خون

با سلام و سپاس از ارتباطتان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی و مذهبی
خون به هر مقدار که باشد نجس است و اگر در بدن یا لباس نماز گزار باشد نماز را باطل می کند.
ولی در چهار صورت اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:
1- به واسطۀ زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن او است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
2- بدن يا لباس او به مقدار كمتر از دِرهم،- كه تقريباً به اندازۀ بند سر انگشت سبابه (انگشت شهادت) مى‌شود-، به خون آلوده باشد.
3- ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.
4- لباس‌هاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين، نجس باشد.
توضیح:
اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مى‌تواند با آن خون نماز بخواند، و اگر طورى است كه براى مردم آب كشيدن آن سخت نيست، ولى براى شخص او سخت و مشكل است، صحت نماز با اين لباس يا بدن خالى از وجه نيست؛ و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.
اگر خون بريدگى و زخمى كه به زودى خوب مى‌شود و شستن آن آسان است، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
اگر سر سوزنى خون سگ، خوك، كافر، مردار و حيوان حرام گوشت بنا بر احوط، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنا بر احتياط خون حيض، نفاس، استحاضه، نيز چنين است. ولى خون‌هاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت، اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد، در صورتى كه روى هم كمتر از دِرهم باشد، نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
اگر چند زخم در بدن باشد چنانچه مى‌شود آنها را موقع آب كشيدن، جداى از يكديگر تطهير كرد و براى آن شخص مشكل نباشد، هركدام يك زخم حساب مى‌شود، اگر چه زخم‌ها نزديك به هم باشد، و هركدام كه خوب شد بايد بدن يا لباس را از خون آن آب كشيد.
بايد مجموع خونى كه در لباس است از مقدار يك درهم بيشتر نباشد، بنا بر اين خونى كه به پشت لباس رسيده يا به آستر لباس هم سرايت كرده جداگانه حساب مى‌شود و بايد مجموع جاهايى را كه خونى شده، در نظر گرفت كه اگر از يك درهم كمتر بود، مانعى ندارد و گرنه بايد آب كشيده يا تعويض شود.
اگر لباس‌هاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب، كه نمى‌شود با آنها عورت را پوشانيد، نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان نجس‌العين درست نشده باشد، نماز با آن صحيح است و بنا بر احتياط بايد از ساير حيوانات حرام گوشت نيز درست نشده باشد و يا با رطوبت با آنها ملاقات نكرده باشد. و اگر با انگشتر نجس نماز بخواند اشكال ندارد.
پی نوشت:
1. آیت الله بهجت، توضیح المسائل، مسئله 712-725.