با سلام
بنده 28 سال دارم و شش ماه است که عقد کرده ام. انتخاب همسرم به صورت کاملا سنتی و با جلسات خواستگاری متعدد بود و در این جلسات بنده از دختر خانم سوالات زیادی کرده و هر دو تمام دیدکاههای خود را عنوان کردیم و سپس همدیگر را پسندیدیم و در شب نیمه شعبان عقد کردیم. خانواده هر دو تقریبا مذهبی هستند. حدود سه ماه قبل خانم بنده تقاضای طلاق کرد که دلایلش مربوط به مواردی ماندد آرام بودن من، عدم گوش دادن به موسیقی و ...( که بنده تمام این موارد را در جلسات خواستگاری گفته بودم) و نیز مسائل جنسی بود. با صحبتهایی که اطرافیان با او داشتند، قرار شد که بیشتر فکر کند و به او مهلت دادیم تا بعد از امتحاناتش فکر کند. با این حال همیشه و به همه گفته که من خیلی خوب هستم و بهتر از من نصیبش نمی شود. خیلی از من تعریف می کند و خانواده اش نیز همینطور.
در این مدت بنده خیلی فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که این دختر خانم آن شخصی که من می خواستم، نیست. خودش عنوان کرده که بعد از عقد تغییر کرده و رفتارش عوض شده است. بنده بر روی حجاب تاکیید زیادی داشتم (نه روی چادر) و به او گفته بودم که نباید موهایت بیرون باشد و آرایش زیادی کنی و لباسهای نامناسب بپوشی (چه در مهمانی و چه در خیابان) ولی ایشان اکثر مواقع موهایش بیرون است و می گوید که دست خودش نیست و از عمد بیرون نمی گذارد (البته در محل کار و دانشگاه چادر می پوشد و خانواده اش نیز چادری هستند) همچنین عضویت در فیس بوک و چت کردن با نامحرمان و آشنایانش و گوش دادن به موسیقی. همچنین از نظر طرز تفکر و مسایل سیاسی دیدگاه مشترکی نداریم. بعد از عقدمان بنده در انجام برخی از کارهایی که می کردم (مانند خواندن برخی دعاها در هر روز و یا نماز شب خواندن و قرآن خواندن) سست شده و دیگر این کارها را انجام نمیدهم. این نکته را بگویم که بنده بسیار اهل گوش دادن به سخنرانیهای روحانیان هستم و سعی کرده ام مطابق موازین اسلامی زندگی کنم.
دلیل اینکه من با تقاضای طلاق او مخالفت کردم این است که فکر می کنم زندگی با او میتواند باعث ترقی و پیشرفت من در مسائل معنوی به سبب سختی زندگی با این فرد می شود و این را امتحان الهی می دانم (با توجه به اینکه اعتقادم این است که این دنیا جای آرامش نیست). همچنین به دلیل خانواده او و دلسوزی که برای آنها می کنم.
این سوال را دارم که آیا این طرز تفکر من صحیح است و با این شخص ادامه زندگی بدهم یا طلاق بگیرم؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر گرامي، براي داشتن ازدواجي پايدار و آرامش بخش بايد بعد از آشنايي هاي اوليه كه زير نظر خانواده انجام مي پذيرد بايد طرفين در مشاوره ي قبل از ازدواج شركت نمايند تا مشاور با درنظر گرفتن ايتم هاي شخصيتي و همساني هاي اجتماعي و فرهنگي مشخص نمايد كه آيا اين ازدواج ازدواج موفقي خواهد بود و يا نه، بهرحال هم اكنون نيز دير نشده و سعي نماييد در صورت امكان به يك مشاوره با تجربه مراجعه نماييد تا رهنمودهاي لازم را به شما ارائه نمايد و در ضمن ازدواج بستري از آرامش روحي و رواني فراهم مي كند تا طرفين بتوانند با استفاده از موقعيت فراهم شده به تعالي روحي برسند و اگر جوّ خانوادگي متشنج باشد همانطور كه خودتان گفته ايد مسائل معنوي نيز ذبح مي شود پس دليل شما براي ادامه زندگي اگر تنها دليل باشد نادرست به نظر مي رسد.
موفق باشید.
