باعرض سلام و خسته نباشید خدمت شما
من پارسال معلم ادبیاتی داشتم که خانم بدی نبودند اما حق معلمی را شاید به طورکامل در حق ما ادا نمیکردند معلم بدی نبودند اما اکثربچه های کلاس از ایشان ناراضی بودند ازجمله کسی که کنارمن مینشست درطول سال و در طول درس وکلاس وروزها بچه ها به خصوص دوست کناری من مدام ازاین خانم بدمیگفتندواورا مسخره میکردند من میدانستم که کارشان اشتباه است اما ازترس سرزنش دوستانم سکوت میکردم و حتی گاهی همپای انان میخندیدم این کار ما در طول سال تکرار میشد وهرجلسه که باایشان کلاس داشتیم تادوروز غیبت میکردیم امسال ایشان درمدرسه ی مانیستند و من وقتی به کارهای پارسال و سکوت کردن هایم وتکرار این کارفکرمیکنم واقعاپشیمانم میدانم که اشتباه بسیاربزرگی مرتکب شده ام وامروز بهترفهمیدم که عذاب حق الناس واقعا عظیم است سعی براین دارم که هرگزاین کارناپسند را امسال تکرار نکنم من تصمیم به جبران کارم دارم اما معلممان امسال درمدرسه ی مانیست و دیگرایشان رانمیبینم تا ازایشان عذرخواهی کنم ایابرای جبران کارم راهی هست؟؟خواهشمندم مرا رهنمایی کنید
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
خداوند متعال مهربان است و در صورت توبه واقعي گناهان را خواهد بخشيد. اما در مورد حق الناس لازم است ابتدا حقوق ضايع شده افراد، تدارك شود. در جاهايي كه انسان حق معنوي بر گردن كسي دارد مثلا آبرويي از كسي برده يا غيبت يا تهمتي به كسي زده است بايد در صورت امكان و دسترسي ، از آن فرد حلاليت بطلبد، ولي اگر حلاليت طلبيدن، موجب ايجاد اختلاف و كينه و نزاع مي شود، لازم نيست حلاليت بطلبد، بلكه بايد توبه و استغفار كرد، و براي آن فرد نيز استغفار و طلب بخشش كرد، و با انجام كارهاي خير و هديه ثواب آن كارها به آن فرد، كم كم اثرات بد آن را از بين برد. همان طور كه در احاديث داريم: «سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا كَفَّارَةُ الِاغْتِيَابِ قَالَ تَسْتَغْفِرُ لِمَنِ اغْتَبْتَهُ كَمَا ذَكَرْتَهُ (1) از پيامبر سوال شد كه كفاره و راه جبران غيبت كردن چيست؟ فرمودند: اين است كه هر وقت ياد آن فردي كه غيبتش را كردي، افتادي، برايش استغفار كني.»
پس هر جا حلاليت طلبيدن باعث مفسده بيشتر مي شود ، لازم نيست حلاليت بطلبيد، توبه و استغفار كافي است. البته در مورد گناه شما به نظر نمي رسد مفسده اي در حلاليت طلبيدن براي شما باشد چرا كه معلمين معمولا در معرض چنين مسائلي قرار دارند و زودتر راضي مي شوند. خصوصا وقتي كه صدق و راستي شما را درك كنند. پس در اين صورت اگر شما مي توانيد ايشان را پيدا كنيد و يا به صورت اتفاقي ايشان را ديديد از ايشان حلاليت بگيريد. اما اگر ايشان را نخواهيد ديد براي ايشان استغفار كنيد و دعا كنيد.
از اين به بعد هر كجا صحبت از اين معلم شد سعي كنيد از خوبي هايش تعريف كنيد، اگر تأمل كنيد حتما نقاط مثبت در اين معلم خواهيد ديد كه راجع به آن سخن بگوييد.
پي نوشت ها:
1. شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، انتشارات جامعه مدرسين قم، 1413 ه.ق، ج 3، ص 377.
موفق باشید.
