۱۳۹۰/۱۰/۰۶ ۰۰:۱۴
شناسه مطلب: 57302
اگر در نماز حواسمان پرت شد و مثلا به جای یک ذکر، اشتباهاً ذکر دیگری خوانده شد، ولی قبل از رفتن به قسمت بعد متوجه شدیم و دوباره از نو درست خواندیم، یا اگر اصلاً جای گفتن یک ذکر نبود ولی ما خواندیم و در پایان یا اواسط آن ذکر متوجه شدیم و قطع کردیم، تکلیف نمازمان چیست؟ آیا نماز باطل است؟ یا احتیاج به سجده سهو دارد؟ و اگر دارد کیفیتش چگونه است؟
در فرض سوال: اگر نمازگزار ذکری را اشتباه بخواند قبل از رفتن به جزء دیگر آن را تصحیح کند و یا از روی سهو ذکری را بگوید که جای آن نیست مثل خواندن سوره در رکعت سوم و چهارم و بعد از توجه آن را رها کرد، نماز او صحیح است و نیاز به سجده سهو هم ندارد.(1)
پی نوشت:
1. امام خمینی، توضیح المسائل، مسأله 1239. سوال از دفتر آیت الله خامنه ای(شماره تلفن: 7746666-0251).
