با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر گرامي! اين كه تصميم گرفته ايد ديگر گناه نكنيد و گناهان گذشته را نيز جبران كنيد بسيار خوب و ارزشمند است. بدانيد هيچ گناهي وجود ندارد كه با توبه بخشيده نشود و خداوند بر اساس مهرباني و بخشندگي اش، در قرآن وعده داده كه تمام گناهان را مي بخشد خداوند در يكي از آيات فرموده است:«قل يا عبادي الّذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا مِن رحمة الله إنّ الله يغفر الذّنوب جميعاً إنّه هو الغفور الرّحيم وأنيبواإلي ربّكم؛(1) اي بندگان خدا كه بر خود اسراف و ستم كردهايد، از رحمت خداوند نا اميد نشويد كه خدا همة گناهان را مي آمرزد و او بسيار بخشنده و مهربان است و به درگاه پروردگارتان انابه كنيد».
در مورد غيبت بايد بگوييم كه اين گناه نيز با توبه پاك مي شود، ابتدا بايد توبه و استغفار كرد و از خدا طلب بخشش كرد و سپس به جبران اين گناه، البته در حد توان پرداخت. غيبت كننده هم حق الله مرتكب شده هم حق الناس، بايد از فرد غيبت شونده هم حلاليت بخواهد، البته اگر به او دسترسي دارد و حلاليت خواستن موجب بيشتر شدن اختلاف و كدورت و فتنه نمي شود، اين حلاليت طلبيدن لازم است و اگر يكي از اين دو شرط نيست، (يعني نميتوان از او حلاليت گرفت يا با بيان غيبت، اختلافي كه قبلا بوده دوباره شايع مي شود،) حلاليت لازم نيست و توبه و جبران و هديه كردن خيرات براي آن فرد و انجام حسنات براي او كافي است. علماي اخلاق، همچنين مي گويند براي پذيرفته شدن توبه از اين به بعد در مورد آن شخص در ميان جمع بايد تعريف كنيم. (البته در صورت امكان) و محسنات اخلاقي او را بيان كنيم تا قبولي توبه مان زودتر انجام شود. پس بايد در حد امكان آبروي رفته شخص را جبران كرد و نزد كساني كه غيبت كرده ايم به بيان خوبي ها و رفع بدي ها كنيم تا توبه ما مقبول تر شود.
پي نوشت ها:
1. زمر (39) آية 53.
موفق باشید.
