باسلام. ایا برای حل یک مشکل و توسل به ائمه میتوان همزمان به چند امام متوسل شد یا بهتر است به یک معصوم متوسل شد و به او اصرار کرد؟
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر گرامي براي توسل بايد ابتدا مشكل را از نظر مادي ياد معنوي بودن شناخت كه متأسفانه مشكل خود را برايمان بيان نكرده ايد تا ما بتوانيم كمك كنيم اما توصيه مي كنيم براي هر مشكل به امام خاصي متوسل شويد براي نمونه:
در مشكلات مادي به امام جواد(ع)
براي شفاي بيماري به امام موسي كاظم(ع)
كسب علم، حضرت علي (ع)
و امور معنوي امام حسين (ع) و... متوسل شويد.
همچنين حضرت امام صادق (ع) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مىترسد چرا به چهار چيز پناه نمىبرد:
تعجب مىكنم از كسى كه از دشمن مىترسد چرا به ذكر:«حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ»
يعنى: خدا ما را بس است و او بهترين پشتيبان است. پناه نمىبرد، زيرا من شنيدم كه خداى بلند مرتبه مىفرمايد: «آنان با نعمت و بخشش الهى بازگشتند در حالى كه هيچ بدى به آنان نرسيد».
تعجب مىكنم از كسى كه گرفتار است چگونه به ذكر:« لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ» يعنى: خدايى جز تو نيست، تو منزهى و من از ستمگارانم. پناه نمىبرد، زيرا من شنيدم كه خداى بلند مرتبه پس از اين ذكر مىفرمايد: «ما او را اجابت كرديم، و او را از اندوه رهانيديم، و مؤمنان را نيز مىرهانيم.
و تعجب مىكنم از كسى كه حيله به او زده شده است چگونه به اين دعا پناه نمىبرد: «وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ» يعنى كار خود را به خداوند واگذار مىكنم كه او آگاه به بندگان است، زيرا من شنيدم كه خداوند در باره گوينده اين ذكر مىفرمايد: «خداوند او را از نيرنگهاى زشت آنان حفظ نمود».
و در تعجبم از كسى كه دنيا و زينتهاى آن را مىخواهد چگونه به اين ذكر پناه نمىبرد:« ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ» يعنى تنها آنچه را خدا بخواهد انجام مىشود، هيچ نيرويى جز از طرف خداوند نيست، زيرا من شنيدم خداوند بلند مرتبه در باره گوينده آن مىفرمايد: «اگر معتقد هستى كه من كمتر از تو مال و فرزند دارم پس اميدوارم پروردگارم بهتر از ثروت تو به من دهد».(1)
پي نوشت:
1. شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، جامعه مدرسين، قم ،1413ق، ج4، ص 393.
موفق باشید.