سلام. جوانی هستم مجرد و به سن بلوغ رسیده. متاسفانه با نماز و شرکت در هیئت های مذهبی و بودن در کنار بسیجیان مسجد نتوانستم کاملا غریضه جنسی ام رو کنترل کنم. و هفته یکبار مرتکب خودارضایی میشوم. و توان مالی برای ازدواج هم ندارم. حکم من چیست ؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
احساس خجلت و شرمندگي در برابر خداوند نسبت به پيشينههاي سوء خود از بهترين حالات روحي و معنوي و زمينه ساز توبه و جلب رحمت و عنايت پروردگار است. كسي كه مرتكب معصيت شده و سپس از كار خود پشيمان شود، لازم است توبه نمايد و از خدا طلب آمرزش كند. (1) توبة از هر گناهي و از جمله خودارضايي دو ركن اساسي دارد:
1- پشيماني از گناه.
2- عزم بر ترك آن. مهمترين گام در ترك گناه، اراده و صبر در برابر خواسته هاي نفساني است. امام علي(ع) مي فرمايد: "توبه به دل پشيمان شدن و به زبان آمرزش خواستن و به اندام ترك نمودن است".(2) اگر قبلاً تصميم گرفته ايد، ولي باز آن را شكسته ايد، مأيوس نشويد. بياييد از نو تصميم بگيريد. با جديت وارد عمل شويد. با زبان جاري كردن استغفار و طلب مغفرت و عزم بر ترك گناه مطمئن باشيد گناه سابق شما بخشيده شده است.
بر اين اساس مي توان گفت:
حقيقت توبه، پشيماني از گناه و قصد و عزم جدي براي ترك آن است. اگر كسي به اين حالت دست يافت، حقيقت توبه در او محقق شده است. توبه هر گاه حقيقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخيزد، واقعاً از گناهى كه مرتكب شده، احساس خجلت و ندامت كند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد كسب رضاى حق تعالى باشد, مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و بركاتش نمايان مى گردد. هر چند گناه بزرگ يا بسيار باشد.
سعي كنيد خاطرات تلخ گذشته را به بوته فراموشي بسپاريد. بر نقاط قوّت خود تأكيد و اصرار ورزيد تا از اين طريق اعتماد به نفس و خود باوري شما تقويت گردد. براي استقامت در اين راه بايد از اراده قوي برخوردار باشيد. پس با استفاده از راه هاي تقويت اراده، اراده خويش را تقويت كنيد. در اين زمينه مطالعه كتاب " تقويت اراده " اثر خانم وجيهه آذرمي را توصيه مي كنيم.
مطالب تكميلي درباره روش صحيح توبه وراه هاي رهايي از اين عادت ناپسند را مي توانيد در آرشيو سايت هاي porsojoo.ir و pasokhgoo.ir مطالعه كنيد.
توصيه مي كنيم به هيچ وجه خود را ناپاك ندانيد، فرد مؤمني هستيد كه به هر دليلي دچار يك رفتار ناپسند گشته ايد. هيچ گاه خودتان را مساوي با رفتار ناشايست خود ندانيد. در پيشگاه خداوند عزيز و دوست داشتني هستيد و براي جبران گناهان ريز و درشت راه به روي همه بندگان باز است.
3. راهكار اصلي در پيشگيري و درمان مشكل، طبق فرموده قرآن، دو چيز است: يكي ازدواج است - در صورت مهيا بودن شرائط - و ديگري داشتن تقواي دروني و عملي. بزرگان گفتهاند: «نفس را مشغول بدار؛ و گرنه او تو را به خود مشغول خواهد ساخت». اين ها تنها راهي هستند كه غريزه جنسي خود را به طور موقت كنترل كنيد. طبيعي است براي كنترل غريزه جنسي بايد از برخي راهكارها كمك بگيريد. در اين زمينه بايد چند چيز را دقيقاً و حتماً بدون سهلانگاري عمل نماييد:
1/ تصميم جدي و قاطع بر گناه نكردن؛ تا انسان عزم راسخ بر ترك گناه نداشته باشد، چندان توفيقي در عدم ارتكاب گناه به دست نميآورد.
2/ ترك زمينه گناه: پيشگيري از زمينه هاي گناه آسانترين راه مبارزه با گناه است. جواني كه ميخواهد گناه نكند ، بايد خود را از صحنههاي گناه دور نگه دارد.
اين خود زير مجموعهاي دارد كه مهم ترين آن عبارت از است:
* كنترل چشم:
دقيقا بايد مواظب چشم خود بود كه مبادا به نامحرم و هر آنچه كه شهوتانگيز است، نگاه شود. امام صادق(ع)مي فرمايد: «النظر سهم من سهام ابليس مسموم و كم من نظرة اورثت حسرة طويلة؛(3)
نظر دوختن تيري مسموم از تيرهاي ابليس است. چه بسا نگاهي كه حسرت دراز مدتي را (در دل) به ارث بگذارد». تا حد امكان انسان از حضور در مجالس مختلط يا برخورد با نامحرم پرهيز نمايد.
* كنترل گوش:
بايد از شنيدنيهايي كه ممكن است به حرام منجر شوند و زمينهساز حرام هستند، پرهيز شود. مانند نوار موسيقي، صداي شهوتانگيز نامحرم و...
* ترك مصاحبت با دوستان ناباب:
دوستاني كه باعث ميشوند انسان طعم گناه را مزمزه كند، دشمن هستند و بايد از آن ها پرهيز كرد.
البته اين ها از مهم ترين زمينههاي گناه هستند كه بايد ترك شوند، ولي به طور كلي هر چيزي كه زمينۀ گناه را فراهم ميكند، بايد ترك شود.
ترك فكر گناه، اشتغال به برنامۀ شبانهروزي، ورزش، توجه كامل به اين كه خداوند در همة حالات آگاه و ناظر بر اعمال ما است، تفكر در عواقب زيان بار گناه، باور كردن اين كه شيطان و نفس امّاره، دشمن انسانند،عمر انسان زودگذر است و در آينده بسيار نزديك به نتايج اعمالش خواهد رسيد، از مهم ترين مواردي هستند كه انسان را در داشتن داشتن تقواي دروني و عملي كمك مي كند.
پي نوشت ها:
1. زمر(39)، آية 53.
2. محمد محمدي ريشهري، ميزان الحكمه، دار الحديث، 1416 ه.ق، ج 2، ص 997، ماده "ذنب".
3. حاج شيخ عباس قمي، سفينه البحار، دار الاسوه، 1422 ه.ق ، ماده نظر.
موفق باشید.






