پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مركز
در سؤالتان ننوشته اید که در باره بی نهایت طلبی چه سؤال خاصی دارید. بنابراین، ما به طور خلاصه مطالبی راجع به بی نهایت طلبی می آوریم.
بی نهایت طلبی، حسی است که ذاتا در هر انسانی هست؛ چون انسان روحش از جانب خدا است و خدا نیز در قرآن فرموده: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَ ما أُوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَليلاً»؛ (1)
«ای پیامبر و تو را از حقيقت روح مىپرسند، جواب ده كه روح از (عالم) امر خدا است (و بىواسطه جسمانيات به امر الهى به بدن ها تعلق مىگيرد) و (شما پى به حقيقت آن نمىبريد؛ زيرا) آنچه از علم به شما دادند، بسيار اندك است».
از این رو، انسان به جهت روحش که از جانب خدا است، بی نهایت طلب است؛ زیرا هر چیزی گرایش به اصل و ریشه خود دارد و چون خداوند، ذات مقدس بی نهایت است، گرایش به بی نهایت نیز در سرشت انسان وجود دارد. بی نهایت طلبی انسان، به دو بخش تقسیم می شود که یک بخش خوب و بخش دیگر آن بد است:
بخش اول: بی نهایت طلبی در امور معنوی و عبادی است که بسیار خوب است و هماهنگ با روحش است. این بخش از نهایت طلبی، نه تنها ضرری ندارد، بلکه باعث تقویت معنویت و با صفاتر شدن او خواهد شد. از همین قبیل است بی نهایت خواهی در امور مثبتی مثل علم و هنر و خدمت رسانی.
بخش دوم: بی نهایت طلبی در امور مادی و دنیوی که نه تنها پسندیده نیست، بلکه باعث پیدایش صفات بدی مثل حرص و بخل می شود که در نهایت، انسان را به سقوط می کشاند.
پی نوشت:
1. إسراء (17) آیه 85.
