با سلام دوستی دارم24 ساله.که درسن 20 سالگی ازدواج کرد و 22 سالگی بچه دار شد. ازدواج موفقی داشت.از هنگام حاملگی بسیار زود رنج شد. به طوری که با
هر چیزی حتی شوخی اطرافیان ناراحت می شد.گریه می کرد یا پرخاش می کرد الیته این ناراحتی مدت کوتاهی طول می کشید و زود آرام می شد.قلب مهربان و دلسوزی دارد.یعنی مواقعی که عصبانی نیست بسیار دلسوز و مهربان است.متاسفانه این عصبی بودن الان هم ادامه دارد و فرزند 2 ساله اش را بخاطر سرو صدا کردن،گریه کردن،بهانه گیری و...کتک میزند و حتی گاهی وقتی از کودکش عصبانی است خودش را می زند!.این خانم در کودکی هم کمی زودرنج بود اما می ترسم این پرخاشگری او نسبت به فرزند و همسرش زندگی اش را خراب کند.آیا این فرد باید درمان دارویی شود؟یا فتار درمانی شود؟اینها علائم افسردگی است؟ با تشکر
اين علائم تا حد زيادي علائم افسردگي است، ولي تشخيص دقيق آن نيازمند مراجعه به يك روانپزشك يا روان شناس باليني مي باشد.
همان طور كه مي دانيد ما افسردگي خاصي به نام «افسردگي پس از زايمان» داريم، چرا كه حاملگي و زايمان باعث بر هم خوردن بسياري ناقل هاي عصبي و هورمون ها مي شود. البته ايشان از دوران حاملگي و نه پس از زايمان به اين مسأله دچار شده اند و چه بسا ريشه در افسردگي نوع ديگر داشته باشد. تشخيص اين كه ايشان نياز به دارو دارد يا ندارد جز از عهده روانپزشك بر نمي آيد و هر گونه تعلل و وقت كشي ثمره اي جز تشديد روحيات افسرده وار ايشان ندارد. بايد اين مساله بسيار زودتر صورت مي گرفت تا از عوارض و پيامدهاي منفي آن بر كودك تا حد امكان جلوگيري مي شد.
در هر صورت دارودرماني (با مراجعه به روانپزشك) و روان درماني (با مراجعه به روان شناس باليني) يگانه راه پيش روي دوست شماست. هر گونه خوددرماني يا طفره رفتن از مراجعه به هيچ وجه به صلاح ايشان و آينده زندگي اش نيست.
موفق و موید باشید
