با سلام و خسته نباشید
خیلی و بی نهایت سپاسگزارم از شما که سوالم رو جواب دادید، اگر ما شما عزیزان را نداشتیم چه می کردیم در این دنیای سیاه؟! دلم رو خیلی آرو کردید
از پاسختان ممنونم اما اصل سوال من در رابطه با قبل از ظهور صاحب الزمان بود!
یعنی دنیا به خون کشیده نمی شه بعدش امام زمان بیاد؟ یعنی قبل از ظهور سفیانی حکومت نمی کنه و دنیا رو داغون نمی کنه تا امام زمان بیاد؟ یعنی دنیا پر از ظلم نمی شه و بعدش امام زمان میاد؟ یعنی انقدر جهان غرق فتنه نخواهد شد پیش از ظهور؟
من اصل سوالم پیش از ظهور و در آستانه ظهور است
آیا رعب و وحشت قبل از ظهور برای ما نخواهد بود؟
اینه که خیلی منو می ترسونه
خواهش می کنم در این باره هم کمکم کنید
باسپاس فراوان

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
قبل از ظهور حضرت قتل، ظلم وناهنجاري ها گسترش مي يابد و يكي از نشانه هاي ظهور امام زمان (ع) زياد شدن هرج و مرج و فتنه هامي باشد. علامه‌مجلسي -در باب نشانه هاي ظهور-، روايتي از امام صادق(ع) آورده كه در آن بيش از صد نوع گناه و انحرافات اخلاقي، اجتماعي، اعتقادي و فرهنگي - در دوران غيبت-، خبر داده شده است. (1) ظلم وگناه مو جب مي شود كه جامعه بشري از وضعيت موجود منزجر و از عمق جان خواهان دگرگوني آن مي گردد.(2)، البته فراگير شدن ظلم به اين معنا نيست كه ديگر هيچ افراد خوبي در جامعه وجود ندارند، بلكه در همان زمان ، افراد پاكباخته، متعهد و صالحي زمينه قيام حضرت را آماده مي سازند. شهيد مرتضي مطهري مي گويد: منظور از فراگير شدن ستم آن است كه هر يك از شقي و سعيد، گروه حق و باطل، به نهايت كار خود مي رسند. ستمكاران و بدكاران، به نهايت درجه بدي و نابكاري مي رسند و نهيب آتش آنان همه را فرا مي­گيرد. در اين هنگام كه صالحان در مظلوميت و استضعاف به سر مي برند و همة راه هاي چاره بر آنان بسته مي شود، مهدي(عج) ظهور مي كند و دنيا را پر از عدل و داد مي كند.(3)
درباره سفياني بايد گفت :براساس برخي روايات پيش از قيام قائم (ع)مردى از نسل ابوسفيان در منطقه شام خروج مى كند و با تظاهر به دين دارى ، گروه زيادى از مسلمانان را مى فريبد و به گِرد خود مى آورد و بخش گسترده اى از سرزمين هاى اسلام را به تصرف خويش در مى آورد وى آن گاه كه از ظهور مهدى (ع)باخبر مى گردد، با سپاهى عظيم به جنگ وى مى رود و در منطقه (بيداء)بين مكه و مدينه با سپاه امام (ع)برخورد مي كند و به امر خدا، همه لشكريان وي به جز چند نفر، در زمين فرو مي روند و هلاك مي شوند. (4)
پي نوشت ها:
1. علامه مجلسي، بحارالانوار، ج 51، ص 320.
2. ابراهيم اميني، دادگستر جهان ،، انتشارات شفق، چاپ هيجد هم، 1378،
ص 228.
3. مرتضي مطهري، قيام و انقلاب مهدي ( ع ) از ديدگاه فلسفه تاريخ، انتشارات صدرا ،1373ش، ص 66.
4. مفيد، ارشاد- ترجمه رسولى محلاتى‏،‏ اسلاميه،‏ تهران،‏ نوبت چاپ دوم‏، ج‏2، ص 345؛ مجله حوزه، شماره 70ـ 71، بررسي نشانه هاي ظهور، ص 223تا 280 -با تلخيص.
موفق باشید.