چرا از زمان پيامبر اکرم به بعد عذاب جمعي نازل نشده است؟(همانند عذابهاي ذکر شده براي قوم حضرت نوح يا عاد و ...).
با سلام و تشكر به خاطر ارتباطتان با اين مركز.
در اين باب ممکن است اسرار و حکمت‌هاي بسياري نهفته باشد، ولي از ظواهر برخي آموزه‌هاي ديني به دست مي‌آيد :
خداوند در قرآن کريم خطاب به پيامبرش فرمود: و ما کان الله ليعذبهم و انت فيهم و ما کان الله معذبهم و هم يستغفرون؛ (1) خداوند، تا تو در ميان آن ها هستي، آن ها را مجازات نخواهد کرد، و نيز تا استغفار مي‌کنند خدا عذاب‌شان نمي‌کند.
از اين آيه به دست مي‌آيد که وجود مبارک پيامبر و توبه و استغفار دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسماني بر امت اسلامي است. بر اساس اين آيه امير مومنان فرمود:
«کان في الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الاخر فتمسکوا » (2) روي زمين دو وسيله امنيت از عذاب الهي بود. يکي از آن ها (که وجود مقدس پيامبر بود) برداشته شد. هم اکنون به دومي (يعني استغفار) تمسک جوييد. سپس آيه فوق را تلاوت فرمود.
از اين گونه آموزه‌ها معلوم مي‌شود که وجود پيامبر اسلام وسيله موثري براي امنيت مردم در برابر بلاهاي سخت و سنگين، و پس از آن استغفار و توبه و روي آوردن به درگاه حق تعالي عامل ديگري است. اگر اين دو عامل نيز برچيده شود ،جوامع بشري هيچ گونه مصونيتي در برابر مجازات‌هاي دردناکي که به خاطر گناهان‌شان در انتظار آن هاست نخواهند داشت.مجازات‌ها در شکل حوادث دردناک طبيعي و يا در جنگ‌هاي خانمانسوز و ويرانگر يا اشکال ديگر آشکار مي‌شوند، همان گونه که انواع مختلف آن را تاکنون ديده يا شنيده‌ايم.
در دعاي کميل آمده: «اللهم اغفرلي الذنوب التي تنزل البلاء» (3) خداوندا گناهاني را که مايه نزول بلاها مي‌شود، بر من ببخش. اين تعبير نشان مي‌دهد که اگر استغفار نباشد، بسياري از گناهان مي‌توانند سرچشمه نزول بلاها شوند. (4)
بر اساس اين تحليل معلوم مي‌شود در زمان حيات با برکت وجود حضرت که به گفته قرآن کريم «رحمت براي عالميان بود» (5) مردم از نزول عذاب آسماني در امان بوده‌اند، ولي در عصر کنوني گر چه گناهاني که سبب نزول عذاب شود ممکن است از سوي معصيتکاران رخ دهد ،ولي استغفار و توبه و پشيماني چه بسا سبب مي‌شود که آن عذاب‌ها فرو نبارد . هستند مومناني که پيوسته در حال دعا و استغفارند. به برکت وجود آن ها ساير مردم نيز در امان اند، چه اين که وجود پر برکت حضرت قائم آل محمد (ص) و دعاهاي حضرت نيز در جلوگيري از نزول عذابهاي آسماني نقش موثر دارد.
از اين رو در برخي دعاها آمده: «الحجه الخلف القائم المنتظر المهديد المرجي الذي ببقائه بقيت الدنيا و بيمنه رزق الوري و بوجوده ثبت الارض و السماء (6) حجت قائم منتظر مهدي که جانشين ائمه است، آن که عالم در پرتوي وجود باقي است و به برکت وجود او مردم روزي مي‌خورند و به فيض وجود او آسمان و زمين برقرار و استوار است.»
بنابراين اگر مردم بعد در عصر ختمي مرتبت از عذابهاي آسماني نظير آنچه دامنگير امت‌هاي پيشين مي‌شده است در امان‌اند، به برکت وجود پيامبر خاتم (که خداوند او را به عنوان رحمت براي عالميان فرستاده و بعد از حضرت به برکت وجود اهل بيت ) است . در اين عصر وجود مقدس حضرت مهدي (ع) سبب امان مردم از نزول عذاب است.
پي‌نوشت‌ها:
1-انفال (8) آيه 33.
2-نهج البلاغه، حکمت 88.
3-مفاتيح الجنان، ص 113.
4- تفسير نمونه، ج 7، ص 155، نشر دار الکتب الاسلاميه، تهران، بي‌تا.
5-انبيا (21) آيه 107
6-مفاتيح الجنان، ص 157، (دعاي عدليه)
