سلام خدا قوت امیدوارم روزگار زیبایی داشته باشید و عاقبتی نیکو
سوالی دارم در مورد نوشتن مشخصات و اطلاعات فردی در سایتهای اینترنتی
و حتی همین کلوب
افراد با آوردن این توجیه که نمیخواهیم اطلاعات واقعی مان را کسی بداند به نوشتن مشخصه های دروغین از خود میپردازند آیاوقتی اطلاعاتی غیر واقع از مشخصات فردی ( نام /نام خانوادگی /تحصیلات /محل سکونت / شغل / اسامی مستعار/ ایدی یاهو/ و یا مثلاً سِمَتهایی که با عناوین مختلف همدیگر را صدا میکنند مثل دکتر / مهندس / استاد و........در حالیکه همچین مدرک تحصیلی و جایگاه اجتماعی را در واقع نداشته باشند) در نت و شبکه های سایبری توسط اشخاص مختلف نوشته میشود با این استدلال که میخواهند از کلاهبرداریهای اینترنتی و سایبری مصون باشند آیا این دادن اطلاعات غیرواقعی، دروغگویی محسوب میشود ؟ایا نوع خطاب کردن همدیگر و یا اطلاعات داده شده کذب محسوب میشود حتی اگر به فعالیتهای نشر عقاید اسلام و کمک به سایر افراد جامعه مشغول باشد؟
من با دلیل و سند برای فردی کذب بودن نوشتن این نوع اطلاعات شخصی در فضای سایبر رو باید به اثبات برسونم و میخوام از کذب بودنش این فرد رو مطمئن کنم لطفا با سندی محکم برای اثبات این حقیقت مرا یاری دهید...ممنون میشم کمکم کنید
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر گرامي! لازم است بدانيد: بيش از يك چهارم افراد در فضاي مجازي در مورد نام خود دروغ مي‌گويند و بيش از يك پنجم نيز كاري را در فضاي مجازي انجام داده‌اند كه از آن احساس پشيماني مي‌كنند.
- نكاتي پيرامون مسأله:
1- بخش مهمي از عدم صداقت و دروغگويي در فضاي آنلاين به دليل تمايل خود استفاده كنندگان در پيش گرفتن اين روش است. در حقيقت بسياري از مردم خودشان ترجيح مي‌دهند شخصيت و واقعيت خود را پنهان كنند و از حقيقت واقعي خود فرار كنند.
2- بي‌صداقتي در فضاي مجازي كاملاً معمول است. بسياري از مردم به شدت علاقه دارند در مورد افراد ديگر در فضاي مجازي اطلاعات كسب كنند. اين در حالي است كه آن‌ها خودشان مي‌خواهند كاملاً ناشناخته بمانند. به همين دليل انسان‌ها معمولاً اطلاعات خود را مخفي مي‌كنند.
3- ناشناخته بودن در فضاي مجازي اين امكان را به برخي ميدهد تا بدون نگراني از فاش شدن هويت خود، فعاليت‌هايي انجام دهند كه در دنياي واقعي جرم محسوب مي‌شوند و حتي ممكن است به واسطه انجام آن‌ها محكوم و زنداني شوند.
3- بسياري از افراد سودجو مي‌توانند بدون نگراني از فاش شدن هويت خود در فضاي مجازي اقدام به دروغگويي، تهديد، فريب دادن ديگران، سرقت اطلاعات شخصي و بسياري كارهاي غير قانوني ديگري كنند. حتي در برخي موارد، مردم چند حساب كاربري مجزا در يك سايت مانند فيس‌بوك توليد مي‌كنند تا بتوانند چند زندگي آنلاين متفاوت داشته باشند و از طريق آن‌ها اهداف مجرمانه خود را در پيش بگيرند.
4- به اين ترتيب، عجيب نيست كه يكي از بهترين دوستان شما در دنياي حقيقي، يكي از مزاحمان شما در فضاي مجازي باشد و براي شما مشكلات زيادي به وجود بياورد.
5- يكي ديگر از نگراني‌ها در اين زمينه، سايت‌هاي دوستيابي است. تحقيقات نشان ميدهد بيش از يك سوم افراد در اين سايت‌ها، هويتي جعلي دارند. طبق آمارهاي داده شده 45 درصد در مورد اطلاعات خصوصي خود مانند سن، جنسيت، ميزان درآمد و مانند آن دروغ مي‌گويند.
- نگاه شرعي به مسأله:
[دروغ، آفت ارتباطات در فضاي مجازي]:
متأسفانه فضاي مجازي زمينه‌ي مناسبي براي طرح دروغ و ساخت تصويري دروغين از شخصيت و هويت خود است.
از نظر شرعي بايد گفت:
تشخيص اين مسأله تا حدودي به عهدۀ خودتان مي باشد، زيرا مشخص است كه گاهي براي عضويت و استفاده از سايت يا نرم افزار خاصي، نيازي نيست كه اطلاعات درست و صحيح دهيم و ضرري هم به موضوع مسأله نمي زند، ضمناً گاهي اوقات كه مجبور در عضويت برنامه هايي در فضاي مجازي مي شويم، براي اينكه افراد سودجو از مشخصات ما سوء استفاده نكنند، از اسم مستعار استفاده مي كنيم و اشكال شرعي ندارد.
اما گاهي اوقات مسايل مهمي در ميان است كه اطلاعات غلط يا مستعار دادن، نشان از اجحاف يا ضربه زدن به ديگران مي شود كه مشخصاً از نظر شرعي اشكال دارد و حرام است.
البته بايد دقت داشته باشيد كه مقايسه فضاي طبيعي با دنياي مجازي در اين موارد كاملاً اشتباه مي باشد.
ضمناً خطاب ها و عناويني كه داده مي شود و در فضاي جامعه رايج است، در صورتي كه حقيقت مسأله كاملاً مشخص است، امري بي اشكال است.
موفق باشید.
