با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در ابتدا بايد اين نكته روشن گردد كه مرتبه عالي امدادهاي الهي كه همان كمك و مستقيم خداوند به برخي مومنان باشد منحصر در موارد خاص و بسيار محدود بوده يعني براي افراد خاص، آن هم در موارد خاص انجام مي پذيرفته است، نظير آنچه نصيب حضرت هود(ع) شد كه قوم عاد و ثمود را به كمك باد مغلوب و سركوب نمود.(1) گاهي هم فرشتگان را به كمك رسول خاتم(ص) مي‌فرستد.(2)
اما در كنار همه اين موارد بايد دانست كه آنچه از سنت خداوند در عالم مي شناسيم و مي دانيم آن است كه خداوند روابط بين موجودات عالم را بر اين اصل استوار ساخته كه هرچيز بر مبنا و اساس و ضابطه خود حركت نمايد و حساب و نظام معيني در زندگي دنيايي برقرار باشد، سنت الهى بر اين است كه جريان امور دنيوى به طور عادى و طبيعى پيش رود. در غير اين صورت دنيا بستر آزمايش براي بشر نخواهد شد؛ در روايات ما تاكيد شده است كه: "خداوند از جريان و تحقق اشيا جز از راه اسباب و علل ابا دارد". (3)
بر همين اساس حتي رهبران الهي كه امكان دسترسي به خزانه هاي غيب اعم از علم و قدرت خاص الهي بودند و مي توانستند همه امور خود را از مجاري غير عادي به نتيجه برسانند، چنين نكردند. زيرا اگر زندگى شان بر مبناى علم لدنى (و دانش خدادادي) و قدرت هاي خاص و اعجاز باشد، عمل و زندگى شان سر مشق و الگو و قابل پيروى نمى گرديد و به علاوه مي دانستند كه سنت خداوند در اداره عالم همان روال طبيعي و عادي است .
حتي پيامبر خدا نيز در صورت كم كاري و بي توجهي برخي از يارانش در جنگ احد شكست سختي را تحمل مي نمايد و خداوند هم در برابر توقع رسيدن امدادهاي خاص به آن ها دلداري داده مي فرمايد:
« إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَ تِلْكَ الْأَيَّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النَّاس (4) اگر (در ميدان احد،) به شما جراحتى رسيد (و ضربهاى وارد شد)، به آن جمعيّت نيز (در ميدان بدر)، جراحتى همانند آن وارد گرديد. و ما اين روزها (ى پيروزى و شكست) را در ميان مردم مىگردانيم (- و اين خاصيّت زندگى دنياست-) » .
حقيقت همه اين رفتارها همان بود كه خداوند مي خواهد امور عالم بر اساس نظام طبيعي و وضعيت روشن خود رقم بخورد و از امور غير عادي و غير طبيعي جز در موارد خاص استفاده نشود؛ در نتيجه در آن موارد خاص كه در زندگاني انبياء و ائمه هم حالت استثنا داشت، تنها در مواردي خاص خداوند روابط متداول و شناخته شده طبيعي را متغير مي ساخت تا براي توده مردم روشن گردد كه اين فرد معين با ديگر افراد تفاوت داشته و متصل به منبع قدرت بي نهايت خداوندي است و به محض آنكه اين امر به اثبات مي رسيد ديگر نيازي به چنين معجزات و امور خارق العاده اي هم نبود و در نتيجه معمولا معجزات انبياء تداوم نمي يافت.
پي‌نوشت‌ها:
1. حاقه (69) آيه 6- هود (11) آيه 95.
2. آل عمران (3) آيه 125.
3. علامه مجلسي، بحارالانوار،نشر اسلاميه ،تهران ،بي تا. ج 2، ص 90، حديث 13.
4. آل عمران (3) آيه 140.
موفق باشید.
