مدتی است که همسر من بعد از بحث بر سر مسئله ای قهر را پیشه خود کرده است و من که از این بابت ناراحت هستم بسیار پا پیش گذاشته و آشتی می کنم ولی متاسفانه اصلا ایشان آشتی نمی کنند و حتی با دو دخترم که 18 و 13 ساله هستند نیز قهر می کند و هر چه با ایشان صحبت می کنم آشتی که نمی کنند هیچ بلکه آبروی مارا پیش فامیل و خانواده هردومان می برند و مدام از کارهای ما گلایه می کنند و ناچار مرا به گریه و ناراحتی می اندازند بطوریکه مدتی است از قرصهای اعصاب استفاده می کنم و از لجبازی های ایشان بستوه آمده ام خواهشمندم سریعتر پاسخ بنده را بدهید با تشکر فریده ل.
پرسشگر گرامی ،به ما نگفته اید بر سر چه مسئله ای بحث کرده اید. و یا چه ادبیاتی به کار برده اید و یا چه اتفاقی افتاده که منجر به قهر کردن همسرتان شده است، و این می توانست به دقیق تر بودن پاسخ کمک کند.
اما به هر حال قهر کردن همسرتان در این مدت طولانی و قهر کردن او با فرزندانش، توجیهی اخلاقی ندارد، چون قهر و جدایی بر اساس روایات، مذموم است. امام صادق (ع) از پیامبر (ص) روایت می کند که فرمود: لاهجره فوق الثلاث؛ بیش تر از سه روز قهر بودن جائز نیست".
علامه مجلسی درباره این حدیث گفته: ظاهر حدیث آن است که اگر میان دو برادر ایمانی کدورت و ناراحتی پیدا شد و سرانجام به قهر و جدایی انجامید، نباید بیش از سه روز ادامه دهند. اما در آن سه روز برای قهر و جدایی گناهی نیست، چون سبب تسکین غضب و بد خلقی میشود". (1)
باز از حضرت نقل شده است که رسول خدا فرمود:
"هر دو مسلمانی که از همدیگر قهر کنند و سه روز بر آن حالت بمانند و با هم آشتی نکنند، هر دو از اسلام بیرون روند. میان آنان پیوند و دوستی دینی نباشد، پس هر کدام در دوستی سبقت بگیرند، در روز قیامت زودتر به بهشت خواهد رفت". (2)
این در صورتی است که دو نفری که با هم قهر می کنند ، از ارحام یکدیگر نباشند.اما اگر از ارحام باشند یا زن و شوهر باشند، اصلا روا نیست این قهر حتی سه روز هم طول بکشد.
اما شما اگر چه پا پیش گذاشته اید و برای آشتی کردن اقدام کرده اید و این بسیار خوب است، اما توصیه ما این است که یک بررسی در علت قهر کردن بنمایید و ببینید چه حرف هایی ردو بدل شده؟ و با توجه به شناختی که از همسرتان دارید ببینید آیا از جملات شما ناراحت شده اند؟ از کدام جمله یا جملات تان ناراحت شده اند؟یا از اصل بحث و درگیری تان ناراحت شده اند ؟، و اگر در جملات تان حرف ناراحت کننده ای بوده، بابت همان ها از همسرتان عذر خواهی کنید، چرا که عذر خواهی واقعی ،بسیاری از کدورت ها را برطرف می کند و اصلا شاید همسرتان منتظر عذرخواهی شما هستند. حتی اگر شما حرف بدی نزده اید بابت این درگیری کلامی و بحثی که اتفاق افتاده از همسرتان عذرخواهی کنید (حتی اگر همسرتان نیز مقصر باشد ، این کار مفید است و صد البته اگر ایشان مقصر باشد، در پیشگاه خداوند مسئول خواهد بود).
این بهترین راه است، چرا که شما زن و شوهر هستید و با استقامت هر دو ،هیچ اصلاحی صورت نمی گیرد.
پینوشتها:
1. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت، لبنان، 1404 ه.ق ، ج72 ، ص 185.
2. ثقة الاسلام كلينى، الكافي، دار الكتب الإسلامية تهران، 1365 ه. ش، ج 2، ص 345.
