ایا واقعا این ایات خواصی را که برای انها در کتاب گنج های معنوی ذکر کرده اند دارند مثلا گفته دعای الشاب اگر بر گوه خوانده شود از جای خود به حرکت در می اید یا اگر برمرده خوانده شود زنده می شود

با سلام و تشكر از ارتباط شما با مركز ملي پاسخگويي به سوالات ديني
ما راجع به آنچه در کتاب "گنج های معنوی" آمده اطلاع نداریم و اظهار نظر نمی کنیم . اگر آنچه آمده به نقل از کتاب های معتبر باشد ، قابل قبول است ولی اگر از کتاب های ناشناخته و نوشته شده در این اواخر باشد ، اعتباری ندارد. متاسفانه در کتاب هایی مثل گنج های معنوی برخي (نه همه ) مطالب از منابع غیر معتبر جمع آوری و ارائه شده که نمی توان به آنها توجه کرد.
اما در مورد دعاها از جمله دعای "مشلول" که امام علی (ع) آن را به جوان گناهکاری که شل شده بود ، یاد داد تا با خواندن آن از گناه پاک شود و مریضی جسمی اش هم خوب گردد و در آخر دعا دارد که امام فرمود بعد از دعا هر حاجتی داری ، بخواه که برآورده خواهد شد (1) و دعاهای دیگر که در بعض روایات آثار زیاد و خارق العاده ای برای آنها نقل شده که این ها همه مقید و مشروط است به ایمان و باور و اخلاص و صفای روح دعا کننده و این گونه نیست که هر کس در هر شرایطی این دعا ها را بخواند ، آن آثار ظاهر شود. مثلا "بسم الله الرحمان الرحیم" ذکری است که اهل بندگی خدا و توحید با توسل به این ذکر کارهایی می کنند که از ذهن و فکر ما خارج است و دیگران هم می توانند با توسل به این ذکر بسیاری از گره های ناگشودنی را بگشایند زیرا این نام خدا و نزدیک به اسم اعظم است اما فرد باید به این نام ها معتقد بوده و در راستای این اعتقاد عمل کرده و به درجات بالای بندگی رسیده باشد.
وقتی بنا بر آیات قرآن حضرت نوح در باره کشتی اش به مؤمنان می گوید:
ارْكَبُوا فيها بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها (2)
بر آن سوار شويد، كه به نام خدا به راه افتد و به نام خدا بايستد.
و در روایت هم آمده که حرکت و توقف آن کشتی با نام مبارک "بسم الله الرحمن الرحیم" بود.(3)
پس این که برای دعاهایی که مشتمل بر اسمای حسنای خداست ، آثار محیر العقول ذکر شود ، هیچ بعدی ندارد ولی این اثر زمانی است که تلاوت کننده آن دعا به آن مرتبه از اعتقاد و عمل رسیده باشد .
پی نوشت ها:
1. شیخ عباس قمی ، مفاتیح، باب اول، فصل چهارم، دعای مشلول.
2. هود (11) آیه 41.
3. بیضاوی ، انوار التنزیل ، بیروت ، دار احیاء التراث العربی ، 1418 ق ، ج 3 ، ص 135 ؛ ابن عجیبه ، البحر المدید ، قاهره ، دکتر حسن عباس زکی ، 1418 ق ، ج 2 ، ص 530 ؛ طباطبایی ، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، قم، انتشارات اسلامی، 1363 ش، ج 10، ص 344.