سلام جوانی 26 ساله هستم که حدود دوماه است مزدوج شده ام همسرم 6 سال از من کوچکتر است الان در دوره نامزدی هستیم و به خاطر محل تحصیلم من دور از ایشان بوده و تقریبا ماهی یکبار به منزل سر می زنم بنده و ایشون در حد توان مقید به دین و احکام و اخلاق هستیم ولی حال به چند مشکل برخورد کرده ام:
1- خانواده ما خیلی صمیمی نبوده برعکس خانواده خانم بسیار با هم صمیمی هستند الان هم ایشان خیلی و در حد افراط دنبال محبت و صمیمیت هستند ولی بنده چندان برام مهم نیست و برام سخته که رفتار سبک داشته باشم از دست حساسیت و محبت ایشون دیگه دارم احساس خفگی می کنم و حوصلش رو ندارم ایشوو ن هم همش دنبال جلب توجهش به من هست و کلافم کرده وقتی بهش میگم کمی معتدل باشه یا گوش نمی کنه یا دچار تفریط میشه
2- احساس می کنم با وجود اختلاف سنی 6 سال کمی بچه هست و رفتار بچگانه و سبک داره خیلی زودرنج و بهانه گیره مخصوصا در ایام عادت زنانه موندم چیکارش کنم
3- منم چون خواهر نداشتم اصلا فکر نمی کردم خانمها همچین روحیاتی داشته باشند واقعا جاخوردم ....
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پسري كه ازدواج مي كند بايد بپذيرد كه مواجهه با تفاوت هاي جنسيتي امري صد درصدي است و نمي توان به بهانه اينكه خواهر نداشتم يا .... از پذيرش اين واقعيات كاملاً طبيعي سرباز زد. هر چند خانم شما در برخي روحيات زنانه افراط كند باز از شما انتظاري جز مواجهه مثبت و همدلانه با ايشان نيست. احساس كلافگي يا خفگي بيش از آن كه ريشه در روحيات خانم شما داشته باشد ريشه در بزرگ نمايي و حتي فاجعه سازي تفاوت هاي جنسيتي دارد. در حد امكان بايد از هرگونه تلقين منفي از جمله تلقين كلافگي يا خفگي عاطفي پرهيز نماييد و با تلقين مثبت سعي در بالا بردن سطح پذيرش خود نماييد. از نظر ما روانشناسان اين مشكلات دائمي و پايدار نيست و پس از مدتي به حالت تعادل نسبي در مي آيد. در شرايط فعلي به هيج وجه به صلاح شما و ايشان نيست كه از پر كردن خلأ عاطفي ايشان سر باز زنيد و بايد به هر زحمتي شده اين دوره را با صبر و تحمل بيشتر از سر بگذرانيد. بايد اگر همسر شما 95 درصد از شما توقع محبت دارد شما 96 تا 100 درصد به ايشان محبت نماييد. بخشي از اين محبت، واقعي است و بخشي از اين محبت مي تواند ساختگي و تصنعي باشد. حتي در روايات ما سفارش شده است كه حتي به دروغ به همسرتان مهر ورزي نماييد.
با بالا رفتن سن ايشان اين نياز يا به عبارتي خلأ عاطفي رو به كاهش مي گذارد و شما مي توانيد با هم به يك تعامل عاطفي متعادل برسيد. هيچگاه همسرتان را به خاطره مهرطلبي اش سرزنش يا تحقير ننماييد، چرا كه اين امر اثرات بسيار مخربي در روح ايشان خواهد گذاشت.
همان طور كه در نامه تان اشاره كرده ايد شما در طيف محبت ورزي در جانب تفريط قرار داريد و همان گونه كه شما از ايشان توقع پرهيز از افراط داريد ايشان هم از شما توقع پرهيز از تفريط دارد. بايد به جاي تمركز بر تغيير ايشان صد درصد تمركزتان را به سوي تغيير خودتان ببريد. اختلاف سني شما در حد مناسب است و مشكلي از جانب 6 سال اختلاف سني، شما را تهديد نمي كند. سعي نماييد قبل از ابراز علاقه ايشان، پيش دستي نموده و خودتان در ابراز محبت پيش قدم گرديد. زود رنجي از ويژگي هاي تقريباً ثابت همه زنان است و تفاوتي چنداني بين همسر شما با ديگر زنان نيست.
با تأكيد بر مطالب بالا اين احتمال وجود دارد كه همسر شما از رگه هاي از افسردگي در رنج باشد كه تشخيص و درمان مشكل ايشان از عهده شما بيرون است. بهتر است اين مهم را از طريق روان شناس باليني و روان پزشك پيگيري نماييد. در برخي موارد 7 و 8 جلسه روان درماني در كنار 6 ماه دارو درماني سهم بسزايي در تعديل روحيات آسيب ديده فرد دارد. شايان ذكر است رفتار متفاوت زنان در هنگام عادت زنانه امري رايج و طبيعي است و نبايد اين مسأله خدادادي را به چشم عيب و نقص همسرتان يا زنان بنگريد.
موفق باشید.