ايا دست دادن مرد مسلمات با زن مسيحي و بدون شهوت حرام است.چرا و دليل قران چيست؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
از جهت فقهي بايد عرض كنيم كه دست دادن و تماس بدني با زن نامحرم اعم از مسلمان و غير مسلمان به فتواي تمامي مراجع جايز نيست.
شكى نيست كه حتى در صورتى كه تلذذ (لذت بردن) هم نباشد دست دادن زن و مرد اجنبى جايز نيست، مگر اين كه جامهاى حائل باشد مانند دستكش. در اين مسأله، هم در روايات و هم در فتاواى فقها اتفاق كلمه مىباشد. در بعضى از روايات علاوه بر اين كه قيد شده كه مصافحه بدون حائل نباشد، اضافه شده كه بايد دست را فشار ندهند. مرحوم سيد در «عروة الوثقى» بعد از مسألۀ پيش مىفرمايد:
لا يَجوزُ مُصافَحَةُ الْاجْنَبِيَّةِ. نَعَمْ لا بَأْسَ بِها مِنْ وَراءِ الثَّوْبِ ؛دست دادن با زن بيگانه جايز نيست، ولى اگر جامهاى حائل باشد مانعى ندارد.
بديهى است كه جايز بودن دست دادن با زن بيگانه در صورت حائل بودن جامه يا دستكش، مشروط به اين است كه تلذذ و ريبهاى در كار نباشد، اما اگر تلذذ و ريبه در كار باشد همانطور كه بعضى از فقهاى ديگر در حاشيۀ «عروة» يادآورى كردهاند قطعاً حرام است.(1)
منابع تشريع و قانون گذاري در اسلام فقط قرآن نيست، بلكه روايات اسلامي هم كه از پيامبر و امامان معصوم نقل شده است، نيز يكي از منابع تشريع و قانون گذاري به شمار مي آيد.
برخي از احكام مانند حرمت دست دادن مرد با زن نامحرم در قرآن نيامده است، ولي در روايات اسلامي به حرمت آن تصريح شده است، و اين از بديهيات و ضروريات دين اسلام به شمار آمده است، كه در اين جا به دو مورد از آن ها اشاره مي شود.
پيامبر اسلام(ص) مي فرمايد:
من صافح امرئة تحرم عليه فقد باء بسخط من الله و من التزم امرئة (2) كسي كه با زن نامحرم دست بدهد، زمينه غضب خدا را فراهم كرده است.
امام صادق(ع) نيز مي فرمايد:
أبي بصير عن أبي عبد اللّٰه (ع)، قال: قلت له: هل يصافح الرجل المرأة ليست بذات محرم؟ فقال: «لا (3) ابي بصير مي گويد: از امام پرسيدم: آيا مرد مي تواند به زني كه محرم او نيست، دست دهد ،حضرت فرمود: نه.
البته در آيات ذيل به صورت كلي مطالبي بيان شده است كه مي تواند از مصاديق آن باشد:
1- « وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبِيلاً ؛(4)و نزديك زنا نشويد كه كار بسيار زشت و بد راهى است».
گناه بزرگي كه در اين آيه اشاره شده است زنا و عمل منافى عفت است.
در اين بيان كوتاه نمىفرمايد زنا نكنيد، بلكه مى فرمايد به اين عمل شرمآور نزديك نشويد، اين تعبير علاوه بر تاكيدى كه در عمق آن نسبت به خود اين عمل نهفته شده، اشاره لطيفى به اين است كه آلودگى به زنا غالبا مقدماتى دارد كه انسان را تدريجا به آن نزديك مىكند، چشمچرانى و تماس بخشي از بدن به نامحرم يكى از مقدمات آن است، برهنگى و بى حجابى مقدمه ديگر، كتاب هاى بدآموز و" فيلم هاى آلوده" و" نشريات فاسد" و" كانونهاى فساد" هر يك مقدمهاى براى اين كار محسوب مىشود. و همچنين خلوت با اجنبيه (يعنى بودن مرد و زن نامحرم در يك مكان خالى و تنها) عامل وسوسهانگيز ديگرى است.
2- «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما يَصْنَعُونَ -وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ...؛ (5) به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گيرند، و فروج خود را حفظ كنند، اين براى آنها پاكيزهتر است،خداوند از آنچه انجام مىدهيد آگاه است. - و به زنان با ايمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوسآلود) فرو گيرند، و دامان خويش را حفظ كنند، و زينت خود را جز آن مقدار كه ظاهر است آشكار ننمايند، و (اطراف) روسرىهاى خود را بر سينه خود افكنند(تا گردن و سينه با آن پوشانده شود)و زينت خود را آشكار نسازند....
اين سوره و آيات آن در حقيقت سوره عفت و پاكدامنى و پاكسازى از انحرافات جنسى و مبارزه با چشمچرانى و ترك حجاب است، و بحث هاى مختلف آن از اين نظر انسجام روشنى دارد، آيات مورد بحث كه احكام نگاه كردن و چشم چرانى و حجاب را بيان مىدارد نيز كاملا به اين امر مربوط است و نيز ارتباط اين بحث با بحث هاى مربوط به اتهامات ناموسى بر كسى مخفى نيست.
پي نوشت:
پينوشتها:
1. مطهرى، شهيد مرتضى، فقه و حقوق (مجموعه آثار)، قم ،چاپ اول ، ج19، ص 567.
2. شيخ صدوق، امالي،تهران، نشر اعلمي، ص 429.
3. شيخ حر عاملي ،وسائل الشيعه،موسسه آل البيت، سال1409ق ،كتاب النكاح، أبواب مقدمات النكاح،ج 20، ح 1.
4. اسراء (17) آيه 32.
5. نور (24) آيات 30 تا 31.
موفق باشید.






