با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
چه زيباست توبه و بازگشت به خدا در دوران جواني. خوشا به حالت كه پس از لغزش و فراموش كردن خويشتن و خدا، زود خود و جايگاه انساني خود را يافتي. به معذرت خواهي از خداوند برخاستي كه در همه جا حاضر و ناظر است. از همه كارهاي انسان آگاه است، عذاب وجدان و ناراحتي شما علامت بسيار خوبي است. حاكي از وجود ايمان درون قلب شماست.
علت شكنجه روحي ارتكاب گناه است. شكنجههاي وجدان اخلاقي بسيار جانگاه و توانفرسا و گاهي صورت پشيماني به خود ميگيرد كه آن را جز با جبران خطا يا فديه نميتوان آرام كرد. به همين جهت آمرزيدن گناهان در اديان داراي مقامي مهم ميباشد.(1)
فكر گناه مانند كابوس وحشتناكي بر روح گناه كار سايه مي افكند. زنجير اعمال گذشته همچون طوق سنگيني بر دست و پاي او پيچيده است. احساس گناه و ندامت محصول نداي وجدان است. شايد سخن امام علي (ع) ناظر به اين حالت نفساني باشد كه فرمود: يك ساعت شهوت راني و گناه اندوه طولاني را در بردارد. (2)
اما:
گرچه منزل بس خطرناك است و مقصد ناپديد هيچ راهي نيست كان را نيست پايان، غم‌مخور
براي رهايي از شكنجه وجدان و رسيدن به آرامش، خداوند درهاي توبه و استغفار و كفارات را به روي گناهكاران گشوده است.
با توبه ميتوان از عذاب رهايي يافت.گنهكار قبل از توبه حالت و وضعيتي دارد كه به موجب آن مستحق عذاب است، ولي پس از توبه واقعي و استغفار در پيشگاه خداوند، حالت او دگرگون ميشود. روح عصيانگر او تصفيه شده و مستحق آمرزش و رحمت ميگردد. مانند كسي كه پس از ارتكاب جرم و ضايع كردن حق ديگري شايسته كيفر است؛ اما وقتي كه شاكي را از خود راضي كرد، مستحق تخفيف و يا بخشش ميشود.
فرد گنهكار در چنين گناهانى بايد از كرده خويش، توبه حقيقي كند، يعني واقعا از گناه خود پشيمان شود و از خدا بترسد و تصميم بگيرد كه هرگز گناه و گناهان ديگر را انجام ندهد. بسيار استغفار كند. به رحمت پروردگار و قبولي توبه اش اميدوار باشد. توبه حقيقي چنان انسان را دگرگون مي كند كه گويي هيچ گناهي را مرتكب نشده است.
خداوند در يكي از آيات فرموده است:
« قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم؛ (3) اي بندگان خدا كه بر خود اسراف و ستم كرده‌ايد، از رحمت خداوند نا اميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي‌آمرزد . به درگاه پروردگارتان بازگشت كنيد».
به هيچ وجه خود را ناپاك ندانيد. انسان مؤمني هستيد كه به هر دليلي دچار يك كج رفتاري گشته‌ايد. هيچ‌گاه خودتان مساوي با رفتار ناشايست خود ندانيد. بنده خدا هستيد و خداوند بنده اي را كه به سويش آيد ،طرد نمي كند. براي جبران گناهان ريز و درشت راه روي همه بندگان باز است؛ زيرا رحمت و بخشايش الهي بسيار بزرگ و گسترده تر از هر گناهي است. در اين راه از توسل به اهل بيت غافل نشويد.
اين حالت (آگاهي و فهم و پشيماني ) حالت ارزشمندي است كه بايد قدر آن را بدانيد. خداوند بزرگ همان گونه كه نيكوكاران را دوست مي دارد، توبه كنند گان را نيز دوست دارد . خداوند نه تنها با دعوت به توبه و بازگشت، وعده فرموده است كه توبه بندگان خويش را مي پذيرد، بلكه آن ها را جزء دوستداران خود قرار داده است.
بنابر اين با عزم جدى بر ترك گناهان و استغفار به درگاه خداوند و جبران حق الله و حق الناس، مطمئن باشيد خداوند گناهان تان را مىبخشد. از خداوند بخواهيد شما را مورد لطف قرار دهد.
پي نوشت ها:
1. فلسفي، كودك، هيئت نشر معارف اسلامي، تهران، ج 1، ص 418.
2. العلامة المجلسي، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء، بيروت، 1404 ه ق، ج 75، ص 45.
3. زمر (39) آيه 53.
موفق باشید.
