با عرض سلام ، می خواستم بپرسم که تبرک جستن به خود اولیاء و انبیا و اشیاء آنها درست است اما آیا تبرک جستن به علم و زولجناح که در کشور پاک و هند که خودشان درستش می کنند درست است؟؟ که فقط منسوب به ابولفضل ع و امام حسین ع است.
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در پاسخ سوال شما مي گوييم كه اصل تبرك جستن به آثار انبياء و اولياء الهي مورد تائيد قرآن و اسلام است و قرآن جريان تبرك جستن حضرت يعقوب به پيراهن حضرت يوسف را بازگو كرده است و مي فرمايد:«اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هذا فَأَلْقُوهُ عَلى وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيراً؛ (1) پيراهنم را با خود نزد پدرم ببريد و بر صورتش افكنيد تا ديدگانش بينا گردد». سپس در جاى ديگرى از همين سوره آمده است: «فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشِيرُ أَلْقاهُ عَلى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيراً؛ (2) چون مژده دهنده نزد پدر آمد، پيراهن را بر صورت پدر افكند و يعقوب بينايى خود را بازيافت».
روايات وارده در باب تبرك و سيره عملي مسلمانان صدر اسلام جواز چنين كاري را تاييد مي كند. چرا كه در روايات متعددي وارد شده است كه مسلمانان صدر اسلام به آب وضوي و ظروف غذاي پيامبر و حجر الاسود و ...تبرك مي جسته اند و به عنوان مثال در روايتي آمده است كه رسول خدا(ص) از حجره خود به قصد وضو بيرون آمد. وقتي وضو گرفت مردم آب وضو حضرت را مي گرفتند و به آن تبرك مي جستند و به سر و صورت خود را مسح مي كردند.(3)
در روايتي ديگر انس بن مالك مي گويد: خدمت گزاران مدينه به هنگام نماز صبح با ظرف آب به نزد پيامبر مي رفتند، پيامبر(ص) دست مبارك خويش را در هر يك از آن ظروف آب فرو مي برد، چه بسا در بامداد سردي خدمت آن حضرت مي رسيدند، باز هم پيامبر دست مبارك را در آبها فرو مي برد». غرض اين بود آنها با آبي كه توسط پيامبر عزيز اسلام(ص) تبرك مي شد استفاده نموده و از آن استشفاء نمايند. (4)
در نتيجه از ديدگاه قرآن و روايات تبرك جستن به آثار اولياء و انبياء الهي امري جايز است و الا لازمه عدم جواز و شرك بودن چنين كارهايي اين است كه اين دو پيامبر بزرگ الهي و عده كثيري از مسلمانان صدر اسلام را مشرك بدانيم در حاليكه هيچ مسلماني چنين اعتقادي ندارد بنابر اين تبرك جستن نه تنها بدعت و شرك نيست، بلكه امري جايز است.
با توجه به اين كه در آيات و روايات جواز تبرك جستن به اشياء خاصي محدود نشده است مي توانيم بگوييم كه مطلق تبرك جستن به آثار و اولياء الهي از جمله بوسيدن و لمس كردن در و ديوار و ضريح آنان و اشياى متعلق به آنان همچون علم و پرچم و ...امري جايز است و هيچ اشكالي ندارد و ملاك جواز و عدم جواز ساخته شدن به دست بشر و غير بشر نيست. چرا كه تمام آثار مذكور به نوعي ساخته دست بشر است. بلكه ملاك انتساب آنها به انبياء و اولياء و ائمه است بنابر اين تبرك جستن بر هر چيزي كه منتسب به آنهاست امري جايز است و لكن بايد توجه داشت كه اين امور تا زماني جايز است كه خلاف احكام مسلم اسلام يا موجب اهانت به مذهب نباشد و بايد در كم و كيف اين شبيه سازي ها و تبرك به امور منتسب به تشكيلات عزادراي امام حسين(ع) اعتدال و دقت را مد نظر داشت.
پي نوشت ها:
1. يوسف (12)، آيه 93.
2. يوسف (12)، آيه 96.
3. الجامع الصحيح (صحيح البخاري)، ج 1، ص 56، كتاب الوضوء، باب 80، ح 187 و نيز احاديث 376، 495، 499و..
4. الجامع الصحيح، (صحيح مسلم)، ج 7، كتاب الفضايل، باب قرب النبي (ص) من الناس و تبركهم به، ص 79.
موفق باشید.
