اگر دو نفر در این جهان کنار هم بنشینند و باهم از عشقی پاک و آسمانی بدون آلودگی و غرض های نفسانی سخن بگویند من نفر سوم خواهم بود
امام علی(ع)
آیا این حدیث درست است؟
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مركز
اگر چه مقصود از سؤال، کاملاً مشخص نیست که این دو نفر چه کسانی اند، اما می توان حدس زد که چون سخن از عشق پاک و آسمانی و بدون اغراض نفسانی است، باید بین دو نفر از جنس مخالف نامحرم باشد. حال، توجه پاسخ را به این فرض معطوف می کنیم که حضور دو نفر نا محرم به هر دلیل و بهانه ای در مکانی خلوت نمی تواند منشا عشقی آسمانی و پاک شود؛ چه رسد به این که بهانه ای برای حضور معصوم - سلام الله علیه - باشد. اگر دو نفر جنس مخالف بدون آن که با هم محرم باشند، کنار هم قرار گیرند، در این هنگام شیطان به عنوان نفر سوم میان آن دو قرار گرفته و تلاش می کند تا با ایجاد جاذبه های جنسی که در وجود نا محرم نهفته است، آن دو را به هم برساند. به همین دلیل، باید به حساسیتی که در روایات نسبت به پرهیز از بودن با نا محرم، خصوصاً در مکان خلوت وجود دارد، توجه جدی کرد. باید دانست فرد سوم همیشه شیطان خواهد بود؛ نه معصوم (ع). اما در روایات فراوانی مشاهده می کنیم مبنی بر این که هیچ زن و مرد نا محرمي با هم خلوت نکنند، جز آن که شخص سوم آن ها شیطان باشد.
پیامبر گرامی اسلام - صلوات الله علیه - فرمود:
بدانيد كه هيچ مردى با زن نا محرم خلوت نمىكند، جز آن كه سومى آن ها شيطان است. (1)
در این جا اگر توسعه مفهومی هم به روایت بدهیم، می توانیم بگوییم حتی حضور دو نا محرم در مکان غیر خلوت هم، به غیر از موارد ضروری، اشکال دارد؛ زیرا این نکته در حدیث وجود دارد که هیچ زنی با مردی خلوت نکند (جدای از این که حضور دو نا محرم در مکان خلوت آسیب های خاص به خود را دارد)، خلوت کردن می تواند حتی در فضای باز هم شکل بگیرد؛ خلوتی که در آن غرض خاصی نهفته است و نتیجه آن، ارتکاب فعل حرام است.
خوب است به این حکایت که در زمان امام صادق - سلام الله علیه - اتفاق افتاده است، توجه جدی کنیم:
محمّد طيّار گفته است: وارد مدينه شدم و منزلى مىطلبيدم تا اجاره كنم. به خانهاى وارد شدم كه داراى دو اطاق بود و درى ميان آن دو قرار داشت و در يكى از آن ها زنى زندگى مىكرد. آن زن به من گفت: اين اطاق را اجاره كن. گفتم: اين دو اطاق به هم راه دارد و من جوان هستم و تو نيز جوانى و صلاح نيست. زن گفت: تو اجاره كن، من در را مىبندم. من پذيرفتم و متاعم را به آن جا بردم. بدو گفتم: در را ببند. گفت: از اين جا نسيم مىآيد، بگذار باز باشد. گفتم: من و تو هر دو جوان هستيم، در را ببند. گفت: تو در اتاقت بنشين و من در اطاق خود، نزد تو نمىآيم و به تو نزديك نمىشوم و از بستن در سر باز زد. من خدمت امام صادق - عليه السّلام - رسيدم و ماجرا را عرض كردم و پرسيدم مىتوانم آن جا بمانم؟ فرمود: از آن جا به جاى ديگر برو؛ زيرا هيچ مرد و زنى در مكانى خلوت نكنند، مگر آن كه شيطان سومى آن ها باشد. (2)
نتیجه این که یکی از مصادیق عشق پاک و آسمانی، عشق میان زن و شوهر است که در چارچوب عقد شرعی رضایت خدا و رسولش را تحصیل می کنند.
پی نوشت ها:
1. پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحة، مجموعه كلمات قصار حضرت رسول، ص 247، انتشارات دنیای دانش.
2. شیخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، ترجمه علی اکبر غفارى، ج 4، ص 343، انتشارات نشر صدوق.
