با سلام و عرض خسته نباشید.

بنده خواستم موضوعی را با شما در میان بگذارم و آن اینکه امثال از مقطع سیکل وارد حوزه میشوم و دروس حوزوی را میخواهم ادامه بدهم با معدل 18.83 از ترم اول کلاس سوم راهنمایی خواستم راهنمایی کنید که با وجود شرایط درسی بنده و دروس تکراری و روزانه حوزه برای جلوگیری از زدگی و ایجاد شوق برای مطالعه و شیوه مطالعه راهنمایی فرمایید تا خدای نکرده بعد از مدتی انسان دچار مشکلی نشود.

لطفا اندک وقتی را برای بنده اختصاص دهید زیرا پاسخ شما آینده یک عمر بنده را تایین میکند...

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
حوزه هاي شيعه، آبشار پر بركت علم و معرفت است كه بيش از هزار سال است نداي قرآني«فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ»(1) را لبيك مي گويد و علوم و معارف را از گنجينه هاي علم الهي يعني قرآن و اهل بيت استخراج مي كند و با انديشه اي زلال بيابان هاي تشنه فكر بشري را سيراب مي كند.
- به نكات زير دقت داشته باشيد:
*مراحل تحصيل در حوزه هاي علميه:
در حوزه هاي علميه شيعه، هر طلبه به طور معمول سه مرحله درسي را طي مي كند:
الف) مرحله مقدمات
ب) مرحله سطح
ج) مرحله درس خارج
*شيوه هاي تحصيل در دوره مقدمات و سطح:
در اين مورد، شيوه هاي مختلفي وجود دارد كه كامل ترين آن ها شيوه اي است كه شامل مراحل زير مي شود:
1- پيش مطالعه: يعني مطالعه كتاب درسي مربوط پيش از شروع درس استاد كه موجب مي شود تا شاگرد آمادگي ذهني و حساسيت روحي پيدا كند و مطالب را در كلاس زودتر دريافت كند و اشكالات علمي و با ارزشي مطرح سازد.
هر چند ممكن است در پيش مطالعه در روزهاي اول 20% مطلب فهميده شود، ولي كم كم زيادتر مي شود.
2 - حضور در درس: حضور در كلاس موجب بركات علمي و معنوي است; هر چند مي توان از نوار نيز استفاده كرد، ولي اين مورد براي مواقع ضروري مناسب است.
3- مطالعه درس پس از تدريس استاد كه با مراجعه به حواشي و كتاب هايي كه در شرح آن كتاب درسي نوشته شد همراه است و موجب تعميق فهم مطالب مي گردد و طلبه را براي مباحثه آماده مي سازد.
4- مباحثه مطالب تدريس شده كه موجب تثبيت آن در ذهن مي گردد و ابهامات درس را برطرف مي كند. اين مطلب از امتيازات حوزه است كه بسياري از مراكز علمي از آن بي بهره اند.
5 - خلاصه يا شرح نويسي: پس از مراحل فوق، طلاب پر تلاش اقدام به خلاصه نويسي كتاب هاي مفصل مي كنند . همان گونه كه بر كتاب هاي موجز و مختصر شرح مي نويسند تا مطالب در ذهن آن ها تثبيت و در دفتر ثبت شود.
تذكر: برخي از طلاب ممكن است بعضي از مراحل فوق را حذف كنند كه در دراز مدت موجب ضعف علمي آنان مي گردد.
بررسي: در مورد شيوه تحصيل دوره مقدمات و سطح حوزه نقاط قوت و ضعف فراواني گفته شده كه به برخي از آن ها اشاره مي كنيم:
الف) نقاط قوت
1 - آزادي طلاب در انتخاب درس و استاد.
2 - مباحثه كردن.
3 - تعليم ادبيات عرب به طور عميق و مستدل.
4 - بحث و مناظره بين استاد و شاگرد با رعايت احترام استاد.
5 - آزادي طلاب در جهت رشد علمي و جهش هاي علمي متناسب با استعداد خويش.
6- اهميت دادن به تزكيه نفس.
7 - ميسر بودن تدريس همراه با تحصيل براي طلاب در طي دوره سطح.
8 - آشنايي طلاب با سبك استدلال فقيهان سلف.
ب) نقاط ضعف
1 - ضعف حافظه طلاب; چرا كه در اين دوره بر قدرت فهم تكيه مي شود و كمتر بر حفظ مطالب و قواعد تاكيد مي شود.
2 - ضعف قدرت نگارش به دليل اجباري نبودن نوشتن مقالات و مطالب تحقيقي (البته اين دو مطلب در سالهاي اخير تا حدودي در حال جبران شدن است).
3 - طولاني بودن دوران تحصيل در مقدمات و سطح .
4 - تعداد افراد در كلاس ها از حد معمول و متعارف زيادتر است كه موجب پايين آمدن كيفيت درس مي شود.
*** شيوه هاي مباحثه درس:
مباحثه يكي از امتيازهاي بزرگ حوزه هاي علميه است كه بسياري از مراكز علمي دنيا از آن بي بهره اند و موجب تثبيت مطالب در ذهن و رفع ابهام هاي درس و جوشش فكري افراد مي گردد.
- شيوه هاي نوشتن درس:
نوشتن درس اساتيد (تقرير) از امتيازهاي حوزه هاي علميه است كه از زمان هاي دور شروع شده و هنوز هم ادامه دارد.
اولين كسي كه اقدام به اين كار كرد، مؤلف مفتاح الكرامه بود كه درس استادش مرحوم بحرالعلوم را تقرير كرد.(2) و بعدها با كوشش مرحوم آية الله بروجردي رحمه الله در قم به صورت عادت عمومي طلاب درآمد.(3)
- در آخر: با بيان اين نكات، خواستيم تا با شرايط و موقعيت حوزه علميه ها آشنايي پيدا كنيد تا با تدابيري كه با توجه به روحياتتان مي چينيد، بتوانيد در آينده از فضاهاي موجود بهرۀ كافي را ببريد.
پي نوشت ها:
1. توبه(9) آيۀ 122.
ترجمه: شايسته نيست مؤمنان همگى ـ به سوى ميدان جهاد ـ كوچ كنند. چرا از هر گروهى، طايفه اى از آنان كوچ نمى كنند ـ و طايفه اى بمانند ـ تا از دين آگاهى پيدا كنند و به هنگام بازگشت به سوى قوم خود، آنان را انذار نمايند تا ـ از مخالفت فرمان پروردگار ـ بترسند.
2. مجله حوزه، ش 51 ، ص 91.
3. همان، ش 43 - 44 ، ص 248.
موفق باشید.