با سلام..
من پسری 21 ساله هستم.هر روز که میگذره شبه هایم در مورد اسلام بیشتر میشه و من رو وادار به تردید میکنه که آیا دین تقلیدی پدری و قومم همان چیزیست که باید باشد..
خیلی دلم میخواد که از روی مطالعه و خرد جوابم را بگیرم اما چون دانشگاه مجالم را نمی دهد همچنان آشفته هستم ولی بحر حال مطالعه و تحقیق را گذاشته ام برای تابستان که امیدوارم بتونم زیبایی های اسلام و دین سرزمینم رو با قلبم لمس کنم.سوال اصلی من در مورد تاریخیست که برای تحقیق گذاشته ام و این چند ماه اینده ای که در همین آشفتگی می مانم...آیا قضیه را با کسی دیگر هم در میان بگذارم؟
با تشکر
دانشجوی مدیریت بازرگانی

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
با عرض پوزش بابت تاخيري كه در ارسال پاسخ ايجاد شد ؛
دوست عزيز روح حقيقت جو و دغدغه ارزشمند شما را در رسيدن به ايماني عميق و آرامش بخش مي ستاييم و براي شما آرزوي موفقيت مي كنيم
به طور كلي شك و ترديد داراي اقسامي است؛ گاهي مواقع ذهن انسان در باره ارتباط ميان موضوع و محمول يك قضيه مردد و براي اثبات آن وارد عمل مي شود. براي مسير علمي و براي يافتن واقع اين شك طبيعي بوده و موجب برطرف شدن احتمالات اضطراب آميز است. اين شك، شك منطقي است كه جايگاه مهمي در كشف حقيقت دارد و به همين خاطر است كه گفته مي شود يقين هاي اصيل و مفيد، آن سوي پل شك و ترديد است.
چنين شكي كه انسان را به يقين مي­رساند و بسيار مطلوب است، بلكه به مراتب بهتر از ايمان ظاهري و تقليدي و بي اساس است.
البته نوعي شك بيماري هم وجود دارد كه ناشي از ناتواني ذهن از رويارويي با مدعاها، دلايل، تجزيه، تحليل و... در باب واقعيات است. در واقع ملاك اين بيماري وحشت ذهن از بررسي واقعيات و تفكيك آن ها از خيالات و حقيقت نماها مي باشد.
گاهي نيز يك نوع بيماري فكري است كه انسان در هر چيزي دچار شك و ترديد شده‌ يا ناخواسته حتي به چيزهايي كه اعتقاد دارد، دچار شك مي­شود. سوالات گوناگون ناخواسته و به صورت تلقين شيطاني در ذهن وارد مي­شود، اين ها علائم نوعي بيماري است كه به‌آن بيماري وسواس فكري مي گويند. (1(
بر همين اساس شك در باورها و اعتقادات مانند شك در اصل وجود خداوند اگر از نوع بيماري باشد كه علت و ريشه آن مشخص است و بايد ريشه آن را درمان كرد، اما گاهي از قبيل شك منطقي است. انسان به ويژه در اوائل جواني در مورد پذيرش وجود خداوند واقعا گاهي شك مي كند. در اين موارد شك گذرگاه خوبي است، ولي توقفگاه خوبي نيست. اگر شخص نسبت به امري شك كرد و پيرامون آن تحقيق و مطالعه و سؤال و تفكر كرد تا حقيقت را بيابد، رشد خواهد كرد و معرفت و ايمان او مستحكم خواهد شد، ولي اگر در باره آن به تحقيق نپرداخت، به مرور زمان نسبت به آن بي‌اعتماد مي شود و ايمانش را به آن از دست مي دهد و دچار بحران روحي و گاهي انحراف مي گردد. (2) در مجموع به نظر مي رسد شك و شبهه شما شك منطقي و حقيقت جويانه باشد، هرچند احتمال مي رود منشا آن ورود غير محتاطانه در فضاهاي القاي ترديد و شبهه در موضوعات و اعتقادات ديني باشد.
در هر حال اساس كار شما بسيار منطقي و ارزشمند است و نبايد از اين امر نگران باشيد اما فراموش نكنيد كه نبايد اجازه بدهيد اين شك و ترديد در شما مزمن و ريشه دار شود و بايد با برنامه ريزي منسجم و درست به حل مشكل و برطرف نمودن اين ترديدها بپردازيد.
به نظر مي رسد كه شما مي توانيد مسير پاسخگويي به پرسشهايتان را از هم اكنون نيز آغاز كنيد و با شيبي ملايم اين مسير را طي كنيد، به طوري كه به امورات عادي و درسهايتان هم لطمه اي وارد نشود، اما همين ورود در مسير حل دغدغه هاي بنيادين ذهني، نوعي آرامش بخشي را به دنبال دارد كه انجام كارهاي عادي را بر انسان آسان تر مي كند.
در اين مسير بايد سير مطالعاتي خاصي را دنبال كنيد كه برخي از اين كتاب ها به عنوان پيش درآمد كار محسوب مي شود، پيشنهاد مي كنيم به عنوان شروعي نرم، مطالعات خود را از هم اكنون آغاز كنيد و كتاب " مقدمه اي بر جهان بيني اسلامي " در در دستور كار خود قرار دهيد تا در ادامه كتاب هاي ديگر پيشنهاد گردد.
البته اگر واقعا مجالي براي ورود در اين عرصه نمي بينيد و مصر هستيد كه در تابستان اين كار را آغاز كنيد در جواب شما مي گوييم: كه اين كار هم اشكالي ندارد، اما حتما در اين مدت با اين استدلال خود را متقاعد كنيد كه در 5 ماه آينده به طور جدي به پاسخ اين پرسش ها خواهيد پرداخت، به همين جهت اجازه جولان افكار و ترديدها و شبهات را در ذهن خود ندهيد و هر وقت اين سوالات و ابهامات به ذهنتان خلجان مي كند، سريع آن ها را پس زده با خود بگوييد الآن وقت فكر به اين موضوعات نيست و قرار است 5 ماه آينده به اين مسائل بپردازم.
به علاوه در اين مدت امورات ديني خود را به طور كامل و منظم انجام دهيد و بناي خود را بر فرض صحت اسلام و دستورات آن بگذاريد و با خود بگوييد انجام اين دستورات، يقينا به حال من مضر نخواهد بود، اما ممكن است ترك آن بسيار مضر باشد، به همين جهت خود را ملزم به عمل به اين دستورات كرده اجازه تساهل و كوتاهي در اين امور را به خود ندهيد.

پي نوشت ها:
1. رك : علامه محمد تقي جعفري، شناخت از ديدگاه علمي و ديدگاه قرآن، دفتر نشر فرهنگ اسلامي تهران، ارديبهشت 1360، ص 312 - 310.
2. آيت الله عبدالله جوادي آملي، قرآن در قرآن ( تفسير موضوعي قرآن كريم )، مركز نشر اسرا قم، چاپ اول 1378، ج 1، ص 362 - 361.

موفق باشید.