غیبت

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
از لحاظ فقهي حرمت غيبت مخصوص به مؤمنان است و فقيهان، مخالفان را در زمره مؤمنان نمي شمارند از اين رو غيبت آنها حرام فقهي نيست. تمام كساني كه شيعه دوازده امامي هستند، برادر و خواهر مؤمن ما هستند و اگر فسقشان آشكار نباشد، غيبتشان ممنوع است.
و كساني كه مسلمان يا شيعه دوازده امامي نيستند، غيبتشان حرام نيست. (1)
گر چه غيبت و افشاكردن عيوب پنهان و پوشيده غير شيعيان از ديگر مسلمانان و غير مسلمانان به خودي خود غيبتِ حرام نيست و جايز مي باشد. اما اين افشاكردن اگر به امنيت فرد يا ديگران ضربه بزند يا باعث بد معرفي شدن شيعيان گردد و خلاصه از وجهي به ضرر فرد و جامعه اسلامي باشد، جايز نيست و بايد از آن خودداري كرد. (2)
در روايات هم به زيباتر بودن خودداري از غيبت غير شيعيان تصريح شده است.(3)
بنا بر اين غيبت فردي كه شيعه دوازده امامي است حرام است و غيبت غير دوازده امامي در صورتي كه براي شناساندن خباثت او به جامعه، ضروري نباشد، پسنديده نيست و اگر با اين كار وجهه اخلاقي و زيباي شيعيان لكه دار مي گردد، از اين جهت حرام مي باشد.
بله اگر فرد غير شيعي، فردي گمراه كننده است و در صدد به انحراف كشاندن شيعيان مي باشد يا از لحاظ اخلاقي فاسد است و شناساندن او لازم است و ...، در اين صورت غيبت او نه تنها جايز بلكه لازم است.
پي نوشت ها:
1. شيخ انصاري، كتاب المكاسب، قم، باقري، 1415ق، ج1، ص319؛ امام خميني، المكاسب المحرمه، قم، اسماعيليان، 1410ق، ج1، ص376 به بعد.
2. امام خميني، همان، ص376.
3. كليني، كافي، تهران، اسلاميه، 1363ش، ج8، ص286.
موفق باشید.