سلام خسته نباشيد
من يه آدم كناهكار 18 ساله هستم كه حدودا 2تا3 ساله كه به كناه شرم آور استمناع دجار شدم و تا الان هركاري ميكنم كه ترك كنم به در بسته ميخورم ديكه نميدونم جيكار كنم تاحالا تو اين جند سال همش شبهاي قدر توبه كردم ولي جند روزي نكذشت كه دوباره شروع ميشد آخرين بارهم روز 3محرم امسال بود كه كفتم به سر امام حسين قسم ديكه نميخوام كناه كنم و طوري شده بودم كه حتي در خيابان فقط به زير باهام نكاه ميكردم
ولي نميدونم جطور شد كه خودم رو در روز 12 محرم دوباره در حال اين عمل شنيع ديدم
به خدا دارم ديوانه ميشم جون ديكه نميدونم جيكار كنم
ميترسم آقا امام حسين ازم رو بركردونه آقا امام حسين كه جه عرض كنم ميترسم خدا ازم رو بركردونده باشه شمارو به خدا قسم كمكم كنيد
برام دعا كنيد شايد من هم آدم بشم

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي اين كه به دنبال توبه و جبران گذشته خويش مي باشيد. يكي از الطاف ويژه خدا به شما است كه نصيب هر كسي نمي شود بسياري از انسان ها هستند كه در گناه غوطه ور هستند و دنبال توبه نيستند و چه زيبا سروده:
غرق گنه نااميد مشو ز دربار ما كه عفو كردن بود در همه دم كار ما
شما بايد دو كار كنيد:
1- توبه واقعي از گناهان قبلي چرا كه با توبه مي‏توان از عذاب رهايي يافت. گنهكار قبل از توبه حالت و وضعيتي دارد كه به موجب آن مستحق عذاب است، ولي پس از توبه و استغفار در پيشگاه خداوند، حالت او دگرگون مي‏شود و روح عصيانگر او تصفيه شده و مستحق آمرزش و رحمت مي‏گردد. مانند كسي كه پس از ارتكاب جرم و ضايع كردن حق ديگري شايسته كيفر است؛ اما وقتي كه شاكي را راضي كرد، مستحق تخفيف و يا بخشش مي‏شود.هيچ گناهي غير قابل بخشش نيست.
توبة از هر گناهي دو ركن اساسي دارد:
أ- پشيماني از گناه.
ب- عزم بر ترك آن.
امام علي(ع) مي فرمايد: "توبه به دل پشيمان شدن و به زبان آمرزش خواستن و به اندام ترك نمودن است".(1) بر اين اساس مي توان گفت:
حقيقت توبه، پشيماني از گناه و قصد و عزم جدي براي ترك آن است. اگر كسي به اين حالت دست يافت، حقيقت توبه در او محقق شده است. توبه هر گاه حقيقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخيزد، واقعاً از گناهى كه مرتكب شده، احساس خجلت و ندامت كند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد كسب رضاى حق تعالى باشد, مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و بركاتش نمايان مى گردد. هر چند گناه بزرگ يا بسيار باشد.
رسول اكرم فرمود:
«هر مرضي،دارويي دارد. داروي گناهان، استغفار و طلب عفو و آمرزش از خدا است». (2)
و خداوند در قرآن براي تمام گنهكاران باب توبه را باز كرده و فرموده است:
«قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله ان الله يغفر الذنوب جميعا؛ اي پيامبر به بندگان گناهكار و اسراف كار در گناه بگو كه نبايد از رحمت خداوند مأيوس شويد. آري خداوند تمامي گناهكاران را خواهد بخشيد.» (3) با اين توبه حتما بخشيده مي شويد و مورد رحمت خداوند قرار مي گيريد.
2- بايد با انجام دادن راه هايي شهوت و نيروي جنسي خود را كنترل كنيد ما اين راهكار هاي پيشگيرانه را مي آوريم و بدانيد كه انجام ندادن انها مي تواند مي تواند شما را تحريك كند.
1ـ طرد افكار شيطاني: مشكلترين مرحلة رويارويي با انحراف جنسي، سالم سازي انديشه و پرهيز از افكار شهواني است. امام علي(ع) مي فرمايد: «"من كثر فكره في المعاصي دعته إليها؛كسي كه در باره گناه بسيار بينديشد، سرانجام به آن كشيده خواهد شد».(4)
2ـ پر كردن اوقات فراغت با مطالعه، تفريح، مسافرت و غيره.
3ـ كنترل چشم: نگاه راهبر دل و دام شيطان و بذر شهوت است.براي مهار غريزة جنسي بايد از ديدن آن چه كه ميل جنسي را تحريك ميكند خودداري كرد. امام علي(ع) مي فرمايد: نعم صارف الشهوات غض الأبصار
«بهترين عامل روگرداني از شهوات، فروبستن چشمها است».(5)
4ـ عدم آميختگي زن و مرد: همنشيني زن و مرد و همسخن شدن و خلوت كردن با يكديگر زمينة لغزش را فراهم مي كند.
5ـ كم خوري: يكي ديگر از راههاي كنترل غريزة جنسي، دوري از پرخوري است. از اين رو در روايات اسلامي از روزه داري به عنوان عامل تعديل غريزة جنسي ياد شده است.
پيامبر اكرم(ص) مي فرمايد: يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ الْبَاهَ فَلْيَتَزَوَّجْ وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْهَا فَلْيُدْمِنِ الصَّوْمَ فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاء
«اي جوانان، هر يك از شما قدرت ازدواج دارد، ازدواج كند و اگر قدرت ندارد روزه بگيرد، زيرا روزه گرفتن براي كنترل شهوت مفيد است».(6)
6ـ يكي از راههاي آرام كردن طوفان غريزة جنسي در انسان، ورزش و فعاليت بدني است، زيرا ورزش مقدار فراواني از انرژيهاي بدني و فكري انسان را به خود اختصاص مي دهد و از مسايل ديگر كم مي كند.
7ـ آخرت گرايي: توجه به پاداش اخروي دربارة كساني كه دامن خود را از گناه پاك داشته اند. امام علي(ع) مي فرمايد:«كسي كه به بهشت علاقه دارد، خواهشهاي نفس و شهوات را فراموش كند».(7)
8ـ ياد مرگ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص كَثِيراً مَا يُوصِي أَصْحَابَهُ بِذِكْرِ الْمَوْتِ فَيَقُولُ أَكْثِرُوا ذِكْرَ الْمَوْتِ فَإِنَّهُ هَادِمُ اللَّذَّاتِ حَائِلٌ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ الشَّهَوَاتِ
رسول خدا(ص) اصحاب خود را دربارة مرگ بسيار سفارش ميكرد و ميفرمود: «زياد مرگ را ياد كنيد، زيرا ياد مرگ شكنندة لذات نفساني و مانع ميان تو و شهوات است».(8)
براي كنترل غريزه خود راهكارهاي عملي زير را مورد توجه قرار دهيد:
1- اوقات فراغت خود را با انجام كارهاي هنري، فني، و... پر كنيد.
2-از تماشاي رفتارها و برجستگي‏هاي بدن خود و ديگران و صحنه‏هاي تحريك كننده جدا خود داري كنيد.
3-براي تمام اوقات شبانه روز خود برنامه‏اي منظم و تدوين كنيد و هيچ زماني را بدون برنامه قبلي سپري نكنيد. زيرا براي آن اوقات شيطان برنامه‏ريزي مي‏كند.
4- با شركت در مجالس مذهبي، دعا، خواندن نمازهاي نافله و نافله شب پيوسته در صدد تقويت نيروي ايمان خود باشيد.
5- گوش ندادن به آوازها و موسيقي‏هاي تحريك‏كننده و مبتذل.
6- اجتناب شديد از نشست‏هاي غفلت‏زا و معاشرت با دوستان ناباب و گوش سپردن به سخنان تحريك‏آميز
7- تلاوت قرآن. بي‏شك انس با قرآن، تلاوت، تدبر و تفكر در مضامين آن، خود شفاي هر دردي است كه به سرعت كار هر پريشاني را رو به سامان مي‏برد و زخم‏هاي پنهان را التيام مي‏دهد و همت‏ها را تا آسمان‏ها بالا مي‏برد و بشر را از فرو رفتن در عالم حيوانات را نجات مي‏بخشد.
-سعي كنيد با عمل به توصيه ها خود را از گناه دور نگه داريد تا مقدمات ازدواج فراهم گردد و اصلا براي ترك گناه قسم نخوريد و عهد هم نبنديد، چون خداي ناكرده با زير پا گذاشتن مكرر عهد وقسم و نذر، فشار بيشتر و مضاعفي بر شما وارد مي شود هم از جهت گناه و هم از جهت شكستن نذر وعهد و قسم.
پي نوشت ها:
1. محمد محمدي ري شهري، ميزان الحكمه، دار الحديث، 1416 ه.ق، ج 2، ص 997، ماده "ذنب"،
2. همان، ص 997.
3. زمر(39) آية 53.
4. عبدالواحد بن محمد تميمى آمدى، غرر الحكم و درر الكلم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامى قم، 1366 ه ش، ص186،ح3543
5. همان، ص260، ح 5559.
6. علامه مجلسى، بحار الأنوار، 110 جلد، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، 1404 ه ق‏، ج 100، ص 220.
7. نهج البلاغه، انتشارات دار الهجره قم، ص 473، قصار 30.
8. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم‏السلام قم، 1409 ه ق‏، ج 2، ص 437.
موفق باشید.