با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
قرآن در بسياري از آيات خود، سعي در شناساندن اسماء و صفات خدا با بهترين توصيف ها دارد و اين نكته را به خوبي نشان داده است.
البته چون قرآن كتاب هدايت است، پس مي بايست انسان را به مقصدي متعالي رهنمون كند؛ مقصدي كه مبدأ تجلي اسماء و صفات و منشأ خلقت عالم است و هر فطرت پاكي تصديق مي كند كه آن مبدأ، جز خدا چيز ديگري نخواهد بود و اين تعليم ذاتي و فطري خواهد بود.
خدايي كه در قرآن توصيف شده است، رحمان و رحيم است، عالم و قادر است، سميع و بصير است، خالق آسمان ها و زمين است، به ارده او هر كاري انجام مي پذيرد و...
در تفسير عياشى از امام جعفر صادق از پدرش امام باقر سلام الله عليهما روايت شده كه فرمود: مردى از امير المؤمنين(ع) خواهش كرد كه آيا ممكن است پروردگار ما را، براي مان توصيف كنى، تا هم محبت مان به او بيشتر شود و هم معرفت مان؟ اميرالمؤمنين(ع) با حالتى خشمگين به خطبه ايستاد و ضمن ايراد خطبه براى عموم حضار، رو به آن شخص كرد و فرمود: اى بنده خدا بر تو باد به آن چه كه قرآن تو را به صفات خدا دلالت مىكند، و آن چه كه رسول خدا(ص) (كه در اين باب مقدم بر تو است) از معرفت خدا به تو پيشنهاد مىكند، و آن چه را كه در اين وادى از نور هدايت او روشن شده پيروى كن كه هدايت او نعمت و حكمتى است كه در اختيار تو قرار گرفته، پس همين مقدار را بگير، و شكرش را به جاى آر...(1) و اما چون سخن در اين باب بسيار است و نيز آيات فراوان؛به همين دليل مراجعه به كتاب هايي كه در اين زمينه به طور مفصل تحقيق كرده اند لازم است و از همه بهتر، مراجعه به كتاب پيام قرآن جلد چهارم كه اختصاص به معرفي صفات خدا و وجود آن در قرآن دارد و نوشته آيه الله مكارم شيرازي است، مناسب به نظر مي آيد.
پي نوشت:
1. ترجمه الميزان، ج3، ص 106.
موفق باشید.
