با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در اين حديث شريف نبوي كه از امام صادق سلام(ع)نقل شده است كه فرمود:" "حَلَالُ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا يَكُونُ غَيْرُهُ وَ لَا يَجِيءُ غَيْرُهُ وَ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ(ع) مَا أَحَدٌ ابْتَدَعَ بِدْعَةً إِلَّا تَرَكَ بِهَا سُنَّةً"(1)
يعني: حلال محمد هميشه تا روز قيامت حلال است و حرامش هميشه تا روز قيامت حرام، غير حكم او حكمى نيست و جز او پيغمبرى نيايد و على(ع)فرمود: هيچ كس بدعتى ننهاد جز آنكه به سبب آن، سنتى را ترك كرد.
توجه اصلي روايت، مقصود هشداري همگاني است كه چون دين اسلام آخرين دين الهي و رسول گرامي اسلام آخرين فرستاده خداي متعال براي هدايت مردم است. پس هر چه در ابلاغ اين آيين نسبت به هدايت افراد جامعه لازم بوده از طرف پيامبر بيان و محدوده حلال و حرام معين شده است. به همين جهت است كه اين روايت به معناي مرز بندي ميان حلال و حرام و تغيير نا پذيري آن تا روز قيامت است، يعني اگر از طرف رسول خدا(ص)موضوعي حلال يا حرام اعلام شد، اين حلال و حرام تا روز قيامت مستدام خواهد بود و هيچ مصلحت يا حادثه اي نمي تواند آن را تغيير دهد.
پس ما بايد دقت كنيم كه از هر گونه بدعتي كه موجب تغيير دين و انحراف آن از مسير اصلي مي شود، بپرهيزيم.
در ادامه به نمونه اي از اين بدعت ها كه در صدر اسلام اتفاق افتاد اشاره مي كنيم.
اين موضوع را بارها و بارها خوانده يا شنيده ايم در صدر اسلام از طرف خليفه دوم بدعت هايي در دين صورت گرفت و چند نمونه از مسايل شرعي حلال كه از طرف رسول گرامي اسلام به مردم ابلاغ شده بود، حرام اعلام شد.
ايشان به محض اين كه بر تخت خلافت تكيه زد گفت:" متعتان كانتا محللتان في زمن النبىّ و أنا احرّمهما و أعاقب عليهما" يعني دو حلال است كه در زمان رسول خدا(ص) حلال بوده و من آن را حرام وكساني كه به آن عمل كنند، مجازات مي كنم و آن دو متعه،متعه حج و عقد موقت بوده است.(2)
در تفاسير آمده است:
1. از ابا عبد اللَّه جعفر بن محمد (امام صادق(ع)) شنيدم كه فرمود: خداى تبارك و تعالى محمد(ص) را فرستاد، و به وسيله او انبيا را ختم نمود، پس ديگر بعد از او پيغمبرى نخواهد آمد، و كتابى بر او نازل كرد، و به وسيله آن كتاب، كتاب هاي آسمانى را ختم نمود، و ديگر كتابى نخواهد آمد، و در آن كتاب اشيايى را حلال و چيزهايى را حرام كرد.
پس حلال محمد حلال است تا روز قيامت، و حرام او حرام است تا روز قيامت، در آن كتاب شرع(دين) شما و خبر امت هاى قبل از شما و بعد از شما است، و رسول خدا(ص)، اين كتاب را علم اوصيايش قرار داد، علمى كه همواره در آنان باقى است، ولى مردم (اهل سنت) آنان را ترك نمودند،با اين كه اوصياى رسول خدا(ص) شاهدان بر اهل هر زمان اند، آرى مردم از اين حضرات رو گردانيده و غير آنان را پيروى كردند. (3)
2.اين تعبير(حديث شريف) بيان كننده ادامه اين شريعت تا پايان جهان مىباشد.(4)
پي نوشت ها:
1. شيخ كليني، الكافي، تهران، انتشارات اسلاميه، سال 1362 ه ش، چاپ دوم، ج1، ص 59.
2. شيخ مفيد، الارشاد، ترجمه رسولى محلاتى سيد هاشم، تهران، انتشارات اسلاميه، بي تا، چاپ دوم، ج1، ص 164،با اقتباس.
3. طباطبايي سيد محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه موسوي همداني سيد محمد باقر، قم، انتشارات اسلامي، سال 1374 ه ش، ج3، ص 127.
4. مكارم شيرازي ناصر، تفسير نمونه، تهران، انتشارات اسلاميه، سال 1374 ه ش، چاپ اول، ج17، ص 342.
موفق باشید.
