نقل از اموزش فلسفه استاد مصباح ج 2 ص 43؛معلوليّت، ذاتى وجود معلول و غير قابل تخلّف از آن است. پس چنان نيست كه تحقّق موجودى دو فرض داشته باشد: يكى اينكه معلولِ موجود كاملترى باشد، و ديگرى آنكه بى نياز از علّت بوده مستقلّاً تحقّق يابد. بلكه اگر چيزى امكان معلوليّت داشت حتماً معلول خواهد بود. و هر موجودى كه بتوان كاملتر از آن، فرض كرد امكان معلوليت را دارد پس حتماً معلول مى باشد و ديگر امكان عدم معلوليّت را نخواهد داشت زيرا اگر امكان عدم معلوليّت هم در آن فرض شود معنايش اينست كه ذاتاً اقتضايى نسبت به معلوليّت و عدم معلوليّت ندارد يعنى اگر معلول باشد معلوليّت آن، ذاتى نيست در صورتيكه ، روشن شد كه معلوليّت، ذاتى وجود معلول است. پس چيزى كه قابل معلوليّت باشد يعنى بتوان موجودى كاملتر از آن فرض كرد ضرورتاً معلول خواهد بود.سوال من اینجاست که امکان معلولیت برای وجودی از این 2 مساله گرفته میشود1فرض وجود کاملتر2محال نبودن این مساله که چیزی علت چیز دیگری واقع شود واگر این مساله که چیزی علت چیز دیگری واقع شود را محال بدانیم یعنی بگوییم محال است وجودی در ذات خویش نیازمند وجود دیگری باشد در این صورت امکان معلولیت سلب میشود.چگونه میتوان ثابت کرد که نیازمند بودن موجودی به موجود دیگر در وجود داشتن محال نیست؟با تشکر

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
با عرض پوزش به دليل حجم زياد سوالات و محدوديت هاي اين مركز از پاسخگويي به سوالاتي كه جنبه علمي محض دارند و ارتباط مشخصي با شبهات ديني ندارند معذوريم
موفق باشید.