نمی توانم نمازم را بخوانم
براي پاسخ به سوالتان توجه شما را به چند موضوع جلب مي كنيم:
أ) بايد بدانيم، فلسفه خلقت انسان اين است كه به كمال برسد، كمال نهايي او نزديك شدن به خدا و بندگي است, براي رسيدن به خدا وسيله لازم است و بهترين وسيله نماز است. حضرت علي(ع) فرمود:«الصلاةُقربان كل تقى؛ نماز وسيله نزديكى به خداوند براى همه پرهيزگاران است».(1)
ب) سپاس گزاري از وليّ نعمت و كسي كه به انسان احسان كرده و نعمت داده است امري شايسته و لازم است و اين امر آن قدر لازم است كه مي بينيم حتي حيوانات هم در برابر نعمت دهندگان و صاحبان خود خاضع و خاشع اند و با حركاتي از آن ها تشكر و سپاس گزاري مي كنند. يكي از بهترين راه هاي سپاس گزاري از منعم واقعي، نماز است.
ج) توجه به فلسفه وجوب نماز، رغبت انسان را نسبت به اقامه آن بيش تر مي سازد. در روايات و آيات به فلسفه آن اشاره شده است از آن جمله:
1- ياد خدا:
قرآن مجيد مي فرمايد:«اقم الصلوة لذكرى؛ نماز را بر پادار تا به ياد من باشى».(2)
روشن است كه ياد خدا موجب آرامش روان و تسكين قلب مي شود. «الاّ بذكراللّه تطمئن القلوب؛ (3) آگاه باشيددل با ياد خدا آرام مي شود». خصوصا در زمانه ما كه نا آرامي هاي روحي و رواني بزرگترين بيماري ها را به وجود آورده است.
2- كفاره گناهان:
نماز سبب مي شود كه گناهان قبلي از بين برود، در واقع نماز يك نوع استغفار است. رسول خدا(ص) مي فرمايد: اگر كنار خانه كسي نهر آبي باشد و هر روز پنج مرتبه در آن بدن خود را شست و شو كند. چركي در بدنش نمي ماند. هم چنين نماز خواندن هم سبب مي شود گناهان از بين برود.(4) به تعبير ديگر آب, چرك و كثافت ظاهري را از بين مي برد و نماز, آلودگي هاي روحي و باطني را.
3- بازدارنده از گناه:
نماز سبب مي شود كه انسان از گناه و معصيت و فحشا و منكرات دوري كند و دامنش را آلوده نسازد.
قرآن كريم مي فرمايد: ان الصلوة تنهي عن الفحشاء و المنكر؛ نماز انسان را از فحشا و منكرات باز مي دارد. (5)
4- تقويت اراده:
اقامه نماز در اوقات معيّن و با شرايط و كيفيت خاص روح انضباط و تسلّط بر نفس را در انسان تقويت كرده و او را متوجه اين امر مي كند كه در بعضي موارد نبايد هر حرفي را زد, هر كاري را انجام داد و هر نوع لباسي را پوشيد.
5- معيار قبولي اعمال ديگر:
يعني قبولي همه اعمال انسان در گرو قبولي نماز است, براي مثال اگر انسان دانشگاه و مدرسه و مسجد بنا كند, حج برود, امر به معروف و نهي از منكر كند و كارهاي خير ديگري انجام دهد تا نمازش مورد پذيرش الهي قرار نگيرد. هيچ كدام قبول نخواهد بود.
امام صادق(ع) فرمود: روز قيامت اولين چيزي كه از انسان مي پرسند و از او محاسبه مي كنند نماز است, پس اگر قبول شود بقيه اعمال او نيز قبول خواهد بود و اگر رد شود ديگر اعمالش نيز رد خواهد شد.(6)
پيامدهاى ترك نماز:
روز قيامت بهشتيان از دوزخيان مي پرسند به چه جرم و گناهي به اين روز گرفتار شديد و به عذاب اليم و دردناك و طاقت فرسا مبتلا هستيد؟ در پاسخ به عواملي اشاره مي كنند كه اوّلش نماز نخواندن است... يَتَساءَلوُن عن المُجرمين، ما سَلَكَكُمْ في سَقَرٍ قالوا لم نَكُ من المُصَلّين. (7)
رسول خدا(ص) مى فرمايد:"كسى كه نماز خود را سبك بشمارد و سستى كند، خداوند او را به پانزده بلا مبتلا مى كند؛ شش بلا در دنيا و ...
اما بلاى دنيوي:
أ. خداوند بركت را از عمرش كم مى كند.
بـ. بركت را از روزيش بر مى دارد.
ج. از صورتش نشانه نيكوكاران را بر مى دارد.
د. هر كار خيرى كند، پذيرفته نمى شود و براى آن اجرى ندارد.
ه. دعايش مستجاب نمى شود.
و. از دعاى نيكوكاران بهره اى ندارد". (8)
حتي رسول خدا خواندن و نخواندن نماز را مرز بين كفر و ايمان معرفي مي كند: مَا بَيْنَ الْكُفْرِ وَ الْإِيمَانِ إِلَّا تَرْكُ الصَّلَاةِ (9): چيزي بين كفر و ايمان جز ترك نماز نيست.
پس اگر ما مسلمان هستيم و اعتقادمان به قيامت پابرجاست بايد اهل نماز باشيم و در اين امر سستي نورزيم.
پي نوشت ها:
1. محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، ج 10، ص 99، الوفاء، بيروت، 1404ق.
2. طه (20) آيه 14.
3. الرعد (13) آيه 28.
4. محمد باقر مجلسي، بحارالانوار، ج 79، ص 236، حديث 66، الوفاء، بيروت، 1404ق.
5. العنكبوت (29) آيه 45.
6. علامه مجلسي، بحارالانوار، ج 79، ص 236، حديث 64. الوفاء، بيروت، 1404ق.
7. المدثر (74) آيه 40ـ 43.
8. شهيد دستغيب، گناهان كبيره، ج 2، ص 187 ـ 188، جامعه مدرسين، قم، 1376 ش.
9. حر عاملي، وسائل الشيعه،آل البيت 1409، چ 1، ج 4، ص 43.
