سلام علیکم احتراما" اگرفردی بگوید من به هیچ ادیان الهی اعتقاد ندارم یا اینکه دارم ولی به هیچیک از دستورات دین عمل نمی کنم ولی به هیچکس حتی حیوانات ستمی روانمی دارم وفقط برای خودم زندگی می کنم در لاک خودم هستم تا اینکه از دنیا می روم به چه علت می گوئید مرا درآتش می سوزانند
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
1- هر موجودي كه در مسيري كه در نظام آفرينش برايش تعريف شده قرار نگيرد ٰ چاره اي جز نقص و اضمحلال و فساد و نابودي ندارد. كمال انسان و رسيدن به هدف از آفرينش ٰ در گرو قرار گرفتن در مسيري است كه از جانب خالقش كه به تمام زير و بم وجود او و نيازهاي معنوي و مادي او آگاهي دارد معين شده است و خروج از اين مسير ٰ مقصدي جز نابودي و فساد و از دست دادن استعدادهاي رشد ندارد. به تعبير ديگر انساني كه در مسير حقيقي حيات خود كه از طرف خالقش معين شده قرار نگيرد ٰ موجودي خواهد بود ناقص كه مانند ميوه اي فاسد جائي جز زباله داني ندارد.
2- مجازات اخروي از نوع مجازات‌هاي قراردادي و اعتباري دنيوي نيست. بلكه از نوع مجازات‌هاي تكويني و حقيقي است. از قرآن كريم و روايات اسلامي استفاده مي‌شود كه هر چند چهره مُلكي و ظاهري اعمال نيك و بد انسان در اين دنيا از بين مي‌رود ولي صورت‌هاي ملكوتي افعال اختياري انسان در باطن انسان مستقر مي‌شود و هر جا كه انسان برود اعمالش همراه اوست و سرمايه زندگي شيرين يا تلخ آينده او مي‌باشد.
به تعبير ديگر، آخرت، عرصه تجسم اعمال انساني است، اعمال خوب با صورت‌هاي بسيار زيبا و لذت بخش تجسم مي‌يابند و به صورت كانون بهجت و لذت در مي‌آيند و از آنطرف، اعمال بد انسان با صورت‌هاي بسيار زشت و وحشت زا و آزاردهنده تجسم مي‌يابند و به صورت كانون درد و رنج و عذاب در مي‌آيند.
بنابراين، هر كس در قيامت با همان اعمال و اخلاق و اعتقادي كه از دنيا به همراه خود برده است زندگي مي‌كند. اين‌ها سرمايه‌هاي خوب و يا بد و مصاحبان نيك يا زشت هميشگي انسان در جهان جاودان است. بنابراين، مجازات اخروي از نوع مجازات‌هاي قراردادي نيست كه بخواهيم آن را از راه تنبيه مجرم و يا عبرت ديگران و يا تشفّي دل توجيه كنيم.(1)
خلاصه كلام اينكه؛ عقوبت هاي اخروي و گرفتار آمدن در عذاب و سختي هاي آخرت، نتايج و آثار باطني سوء اختيار و انتخاب خود ماست، بعبارتي اثر تكويني گناه و نافرماني در دنيا، محروميت و برخورداري از آثار باطني گناهان و نافرماني ها در آخرت است و اين در حقيقت، تحقق عدل جزائي بوده كه به عدل تكويني خداوند وابسته است.
شما اگر به چشم خودت آسيب بزني تا نتواني ببيني، به كسي ضرر نزدي فقط به خودت آسيب رساندي، اما از ديدن زيبائي هاي عالم محروم مي شوي از برخورداري از بسياري مواهب خداوند محروم مي شوي.
يا اگر يك ورزشكار در باشگاه به توصيه ها، دستورالعمل ها و برنامه هاي مربي كه در جهت آمادگي و موفقيت و كمال اوست، بي توجهي كند و بجاي تمرين مستمر به راحت طلبي و خوشگذراني روي آورد، به حسب ظاهر به كسي آسيب نزده، تنها خودش از رسيدن به قله هاي موفقيت در ورزش محروم مي ماند و گرفتار حسرت مي شود.
حكايت گناه و نافرماني انسان و عدم بكارگيري دستورات و برنامه هاي سعادت بخش بشري، همين حال و حكايت را دارد و نتيجه و تجسم واقعي اين بي توجهي و دوري از مسير تكامل، محروميت از رحمت الهي و كمال و سعادت ابدي است.
بي شك، نقطه مقابل رحمت الهي، نقمت و گرفتاري است. بعبارتي انسان، بدليل حسن انتخاب خود، يا در آخرت برخوردار از مواهب الهي است و يا بدليل سوء اختيار، محروم و دور افتاده و معذب در آتشي كه تجسم همين محروميت و دور افتادگي از رحمت الهي است.
3- ما به فرد مذكور مي گوييم تصور شما بر اين است كه توصيه ها و دستورات ديني جداي از الزامات انساني است و حال آنكه اين تصور اشتباهي است. ستم نكردن به ديگران و حتي حيوانات و حتي گياهان از جمله مهمترين دستورات ديني مي باشد و شما خواسته يا ناخواسته با اين نوع از زندگي به دستوري از دستورات ديني اسلام عمل مي كنيد. منتها به بخشي از دين عمل كرده ايد و بخش هاي ديگر را رها كرده ايد. بنابراين به همان اندازه كه از دين فاصله گرفته ايد از حيات انساني و سالم و رشد دهنده دور مانده ايد. بر اين اساس به اعتقاد ما انساني زندگي كردن جداي از ديني زندگي كردن نيست و اگر كسي اين دو را از هم جدا بداند قطعا يا معناي زندگي انساني را نمي داند و يا مفهوم و حقيقت دين براي او روشن نيست.
پي نوشت:
1. مرتضي مطهري، حيات اخروي، تهران، نشر صدرا، بيتا ص 32ـ30؛ مرتضي مطهري، عدل الهي، تهران، صدرا، بيتا ص 252ـ243.
موفق باشید.
