ریا

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر عزيز! در پاسخ شما بايد به اين نكته نيز بپردازيم كه اخلاص در عبادت از واجب ترين واجبات ديني شمرده مي شود.(1) و آن عبارت از تصفية عمل از هرگونه شائبه است.(2) و اينكه انسان همه كارهاي خود را به گونه اي قرار دهد كه همه آنها براي خداوند سبحان باشد.(3)
بهترين راه بلكه تنها راه كسب اخلاص واقعي در عبادت، بلكه در هر كاري آن است كه عبادت و هر كار مثبتي بر اساس انگيزه و محبت الهي صورت گيرد. پس اين نوع پرستش، در واقع يك نوع عشق و محبت واقعي و الهي است.
يكي از راههاي كسب اخلاص در حديثي از امام صادق(ع) چنين بازگو شده كه فرمود: «و العمل الخالص الّذي لاتريد اَن يحمدك عليه احدٌ الّا الله» يعني عمل خالص آن است كه توقع نداشته باشي به خاطر آن، كسي جز خداوند تو را بستايد.(4)
بنا براين اگر اعمال ما فقط براي كسب رضايت خدا باشد، و فهميدن يا نفهميدن مردم در ميزان و چگونگي انجام اعمال من تاثيري نداشته باشد، عمل خالصانه خواهد بود و در خور بيشترين پاداشها.
اما اينكه امام زمان را مد نظر بياوريم و اين كار باعث شود كه ريا در عملمان نباشد، اگر اينگونه باشد نيز عمل ما خالصانه خواهد بود چرا كه محبت ما نسبت به امام زمان، در طول محبت به خداست و يك محبت الهي مي باشد. و همانطور كه امام زمان نيز از ياد ما غافل نيستند و براي ما دعا مي كنند ما نيز خود را در محضر ايشان مي بينيم. ايشان مي فرمايند: إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُم (5): ما شما را رها نكرده ايم و احوال شما را مراعات مي كنيم و از يادتان غافل نيستيم. اميدواريم با عنايت امام زمان بتوانيم اعمالمان را خاصانه انجام دهيم. پي نوشت ها:
1. طباطبايي، سيد محمد حسين، تفسير الميزان، بيروت، نشر موسسه اعلمي، 1423، ج 13، ص 79.
2. عبدالرزاق قاساني، شرح منازل السايرين، قم، نشر بيدار، 1372 ش، باب اخلاص، ص 158.
3. طباطبايي، سيد محمد حسين، تفسير الميزان، بيروت، نشر موسسه اعلمي، 1423، ج 3، ص 162.
4. احمدي فقيه، محمد حسن، رابطه نيت و اخلاص، چاپ اوّل، 1362 ش، ص 56.
5. مجلسي، بحار الانوار،الوفاء بيروت، چ 1، ج 53، ص 174.
موفق باشید.