می گویند برخی از احکام دینی و دستورات قرآنی مخصوص پیامبر و یا اهل بیت بوده و مسلمانان دیگر در این زمینه هیچ وظیفه ای ندارند مثل تعدد زوجات و چندهمسری.
از آنجا که «لا یقاس بآل محمد احد» نباید اهل بیت را با خودمان مقایسه کنیم پس حکم چندهمسری فقط و فقط برای اهل بیت صلوات الله علیهم بوده و چون نگاه آنها به موضوع تعدد زوجات نگاه غیر جنسی بوده و هیچ تمایل غریزی در این زمینه نداشته اند و حکمت های دیگری بوده پس اساسا از موضوع خیانت جنسی مبرا بوده اند در حالی که اگر همین عمل را سایر مسلمانان ولو با عدالت کامل انجام دهند چون عملشان از نگاه و لذت جنسی بدور نیست در حق همسر خیانت محسوب می شود و در نتیجه حکم تعدد زوجات برای عصر پیامبر و مخصوص اهل بیت بوده و در زمان ما منسوخ گردیده است.
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
حكم چند همسري از احكامي است كه در قرآن آمده و مقيد به معصومان هم نشده است:
« وَ إِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُواْ فىِ الْيَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاءِ مَثْنىَ وَ ثُلَاثَ وَ رُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَالِكَ أَدْنىَ أَلَّا تَعُولُوا؛ (1) و اگر مىترسيد كه (بهنگام ازدواج با دختران يتيم،) عدالت را رعايت نكنيد، (از ازدواج با آنان، چشمپوشى كنيد و) با زنان پاك (ديگر) ازدواج نمائيد، دو يا سه يا چهار همسر و اگر مىترسيد عدالت را (درباره همسران متعدد) رعايت نكنيد، تنها يك همسر بگيريد، و يا از زنانى كه مالك آنهائيد استفاده كنيد، اين كار، از ظلم و ستم بهتر جلوگيرى مىكند.»
اصولا فرض امكان عدم رعايت عدالت براي معصومان بي معناست و اگر اين امر اختصاص به معصومان داشت خداوند نمي فرمود اگر مي ترسيد عدالت نكنيد به يك همسر اكتفا كنيد. در احاديث حضرت رسول و امامان هم موردي وجود ندارد كه نشان دهد تعدد زوجات براي معصومان است و خود حضرات معصومين نيز در زمان خود به اختصاصي بودن اين امر اشاره نكرده اند و مانع تعدد زوجات ديگران نشده اند.
برخلاف آنچه در سوال ذكر كرده ايد، ازدواج مجدد نشان دهنده خيانت جنسي نيست. اسلام اين قانون را به جهت حكمتهاي متعدد فردي و اجتماعي كه در آن است وضع كرده (2) و تمام زنان نيز همسر شرعي فرد بوده و وي اگر بتواند رعايت عدالت ميان آنها نمايد، مشكلي در اين مورد ندارد. به طور طبيعي يكي از حكمتهاي موجود در اين حكم، مسايل جنسي است و اصلا فارغ از اين مساله نمي توان به مساله ازدواج نگاه كرد و توجه به نيازهاي جنسي در ازدواج هاي بعدي تفاوتي با توجه به اين امر در ازدواج اول ندارد.
خيانت جنسي زماني معنا پيدا مي كند كه خارج از حدود شرع و دستورات دين اسلام باشد و اگر در چارچوب دين باشد ديگر عنوان خيانت بر آن مترتب نيست. اگر چه به دلايلي در عرف و جامعه چنين تصوري وجود داشته باشد. لذا اين امر اختصاص به ائمه ندارد و هر مسلماني مي تواند با رعايت شرايط آن (همانگونه كه در بالا هم اشاره شد و نكته اصلي آن بر روي عدالت ميان زوجات بود) مي تواند همسر ديگري اختيار كند. البته اين حكم اختصاص به اسلام ندارد و بسياري از مكتبها آن را تجويز كرده اند.
پي نوشت ها:
1. نساء (4) آيه 3.
2. براي مطالعه بيشتر در اين زمينه ر.ك http://www.pasokhgoo.ir/node/63730
موفق باشید.
