفه شرعي خودم خيلي سست شدم و دارم به سمت نابودي مي رم .راهكار مناسبي مي خواهم. شرح
دانشجوي سال دوم كامپيوتر هستم كه از زماني كه وارد دانشگاه شدم اين سستي در انجام وظايف واجب ديني ام بيش تر شده. واقعا نمي دونم چي كار كنم؟
پاسخ: پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با این مرکز
ابتدا حساسیت شما نسبت به مسائل عبادی و معنوی را ستوده و به این غیرت دینی آفرین می‏گویم . قلب انسان آینه انوار الهی است. گاهی در اثر غفلت‏ها و غرق شدن در روزمر‏گی و سرگرمی بیش از حد به امور دنیا این آینه خدای نما زنگار می‏گیرد. ارتباط مستحکم و ازلی سستی و نقصان می‏پذیرد. اگر چنین احساسی در شما واقعیت داشته باشد،می تواند محصول عواملی مختلف باشد که به برخی اشاره می کنیم:
یک - معمولا انسان در ابتدای سن تکلیف و جوانی از صفای باطن بیش تری برخوردار است. زیرا از یک طرف اشتیاق او به عبادت زیاد است و از طرف دیگر گناهان کم تری هم دارد. نیز تکلیف کمتری هم خدا از او می خواهد، به همین جهت اگر گناهی از او سر بزند، خداوند زودتر می بخشد و خیلی به او سخت نمی گیرد (درست مانند طفلی که کلاس اول ابتدایی است و مربیان سعی می کنند بیش تر او را تشویق کنند و به اشتباهات او کم تر خرده بگیرند) اما وقتی سن بیش تر شد، مسؤولیت انسان نیز در برابر نفس و خالق خود بیش تر می شود. این جاست که خداوند دیگر مثل سابق با او رفتار نمی کند و تکلیف بیش تری از او می خواهد.
دو - گاهی علت محرومیت انسان از حالت های خوش معنوی، سستی کردن در انجام بعضی واجبات و مبتلا شدن به گناهان ریز و درشت است. گناهانی که گاهی خود فرد از آن اطلاع چندانی ندارد. مثل ضایع کردن حقوق دیگران و نیز گاهی بعضی از صفات زشت چون عجب و خود را از دیگران برتر دانستن سبب محرومیت می شود. مؤمن همیشه باید مواظب این گونه موانع باشد. اگر هم گناهی از او سر زد، فورا توبه کند. در دعای کمیل آمده است: «اللهم اغفرلی الذنوب التی تغیر النعم؛ خدایا بر من ببخش گناهانی را که سبب از دست دادن نعمت ها (و حالت های خوش معنوی ام) می شود».
یکی از علل ادبار قلب(پشت کردن دل) و عدم رغبت به عبادت،گناه و معصیت است. آن گونه که در برخی روایات ائمه هدی(ع) به آن عامل اشاره می‏کنند. مثلاً می‏فرمایند علت عدم موفقیت بر نماز شب دروغ‏گویی است و یا علت عدم توفیق در تشرف به محضر امام زمان(عج) رو راست نبودن یا مردم است و یا علت نپذیرفتن کلام حق، رعایت نکردن حلال و حرام الهی است. پس به منظور توفیق بر عبادت در اولین گام گناه را کنار بگذارید. تمام گناهان را ترک کنید حتی اگر به مرور زمان صورت گیرد و سال ها برای دوری از آن وقت صرف کنید.
سه - یکی از شرایط استفاده از نعمت های مادی چون خوراک و پوشاک و دیگر امکانات مادی، حلال بودن آن هاست. این شرط آن قدر مهم است که حتی اگر کسی ندانسته از حرام استفاده کند، تأثیر منفی آن بر روحیات معنوی او از بین نمی رود. یکی از راه های حلال شدن روزی آن است که حقوق واجب آن مثل خمس و زکات و صدقه پرداخت شود. اگر کسی این کار را نکند،مال خودش هم حرام می شود. این در حالی است که اکثر مردم به این امور توجه ندارند. اگر بخواهیم از نظر معنوی پیشرفت داشته باشیم ،چاره ای نداریم که نسبت به استفاده از امکانات مادی حلال حساس باشیم حتی در جایی که احتمال حرام هم می دهیم ،استفاده نکنیم و اگر هم مجبور شدیم، مبلغی را به عنوان حلال شدن آن، صدقه دهیم.
چهار- عامل دیگر فضای فرهنگی و اجتماعی است. محیط ناسالم زمینه ساز برخی چالش هاست، روابط دختر و پسر، عدم رعایت برخی اصول ارزشی در فضای جامعه، نگاه های غیر مشروع به نامحرم، زیر پا گذاشتن امر به معروف و نهی از منکر، بی توجهی به این دو امر مهم، تسامح و تساهل در برخورد با ارزش های دینی و نظایر آن، به گونه ای انسان را به سوی بی تفاوتی و به تدریج کاهش باورهای دینی و اخلاقی سوق می دهد.
پنج- از جمله عامل سلب توفیق در عبادت و بندگی دلبستگی به دنیاست. دل بستن به مال حلال گناه نیست، ولی مانع انجام عبادت و بندگی است. البته جلوه‏های دنیاخواهی همیشه مال و متاع دنیا نیست بلکه در دوران جوانی دنیا در شهوت جنسی و تمایل به جنس مخالف تجلی پیدا می‏کند. در برخی مقاطع در پول و ثروت و در برخی دوران زندگی نیز در مقام‏پرستی و پست‏خواهی نمود دارد. پس به تناسب سن خویش از تمایلات دنیوی مانع بندگی دست بشویید تا پیمودن ره سعادت برای شما آسان گردد.
پس از شناخت عوامل مذکور، با موارد یاد شده مبارزه کنید. از سوی دیگر سطح انگیزش خود را افزایش دهید. یعنی افزون بر کنار زدن موانع باید نیروی فکری و شناختی و انگیزشی خود را نیز برای انجام کارهای خوب افزایش دهید. به این منظور باید شناخت آمیخته با تعقل خود را از حضرت حق و اوصاف او بیش تر کنید. اگر انسان خود و خدا را بشناسد و جایگاه خود را در مجموعه نظام هستی را دریابد، هرگز با خود و دیگران نیرنگ‏بازی ندارد.
سعی کنید از میان مستحبات از نمازهای نافله گرفته تا دعای کمیل و ندبه و... فقط آن هایی را انجام دهید که برای شما نشاط‏آور است. از تحمیل نفس بر مستحبات پرهیز کنید. فقط به اقبال قلب بنگرید. هر عمل مستحبی که قلب بدان اقبال داشت و بر ای تان نشاط ‏بخش و حال‏آور بود،به همان اکتفا کنید،
گاهی مخصوصا به اقتضای حال و اقبال قلب به ائمه معصومین(ع) توسل جویید. توفیق و حاجات خود را از آن معادن کرم بخواهید. سعی کنید همیشه وضو داشته باشید.
مطالعه کتب زیر توصیه می‏شود:
1- چهل حدیث، امام خمینی.
2- جهاد اکبر، امام خمینی.
3- صراط سلوک، آیت‏الله حسن زاده آملی.
4- معاد و سرای دیگر، شهید دستغیب.
موفق باشید.