با سلام
امام صادق(ع): هر که تسبيح خاک آن حضرت(امام حسين ع) را بگرداند به هر استغفاري هفتاد استغفار براي او نوشته شود و اگر تسبيح را در دست نگاه دارد و چيزي نگويد به عدد هر دانه هفت استغفار براي او نوشته شود.
آيا حديث بالا از نظر صحت، منابع محکمي دارد ؟
آيا حديث بالا در کتب اربعه هست؟ (اگر هست در صورت امکان آدرس بدهيد).
باتشکر فراوان

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
روايت مورد سوال به اين شكل در بعضي از كتاب هاي روايي غير از كتب اربعه موجود و منسوب به امام صادق (ع) است كه فرمود:"مَنْ أَدَارَهَا مَرَّةً وَاحِدَةً بِالاسْتِغْفَارِ أَوْ غَيْرِهِ كَتَبَ لَهُ سَبْعِينَ مَرَّةً "(1) يعني اگر كسي تسبيح تربت را يك بار بگرداند در حالي كه استغفار كند يا نكند، براي او هفتاد مرتبه به حساب مي آيد. با اين حال چون در مورد فضيلت تسبيح با تربت سيد الشهداء در كتب اربعه در خواست داشتيد بايد گفت:
در باره فضيلت تسبيح با تربت امام حسين(ع) از معصومين سلام الله عليهم اجمعين در كتاب هاي روايي نقل هايي آمده است كه مي توان به دو نوع نقل از معصومين سلام الله عليهم اجمعين اشاره كرد كه در يكي از آن ها عدد خاصي معين نشده، ولي درديگري نام اعدد خاصي آمده است.
1. روايت اول مربوط به امام صادق(ع) است كه فرمود:
"وَ مَنْ كَانَ مَعَهُ سُبْحَةٌ مِنْ طِينِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ (ع) كُتِبَ مُسَبِّحاً وَ إِنْ لَمْ يُسَبِّحْ بِهَا "(2)
يعني كسي كه همراهش تسبيحي از گل قبر حسين(ع) باشد،تسبيح كننده به حساب مي آيد، هر چند با آن، تسبيح نكند.
در اين روايت شريف به عدد خاصي اشاره نشده است، ولي اين مطلب بيان شد كه همراه داشتن تسبيح، خود به خود موجب ثواب است هر چند با آن عمل تسبيح انجام ندهد.
2. روايت دوم مربوط به امام موسي ابن جعفر(ع) است كه فرمود:
"لَا تَسْتَغْنِي شِيعَتُنَا عَنْ أَرْبَعٍ ...وَ سُبْحَةٍ مِنْ طِينِ قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) فِيهَا ثَلَاثٌ وَ ثَلَاثُونَ حَبَّةً مَتَى قَلَبَهَا ذَاكِراً لِلَّهِ كُتِبَ لَهُ بِكُلِّ حَبَّةٍ أَرْبَعُونَ حَسَنَةً وَ إِذَا قَلَبَهَا سَاهِياً يَعْبَثُ بِهَا كُتِبَ لَهُ عِشْرُونَ حَسَنَةً"(3)
يعني: شيعيان ما از چهار چيز بي نياز نيستند... و از تسبيح خاك قبرابا عبد الله(ع) كه از سي وسه دانه تشكيل شده باشد، هر وقت آن را به قصد ذكر خدا بگرداند، خداي متعال براي آن شخص به ازاي هر دانه اي چهل حسنه مي نويسد، و هم چنين اگر آن تسبيح را از روي غير قصد و در حالت فراموشي بگرداند، نيز به حسابش بيست حسنه نوشته مي شود.
پي نوشت ها:
1. شيخ حسن، فرزند شيخ طبرسي، مكارم الأخلاق، قم، انتشارات شريف رضي، سال 1370 ه ش، چاپ چهارم، ص 302 و مجلسي محمد باقر، بحار الانوار، لبنان، بيروت، انتشارات دار احياء التراث العربي، سال 1403 ه ق، چاپ دوم، ج 2، ص 334.
2. شيخ صدوقي، من لا يحضره الفقيه، قم، انتشارات اسلامي، سال 1404 ه ق، چاپ دوم، ج‏1، ص 269
3. شيخ طوسي، تهذيب‏ الأحكام، تهران، انتشارات دار الكتب الاسلاميه، سال 1365 ه ش، ج6، ص76.
موفق باشید.