سلام
یکی دو تا سوال برام پیش اومد خواستم بپرسم..
میخواستم بپرسم..
خدا که میگه شراب نخورید حرامه..پس چرا وعدا داده که در بهشت شراب به شما میخورانیم..
بعد اینکه چرا در این دنیا ارتباط با نامحرم حرامه در صورتی که در بهشت خدا گفته به شما حوریان بهشتی..زنان و مردان بهشتی می دهیم..اینها حرام نیست!!!
یعنی آدم هم با زن خودش هست و هم با این حوری ها..
این ها هم آدم هستند؟
هر کدامشان برای یک نفر است یا برای چندین نفر؟
درضمن سوره ای را خوندم سوره واقعه...کم کم سوره های دیگر را میخونم اگر از اونها هم سوالی برام پیش آمد ازشما دوباره میپرسم..
اینها سوالاتی بودند که برام پیش آمده بودند..
ممنون میشم توضیح کامل دهید..
پاسخ:
@@@@با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما در این ماه عزیز؛ و تشکر به خاطر ارتباطتان با این مرکز؛
پاسخ در دو محور به اختصار بیان می شود :
الف_ شراب در بهشت ،
شراب از ماده «ش ر ب» گرفته شده که در لغت به معنای «نوشیدن» است. راغب می گوید: «شرب» یعنی تناول هر نوع مایعی، آب باشد یا غیر آن.(1) این معنا در جاهای مختلفی از قرآن استفاده شده است.
خداوند به حضرت یعقوب - پس از گذراندن بیماری طولانی - می فرماید: « ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ؛(2)با پایت به زمین بکوب؛ این چشمه ای است خنک برای شستشو و نوشیدن». پس شرابی که در دنیا است و حرام شده با شراب بهشتی دو گونه است و آنچه در بهشت است ، هیچ کدام از ویژگی های باطل مانند: مستی، لایعقل شدن و ... در آن وجود ندارد. این معنا در آیات دیگری که در باره شراب بهشتی است ، به صورت صریح تری آمده است. در سوره صافات می فرماید: «یطاف علیهم بکأس من معین* بیضاء لذة للشاربین* لا فیها غول و لا هم عنها ینزفون؛(3)
جامی از چشمه خوشگوار میان شان به گردش در آید* سفید است و نوشندگان را لذت بخش* نه عقل از آن تباهی گیرد و نه نوشنده مست شود».
بین این شراب و آن شراب تفاوت بسیار است . اگر شراب مست کننده خصوصیات شراب بهشتی و یا حتی سایر نوشیدنی های عادی را داشت ،حرام نمی شد .اگر آن شراب ضررهای این شراب را داشت ، نه تنها حرام بود، بلکه هیچ راهی به بهشت نداشت و با ماهیت آن سازگاری نداشت .
ب_ همسران بهشتی :
در قرآن کریم در این باب نکته های بسیار روشن آمده که هر گونه شایبه را از بین می برد ؛مثلا : « و لهم فیها ازواج مطهره ؛ (4) برای آن بهشتیان در بهشت همسرانی پاکیزه است »و...
طهارت و پاکی لازمه و جوهره بهشت و بهشتیان است . کسانی که به این مقام یعنی به حقیقت طهارت رسیده اند ،دیگر طالب ناپاکی نیستند.
ارتباط با غیر همسر ،چه در دنیا و چه در آخرت ناپسند است . مردان و زنان بهشتی از ناپسندها به دورند. در بهشت، مردان جز به همسران خود توجه ندارند و زنان جز به شوهران خود ؛
«و زوّجناهم بحورٍ عین؛(5) آن ها را با حورالعین تزویج می‌کنیم».
«حور مقصوارت فی الخیام؛(6) زنان بهشتی حورانی هستند که در خیمه‌های بهشتی مستورند».
همسران بهشتی جامع تمام امتیازات و زیبایی‌ها و حسن ظاهر و باطن و فضایل جسمانی و روحانی و اخلاقی هستند .(10) از هرگونه پلیدی و ناپاکی به دورند.
خداوند در وصف همسران بهشتی یا حورالعین می فرماید :
«فیهنّ قاصرات الطرف لم یطمثهنّ انس قبلهم ولا جان ؛(7)
در باغ‌های بهشتی زنانی هستند که به همسرانشان عشق می‌ورزند . هیچ انس و جن با آن ها تماس نگرفته » ؛ این حاکی از نهایت پوشیدگی آن ها از غیر همسرانشان است ؛ پس تصور بی بند و باری برای بهشتیانی که در عالم آخرت حقیقت زشتی و پلیدی گناه را با همه وجود خویش درک می نمایند و حتی فکر چنین اموری را هم نمی کنند ،بی معناست.
در بهشت چند همسری وجود دارد ، اما این مسئله هم به اقتضای میل و اراده بهشتیان خواهد بود . بر اساس ضوابط و ویژگی های خاصی که در آن عالم حکم فرماست و بر ما روشن نیست ،صورت خواهد پذیرفت ؛ تنها می دانیم که خداوند در وصف بهشت می فرماید : « و فیها ما تشتهیه الانفس و تلذ الاعین؛ (8) در بهشت هر چه دل‌ها بخواهد و چشم‌ها لذت برد، وجود دارد» .
طبق این آیه که مطلق آمده، در لذت‌های گوناگون بهشتی محدودیتی وجود ندارد . برای همه بهشتیان به اقتضای وضعیت شان نعمت های گوناگون وجود دارد . محدودیت های دنیای هم باعث محدود شدن لذت ها نخواهد بود. اما کیفیت و جزئیات مسئله به طور کامل برای کسی مشخص نخواهد بود . البته همه این ها به معنی خروج از حدود و ضوابط پاکی و طهارت بهشت و بهشتیان نخواهد بود .
پینوشت ها:
1. راغب، المفردات، دار الاحیا التراث العربی، بیروت، بی تا ، ص 448.
2. ص(38) آیه 42.
3. صافات (37) آیه 46 تا 47
4. بقره(2)،آیه25.
5. دخان (44) آیه 54.
6. واقعه (56) آیه 22.
7. رحمن (55) آیه 72..
8. واقعه (56) آیه 22؛زخرف (43) آیه 71.
